وهو الذي يرسل الرياح بشرا بين يدي رحمته حتى ذا اقلت سحابا ثقالا سقناه لبلدٍ ميتٍ فانزلنا به الما فاخرجنا به من كل الثمرات كذلك نخرج الموتى لعلكم تذكرون
ترجمه فارسي
او كسى است كه بادها را بشارت دهنده در پيشاپيش (باران) رحمتش مىفرستد; تا ابرهاى سنگينبار را (بر دوش) كشند; (سپس) ما آنها را به سوى زمينهاى مرده مىفرستيم; و به وسيله آنها، آب (حياتبخش) را نازل مىكنيم; و با آن، از هرگونه ميوهاى (از خاك تيره) بيرون مىآوريم; اين گونه (كه زمينهاى مرده را زنده كرديم،) مردگان را (نيز در قيامت) زنده مىكنيم، شايد (با توجه به اين مثال) متذكر شويد! (57)
ترجمه انگليسي / English Translation
It is He Who sendeth the winds like heralds of glad tidings, going before His mercy: when they have carried the heavy-laden clouds, We drive them to a land that is dead, make rain to descend thereon, and produce every kind of harvest therewith: thus shall We raise up the dead: perchance ye may remember.
تفسير 1
(57)(وهو الذي يرسل الرياح بشري بين يدي رحمته حتي اذا اقلت سحاباثقالا سقناه لبلد ميت فانزلنا به الماء فاخرجنا به من كل الثمرات كذلك نخرج الموتي لعلكم تذكرون ):(و اوست كه در پيشاپيش رحمت خود (باران )بادها رامژده دهنده مي فرستد تا آنگاه كه ابري سنگين بر دارد و آن را به سوي سرزميني مرده برانيم و بوسيله آن آبي فرو باريم و با آن آب باران همه گونه ميوه ها را اززمين بيرون آوريم ،همچنين مردگان راازقبربر مي انگيزانيم ، شايدشمامتذكرشويد) اين آيه ربوبيت خداوند را از جهت عود و بازگشت خلائق بيان مي كند،همچنانكه در آيه (54) آن را از جهت آغاز آفرينش بيان نمود. (بشر)جمع (بشير)مي باشدكه به معناي بشارت دهنده است و منظور از(رحمت )در اينجا باران الهي و (بين يدي رحمته )يعني قبل از نزول باران و (اقلال )به معناي حمل كردن و (سحاب )به معناي ابراست و سنگين بودن ابر به جهت باراني است كه حمل مي كند و مراد از (بلد ميت )زمين خشك و بدون زراعت است ،دراين آيه شريفه براي مسأله معاد و زنده كردن اموات به زنده كردن زمين بوسيله باران احتجاج مي كند و مي فرمايد: احياء اموات هم مانند احياء زمين است ،زيراانسان مرده از اصل معدوم نشده تا زنده كردنش امري محال و مستلزم اعاده معدوم باشد، بلكه روح او زنده و محفوظ است و تنها اجزاي بدن است كه آنهم از هم پاشيده مي شود نه آنكه معدوم گردد. همچنانكه اجزاي گياهان در فصل پاييز و زمستان پوسيده و متلاشي مي شوند،اما روح نباتي در آنها باقي مانده و در فصل بهار دوباره زندگي را از سر مي گيرند،لذا مسأله معاد هيچ فرقي با احياء گياهان ندارد، جز اينكه بعث بشر در قيامت بعث كلي ، لكن بعث نباتات بعث جزئي است كه در هر سال تكرار مي شود(27).
