دعاهای قرآن نسخه متنی

نيكى كسب كند براى اوست و هر آن چه از بدى به دست آورد بر ضدّ اوست. بارالها، اگر فراموش يا خطا كرديم ما را مؤاخذه مفرما، و بردوش ما بارگران مگذار آن چنانكه برامت‏هاى پيشين نهادي. بارالها، ما را بر كارى كه طاقت آن را نداريم وادار مفرما، و از ما در گذر و ما را بيامرز و به ما رحم كن، تو مولاى مايى، پس ما را بر قوم كافر پيروز فرما.»

چند روايت

1. پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم : «پس از اين دعا، خداوند فرموده است: انجام مي‏دهم و اجابت مي‏كنم. به همين جهت مستحب است كه اين دو آيه زياد خوانده شود.»1

2. پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم : «آيات آخر سوره بقره هم قرآن است و هم دعاست (بخوانيد كه) موجب رضايت خداوند مي‏شود.»2

3. ابن عباس گويد: پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم ناگهانى صدايى شنيد، سربلند كرد ديد درى از آسمان گشوده شده، سپس فرشته‏اى بر آن حضرت نازل شد و گفت: «خداوند بشارت به دو نور به تو مي‏دهد كه به هيچ پيامبرى پيش از تو داده نشده است. آن دو، سوره حمد و آيات آخر سوره بقره است، هيچ كس نخواند مگر آن كه حاجتش را رواكنم.»3

در رواياتى آمده است كه اين دو آيه گفت و گوى خدا و رسول در

1 و 2 و 3. مجمع البيان، ج2، ص404.