سوره‌ اعراف‌ ; آيه 133 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ اعراف‌ ; آيه 133

متن عربي

فارسلنا عليهم الطوفان والجراد والقمل والضفادع والدم اياتٍ مفصلاتٍ فاستكبروا وكانوا قوما مجرمين

ترجمه فارسي

سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل كرديم:) طوفان و ملخ و آفت گياهى و قورباغه‏ها و خون را -كه نشانه‏هايى از هم جدا بودند- بر آنها فرستاديم; (ولى باز بيدار نشدند، و) تكبر ورزيدند، و جمعيت گنهكارى بودند! (133)

ترجمه انگليسي / English Translation

So We sent (plagues) on them: Wholesale death, Locusts, Lice, Frogs, And Blood: Signs openly self-explained: but they were steeped in arrogance,- a people given to sin.

تفسير 1

(133)(فارسلنا عليهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم ايات مفصلات فاستكبروا و كانوا قوما مجرمين ):(پس طوفان و ملخ و شپش و وزغ وخون را كه معجزاتي جداگانه بود به سوي آنان فرستاديم و آنگاه گردنكشي نمودند و گروهي گناهكار بودند)، (طوفان )به معناي هرحادثه ايست كه انسان رااحاطه كند وليكن بيشتر در وزيدن بادهاي شديد خانمان برانداز و در آب بسيارزياد يا سيلي كه زمين را در خود غرق مي كند استعمال ميشود و (جراد) يعني ملخ كه نوعي حشره است و(قمل ) شپش و (ضفادع ) قورباغه و (دم ) خون است . و (مفصلات )به معناي جداجدا و متمايز است ،پس معلوم مي شود كه آياتي كه به سوي قوم فرعون فرستاده مي شده ، يكباره نبوده ، بلكه قبلا موسي (ع ) از آمدن آن عذاب خبر مي داده وآنهابدون اينكه عبرت بگيرندازاجابت دعوت موسي (ع )سرباز مي زدند.

تفسير 2

پس فر ستا د يم بر آ نها طو فان و جر ا د ملخ و قمل شچش و ضفا دع وزغ قو ر با غه و دم آ يات و معجز ات مفصل يكي بعد از د يگري پس طلب بز ر گي كر د ند و تكبر و رز يد ند و بو د ند قو مي گنهكا ر. د ر سو ره بني ا سر ا ئيل ميفر ما يد و لقد آ تينا مو سي تسع آ يات بينات آ يه103, و د ر ا ين آ يه پنج آ يت ميفر ما يد و چها ر آ يت د يگر ممكن ا ست عصا با شد و يد بيضاء و ا نفجا ر د و از ده چشمه آب از سنگ و شكاف د و از ده جا ده د ر ر و د نيل و معجز ات حضرت مو سي منحصر با ين نه آ يت نيست قحطي كه سنين با شد و نقص ثمر ات و نز و ل من و سلوي بر بني ا سر ا ئيل و سا يه ا ند ا ختن ا بر با لاي سر آ نها و جعل كوه با لاي سر آ نها و هلاك شدن هفتا د نفر از بني ا سر ا ئيل بصا عقه و د و مر تبهز نده شدن آ نها و غير ا ينها و بيا يد ا ختلاف مفسر ين د ر تسعه ا نشاء ا لله تعا لي و د ر ا ينجا بشرح ا ين پنچ آ يه مذ كو ره د ر ا ين آ يه ا كتفاء ميكنيم. فا ر سلنا عليهم ا لطو فان فاء تفر يع ا ست يعني پس از آ نكه گفتند ما هر گز ا يمان نمي آ و ر يم و لو هر چه آ يه و معجزه ا قا مه كني و حضرت مو سي عليه ا لسلام ما يوس شد از ا يمان آ و ر دن آ نها نفر ين كر د عرض كر د ر بنا ا طمس علي ا مو ا لهم و ا شد د علي قلو بهم فلا يؤ منو ا حتي ير و ا ا لعذ اب ا لا ليم يو نس آ يه88, خد ا و ند بر آ نها فر ستا د طو فان ر ا و د ر معناي طو فان ا ختلاف كر د ند مشهو ر گفتند طو فان آب بو د كه آ نقد ر از آ سمان با ر يد كه تا سينه و گر دن آ نها ر ا آب گر فت و يك قطره بر قوم مو سي ا صا بت نكر د, و بعضي گفتند طو فان آ بله بو د و بعضي گفتند طو فان مرگ و موت فر ا و ان بو د. و ا لجر ا د ملخ گفتند تو ليد ملخ از عطسه ما هي ميشو د د ر د ر يا و پر و از ميكند د رز مين و جر ا دش گفتند بر اي ا ينكهز مين ر ا مجر د ميكند از گياه وز رع و ا شجا ر و آ نقد ر كثرت پيد ا كر د كه چوب و آ هن ر ا هم از بين بر د و تمام لبا سهاي آ نها ر ا جو يد و د رب بيوت و ا شجا ر و سقف عما ر ات ر ا از بين بر د و بر سر و صو رت آ نها مينشست و ا لقمل شچش كه تو ليدش از عرق و چر كي بدن ميشو د و د ر بدن و د ر مو هاي سر و ر يش آ نها و د ر ا لبسه آ نها و فر اش خو اب آ نها نه ر وز آ ر ام بو د ند و نه شب ا ستر ا حت ميكر د ند و ا لضفا دع وزغ و قو ر با غه د ر غذ ا ها و مطعو مات و مطبو خات آ نها مير فتند و د رز ير لبا سهاي آ نها و فر اش خو اب آ نها و ا لدم خد ا و ند آب ر و د نيل و نهر ها و سا قيه هاي آ نها ر ا خون كر د و خون مي آ شا ميد ند حتي ا گر قبطي يا ا سر ا ئيلي د ر يك ظرف آب مينو شيد ند آ نچه ظرف ا سر ا ئيلي بو د آب بو د و ظرف قبطي خون حتي ا گر از ا سر ا ئيلي آب طلب ميكر د ند د ر د هان قبطي خون ميشد. آ يات مفصلات فصل مقا بل و صل ا ست يعني ا ين آ يات از يكد يگر جد ا بو د ند يك مر تبه نبو د يكي پس از د يگري. فا ستكبر و ا با ا ين همه آ يات معذ لك د ست از نخوت و كبر خو د بر ند ا شتند و ا يمان نيا و ر د ند و تمام ا ينها ر ا حمل بر سحر كر د ند و كا نو ا قو ما مجر مين فسق و فجو ر و ظلم و تعدي و كفر آ نها با عث ا ين نوع بلا ها شد, و از تفسير علي ا بن ا بر ا هيم حد يث مفصل از حضرت با قر و حضرت صا دق عليهما ا لسلام ر و ا يت كر ده كه هر كد ام از ا ين پنج بلاء بتر تيب د ر پنج سا ل متو جه شد و د ر هر سا لي معا هده ميكر د ند كه ا گر بلاء ر فع شو د ا يمان بيا و ر ند و پس از ر فع مخا لفت ميكر د ند و ها مان د ر هر د فعه فر عون ر ا فر يب ميد ا د مر ا جعه كنيد بمجمع و بر هان....

/ 6486