تفسير 2
و ا و ا ست آن خد ا ئيكه ميفر ستد با د ها ئي بشا رت د هنده پيشا پيش ر حمت خو د تاز ما نيكه بر د ا ر د ا بر هاي سنگين ر ا و ر ا ند يم آ نها ر ا بطرف بلد مر ده و ناز ل كر د يم ب آن بلد مر ده آب ر ا پس بير ون آ و ر د يم ب آن آب از هر نوع ميوه ها ر ا و همين نحو مر ده ها ر ا بير ون مي آ و ر يم با يد شما يا د بيا و ر يد. و هو ا لذي ير سل ا لر ياح تو ليد با د ها از تموج هو ا ا ست نظير موج د ر يا و د ر تحت ا مر ا لهي ميوز د بهر طر فيكه ما مو ر ا ست بشر ا بين يدي ر حمته قر اء د ر ا ين كلمه بشر ا ا ختلاف شد يدي د ا ر ند كه نون ا ست نشر ا يا باء ا ست بشر ا و د ر كيفيت قر ا ئت آن از جهت فتحه و كسره و ضمه متحر كا يا مجز و ما و هر كد ام ا د له ا جتها د يه ا قا مه كر ده ا ند و د ر مجمع بسط مفصلي د ا ده, لكن مكر ر گفته ا يم و د ر مقد مه ا ين تفسير مشر و حا بيان كر ده ا يم كه هيچ ا عتبا ري ب آن قر ا ئات نيست و ا ين و جو هي كه هر يك بيان كر ده ا ند ا جتها د مقا بل نص ا ست و جز سيا هي قر آن كه بتو ا تر بما ر سيده سا ير قر ا ئات با طل ا ست بلكه نص قر آن د ر ا ين مقام شا هد بر ا ينستكه بشر ا بباء ا ست و من آ يا ته ير سل ا لر ياح مبشر ات ر وم آ يه45, بلكه د ر خو د آ يه هم قر ينه د ا ر د كلمه بين يدي ر حمته يعني بشا رت ميد هد قبلا بر حمت ا لهي و فو ا ئد ا ين ر ياح بسيا ر ا ست: تلطيف هو ا ميكند, مكر بات و كسا فات ر ا ميبر د و حر ا رت هو ا ر ا تسكين ميكند و لو ا قح ا ست كه د ر ختان ر ا آ بستن ميكند و نطفه نر ر ا د ر ما ده تلقيح ميكند و ر طو بات ر ا بر طرف ميكند ا لي غير ذ لك كه د ر ا ين آ يه بيكي از آ نها ا شا ره فر مو ده. حتي اذ ا ا قلت حمل ميكند و بر ميد ا ر د و مر تفع ميكند سحا با ثقا لا كه منشا سحاب ا بخره و ا د خنه كه بتو سط ا شعه شمس از د ر يا ها متصا عد ميشو د و ثقا لت آ نها بو ا سطه مو ا د ما ئيه ا ست كه د ر ا ين ا بخره مو جو د ا ست و با د ان ا بر ها ر ا حر كت ميد هد كه مفا د سقناه با طر اف و نقا طز مين كه مفا د لبلد ميت ا ست و ميت بو دن بلا د خشگي قنو ات و آ با ر و ر و د خا نه ها و ا نها ر و ا شجا ر و صنا عا تيكه مر بو ط بمياه ا ست ا بر ها ر ا با لاي آن بلا د نگاه ميد ا ر د مو ا د ما ئيه ا نها بتو سط سر دي هو اي با لا خا رج ميشو د با ر ان و برف و تگرگ ميبا ر د بر آن بلد ميت بقد رت كا مله خد ا و ند ا گر هو ا ملا ئم با شد با ر ان ميشو د و ا گر سر د با شد ا گر د ر و سط هو ا سر دي با شد با ر ان ب آن و سط كه مير سد تگرگ ميشو د و ا گر حين جد ا شدن از ا بر سر د با شد برف ميشو د و پس از با ر يدن قنا تها و ر و د خا نه ها و نهر ها جا ري ميشو د و آ با ر آب د ر آ نها جو شش ميكند و د ر ختان سبز و خرم و با ر و ر ميشو د. فا نز لنا به ا لماء مر ا د ا عم از با ر ان و برف و تگرگ ا ستز ير ا همه آ نها ماء ا ست كه ب آنز مين مر ده از ا بر ميبا ر د. فا خر جنا به من كل ا لثمر ات د ر كشتز ا ر بما ر د حبو بات ر و ئيده ميشو د, د ر با غستا نها ميوه جات, د ر نخلستا نها ر طب و ثمر, د ر كو هها چشمه هاي آب بو جو د مي آ يد و د ر د هان صدف مر و ا ر يد, د ر ا عماق ز مين معا دن و غير ا ينها كذ لك نخرج ا لمو تي چنا نچه قد رت د ا ر دز مين مر ده ر از نده كند قد رت د ا ر د فر د اي قيا مت مر ده ها ر از نده كند و از خاك بير ون آ و ر د. لعلكم يعني سز ا و ا ر ا ست و با يد متذ كر شو يد تذ كر ون بلكهذ ات مقد سش بر هر چيزي قا د ر ا ست و آ ثا ر قد ر تش د ر همه جا ظا هر و هو يد ا ا ست مهند سيكه بگل نكهت و بگل جان د ا د بهر كه هر چه سز ا و ا ر حكمتست آن د ا د...
لطفا منتظر باشید ...
