ونزعنا ما في صدورهم من غلٍ تجري من تحتهم الانهار وقالوا الحمد لله الذي هدانا لهـذا وما كنا لنهتدي لولا ان هدانا الله لقد جات رسل ربنا بالحق ونودوا ان تلكم الجنه اورثتموها بما كنتم تعملون
ترجمه فارسي
و آنچه در دلها از كينه و حسد دارند، برمىكنيم (تا در صفا و صميميت با هم زندگى كنند); و از زير (قصرها و درختان) آنها، نهرها جريان دارد; مىگويند: "ستايش مخصوص خداوندى است كه ما را به اين (همه نعمتها) رهنمون شد; و اگر خدا ما را هدايت نكرده بود، ما (به اينها) راه نمىيافتيم! مسلما فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند!" و (در اين هنگام) به آنان ندا داده مىشود كه: "اين بهشت را در برابر اعمالى كه انجام مىداديد، به ارث برديد!" (43)
ترجمه انگليسي / English Translation
And We shall remove from their hearts any lurking sense of injury;- beneath them will be rivers flowing;- and they shall say: "Praise be to God, who hath guided us to this (felicity): never could we have found guidance, had it not been for the guidance of God: indeed it was the truth, that the apostles of our Lord brought unto us." And they shall hear the cry: "Behold! the garden before you! Ye have been made its inheritors, for your deeds (of righteousness)."
تفسير 1
(43)(و نزعنا ما في صدورهم من غل تجري من تحتهم الانهار و قالواالحمدلله الذي هدينا لهذا وما كنا لنهتدي لو لا ان هدينا الله لقد جاءت رسل ربنا بالحق ونودوا ان تلكم الجنه اورثتموها بما كنتم تعملون ):(وكينه اي كه درسينه هايشان بود بيرون كرديم ، و اينك جويها از زير پايشان روان است ومي گويند سپاس مخصوص خدايي است كه ما را به اين نعمت هدايت كرد و اگرخداوند ما را هدايت نكرده بود هرگز راه هدايت را نمي يافتيم ، به تحقيق رسولان پروردگار ما به حق آمده بودند و آنها را ندا كنندكه اين بهشت را به سزاي اعمالي كه كرده ايد به ميراث برده ايد)،(غل )به معناي كينه و عداوت و خشم دروني است و از بزرگترين ناملايماتي است كه آدمي را مكدر مي سازد و عيش او را منقص مي نمايد،به همين جهت اگر خداي تعالي انسان رابه گونه اي قرار دهد كه از رفتارو اقوال ناپسند ديگران به تنگ نيايد و ناراحت نشود بزرگترين نعمت را به اوارزاني داشته و باعث دوام و طيب عيش او مي گردد و عبارت (تجري من تحتهم ...)كنايه از آن است كه صاحبان ايمان و اعمال صالح در قيامت در قصرهاي رفيع و عالي مسكن مي گيرند و اينكه به آنان نسبت حمد داده است كه در آنجاشكر خدا را به جا مي آورند و مي گويند اگر خدا ما را رهنمون نشده بود ما هرگزبه اين نعمات راه نمي يافتيم ،دلالت دارد بر اينكه خداوند آنان رابراي خودخالص كرده ، يعني به درجه اي رسيده اند كه هيچ اعتقاد باطل و هيچ عمل زشت و ناپسندي ندارند، همچنانكه در سوره واقعه در توصيف آنان مي فرمايد:(لايسمعون فيها لغوا ولا تأثيما، الا قليلا سلاماسلاما)(20)،(در آنجا هيچ سخن بيهوده وناروايي نشنوند مگر گفتار سلام ، سلام ) و بنابراين تنها چنين كساني هستند كه شايستگي حمد نمودن خدا را دارند،چون توصيف و تمجيد خداي متعال امري نيست ،هر كس از عهده آن برآيد ،همچنانكه در جاي ديگر فرموده :(سبحان الله عما يصفون الا عباد الله المخلصين )(21)،(منزه است خدا از آنچه وصف مي كنند جزآنچه كه بندگان خالص او بگويند)،و آنها در گفتارشان اشاره نمودند به اينكه هدايت اختصاص به خداي متعال دارد و انسان هيچ قدرت و استقلالي از خودندارد و خداوند قائم بر همه اعمالي است كه نفوس مرتكب مي شوند و در ادامه ،در اعتراف به صدق وعد الهي كه از زبان انبياء براي آنها گفته شده بود از روي شكر و امتنان گفتند: به تحقيق انبياء خدا كه نزد ما آمدند از روي حق برانگيخته شده بودند و گفتارشان به حق بود و اين اعتراف و ساير اعترافاتي كه در روزقيامت از طرف خداوند، از مؤمن و كافر اخذ مي شود خود نشانه ظهور قهاريت ربوبيت اوست و اعتراف بهشتيان ، شكر و امتنان و اعتراف دوزخيان ، اقرار به اتمام حجت پروردگار است . و در آخر با اسم اشاره (تلكم )كه مخصوص اشاره به دور است به بهشت ومقام آنها اشاره مي كند كه گوياي رفعت و قدر و علو شأن و جايگاه آنان دربهشت است نه دوري آن ، و اين ندا وقتي به آنان مي رسد كه آنها در بهشت مسكن گزيده اند ،اما اينكه فرمود:اين بهشت ارث شماست به سبب اعمالي كه انجام داده ايد، به جهت آنست كه ارث بردن چيزي تملك مال يا هر چيز قابل انتفاعي از كسي است كه قبلا او مالك آن بوده و با زوال مالكيت او، ملك به وي منتقل شده باشد و خداوند نيز بهشت را آفريد تا تمامي بندگانش با سرمايه عمل صالح آن را بدست آورند، ولي كفار با ارتكاب شرك و معاصي ، خود را از آن محروم ساختند و در نتيجه ملكيت آنها بر بهشت زايل شد و بهشت به ارث مؤمنين در آمد، پس مؤمنان با اعمال شايسته خود بهشت را به ارث مي برند،همچنانكه در جاي ديگر فرمود:(اولئك هم الوارثون الذين يرثون الفردوس )(22)،(آنان آن وارثاني هستند كه بهشت را به ارث مي برند).
تفسير 2
و ما خا رج ميكنيم از قلوب مؤ منين د ر بهشت كينه و عد ا وت و حسد ر ا و جا ري ميشو د ازز ير آ نها يعني قصر ها وز ير د ر ختهاي بهشت نهر ها ئي از آب و شير و عسل و خمر و گفتند ا لحمد لله حمد مختص خد ا و ندي ا ست كه ما ر ا هد ا يت فر مو د از بر اي ا ين و ما نبو د يم كه هد ا يت شو يم ا گر نبو د ا ينكه خد ا و ند ما ر ا هد ا يت ميفر مو د هر آ ينه بتحقيق آ مد ند پيغمبر ان ما بحق و ر ا ستي و ا ينها ند ا ميشو ند ا ينست آن بهشتي كه شما بمير اث نا ئل شد يد بسبب آ نچه كه بو د يد عمل ميكر د يد و نز عنا ما في صد و ر هم من غل د ر د نيا چه بسيا ر ميشو د كه برز خا رف د نيوي يا حيازت مقا مي ميان د و بر ا د ر يا پد ر و فرز ند يا د و شر يك و ر فيق كد و ر تي پيد ا ميشو د كه با عث حسد و بغضاء و نقا ر ميگر د د و ا و مؤ منين بو ا سطه ا يمان آ ثا ر آ نها ر ا با ر نكنند لكن ا ين صفات خبيثه ر ا از قلوب خو د نميتو ا نند بير ون كنند چون غا لبا ا ختيا ري نيست و خد ا و ند هم مؤ ا خذه نميفر ما يد و لكن د ر بهشت خد ا و ند بقد رت كا مله خو د ا ين نوع صفات خبيثه ر ا بلكه جميع ا خلاق رذ يله ر ا از قلوب ا هل بهشت خا رج ميفر ما يد تمام با هم رؤف و مهر بان و ما لوف هستند چون د ر بهشت هم لذ ا ئذ جسما ني و هم ر و حا ني هست و ا ين يكي از لذ ا ئذ ر و حي ا ست رز قنا ا لله. تجري من تحتهم ا لا نها ر مر ا د ا ين نيست كه ازز ير قصر ا نها ر خا رج شو د يعني پاي عما ر ات و و سط ا شجا ر, و شا هد بر ا ين معني قو ل فر عون ا ست كه خد ا و ند نقل ميفر ما يد ا ليس لي ملك مصر و هذه ا لا نها ر تجري من تحتي ز خرف آ يه50, و تعبير با نها ر كه جمع ا ست شا يد ا شا ره با شد با ين آ يه فيها ا نها ر من ماء غير آ سن و ا نها ر من لبن لم يتغير طعمه و ا نها ر من خمر لذه للشا ر بين و ا نها ر من عسل مصفي سو ره محمد صلي ا لله عليه و آ له و سلم آ يه17. و قا لو ا ا لحمد لله ا لذي هد ينا لهذ ا د ر بر هان از كا في ر و ا يت ميكند كه مشا ر ا ليه هذ ا و لا يت ا مير ا لمؤ منين و ا ئمه طا هر ين عليهم ا لسلام ا ستز ما نيكه آ نها ر ا مشا هده ميكنند لكن مكر ر گفته ا يم كه ا ين نوع ا خبا ر بيان مصد اق ا ست و ا ين كلام تمام ا هل بهشت ا ست از جميع ا مم سا بقه و ا ين ا مت بقر ينه جمله بعد كه لقد جا ئت ر سلنا با لحق با شد بنا بر ا ين مشا ر ا ليه ا يمان ا ست كه سبب د خو ل بهشت ميشو د و ما كنا لنهتدي لو لا ان هد ينا ا لله ا لبته معلوم ا ست ا گر ا ر سا ل ر سل و ا نز ا ل كتب و جعل ا حكام نفر مو ده بو د ا حدي هد ا يت نميشد و مجر د عقل كا في نيست حتي حكماء بز رگ و د ا نشمند ان سترك كه د ست آ نها از د ا من ا نبياء كو تاه بو ده د ر چه ضلا لتها ا فتا د ند خد ا و ند از لطف و كر مش تمام ا سباب هد ا يت ر ا بر اي بشر فر ا هم فر مو ده چه ا سباب تكو يني از ا عطاء عقل و قوي و ا سباب خا ر جيه و چه ا سباب تشر يعي. لقد جا ئت ر سلنا با لحق از آ دم ا بو ا لبشر عليه ا لسلام تا خا تم صلي ا لله عليه و آ له و سلم تمام حق بو د ند و آ نچه فر مو د ند از جا نب حق بو ده چه ا مو ر ا عتقا د يه و چه صفات نفسا نيه و چه ا عما ل جو ا ر حيه. و نو د و ا ان تلكم ا لجنت ا ين آن بهشت ا ست كه د ر د نيا و عده د ا ده شده بو د يد و قبل از قبض ر وح شما بشما نشان د ا ده بو د ند و ملا ئكه بشما بشا رت د ا د ند ا و ر ثتمو ها ا رث عبا رت از ا ين ا ستكه ا ختصاص بشما د ا ر د و د يگر ان حقي ند ا ر ند بما كنتم تعملون سبب مير اث شما ا يمان و ا عما ل صا لحه بو ده كه قا بليت ا ين ا رث ر ا پيد ا كر د يد....
لطفا منتظر باشید ...
