سوره‌ اعراف‌ ; آيه 170 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ اعراف‌ ; آيه 170

متن عربي

والذين يمسكون بالكتاب واقاموا الصلاه نا لا نضيع اجر المصلحين

ترجمه فارسي

و آنها كه به كتاب (خدا) تمسك جويند، و نماز را برپا دارند، (پاداش بزرگى خواهند داشت; زيرا) ما پاداش مصلحان را ضايع نخواهيم كرد! (170)

ترجمه انگليسي / English Translation

As to those who hold fast by the Book and establish regular prayer,- never shall We suffer the reward of the righteous to perish.

تفسير 1

(170)(والذين يمسكون بالكتاب و اقاموا الصلوه انا لا نضيع اجرالمصلحين ):(و كساني كه به كتاب خدا چنگ بزنند نماز را به پا دارند به درستي كه ما پاداش اصلاحگران را ضايع نمي كنيم )،(استمساك )يعني دست آويختن و اعتصام به چيزي و اينكه از ميان همه اجزاي دين اقامه نماز را ذكر نمود به جهت شرافتي است كه نماز به ساير اجزا دارد، چون نماز ركن ارزشمند دين است كه به وسيله آن ذكر خدا و خضوع در برابر او حفظ مي شود و اين امر به منزله روح حيات دركالبد همه شرايع ديني مي باشد،يعني اساس همه شرايع و روح همه آنها هماناياد خداست . و در آخر مي فرمايد:ما اجر اصلاحگران را تباه نمي كنيم ،پس معلوم مي شودتمسك به كتاب خدا و اقامه نماز اصلاح محسوب مي شود و در مقابل افساد درزمين ميباشد، لذا اين شيوه مطابق فطرت انساني است و همه اديان متضمن طريقه فطرت هستند و در هر عصر از احكام فطري آن مقداري عرضه شده كه آن عصر استعداد پذيرش آن را دارد. پس تمسك به كتاب خدا موجب اصلاح جامعه و سعادت آن است و آنچه دين خدا مردم را به سوي آن دعوت مي كند همانا شرايعي است كه مصالح او رادر زندگي دنيا و آخرت تأمين مي نمايد. لذااقتضاي فطرت انسان ،ايمان به غيب و خضوع در برابر قوانين حاكم برهستي و دين حق الهي است كه همان اسلام مي باشد، ديني كه تمام قيود و اغلالي را كه بشر بدست خود و در جهت تمايلات نفسانيش وضع كرده برطرف كرده واسباب سعادت او را فراهم مي كند،پس دين الهي همان احكام و شرايع وسنتهايي است كه به امر مصالح بندگان قيام مي نمايد نه اينكه اول مجموعه اي ازمعارف و شرايع از نزد خود وضع شده و آنگاه ادعا شود كه اين شرايع با مصالح بشر تطبيق دارد، دقت فرماييد.

تفسير 2

و كسا نيكه تمسك بكتاب ميكنند و نماز ر ا بر پا ميد ا ر ند محققا ما ضا يع نميكنيم ا جر بند گان صا لح ر ا. ا ين آ يه و لو د ر با ره بني ا سر ا ئيل ا ست لكن مو ر د مخصص نيست بلكه لسان آ يه آ بي از تخصيص ا ست شا مل جميع بند گان صا لح ميشو د و ا لذ ين يمسكون با لكتاب تمسك بمعني چنگز دن ا ست و تمسك بكتاب ا ينستكه با و ا مر ا و مؤ تمر شو د و از نو ا هي ا و منتهي گر د د چنا نچه تمسك بعر وه ا لو ثقي ر ا منو ط بد و ا مر معين فر مو د فمن يكفر با لطا غوت و يؤ من با لله فقد ا ستمسك با لعر وه ا لو ثقي لا ا نفصام لها بقره آ يت ا لكر سي و مر ا د بكتاب كتاب آ سما نيستكه بر هر ا متي ناز ل فر مو ده تو ر ات, ا نجيل,ز بو ر, فر قان هر كد ام د رز مان خو د و ا گر مر ا د خصوص تو ر ات با شد آ نهم بر اي ما كا في ا ستز ير ا د ر تو ر ات بلكه د ر جميع كتب ا نبياء بشا رت بو جو د مقدس پيغمبر ما صلي ا لله عليه و آ له و سلم د ا ده و لز وم ا يمان با و و ا طا عت ا و ا مر ا و و منتهي شدن از نو ا هي ا و ا ست. و با لجمله گفتند علت تا مه مر كب از سه جزء ا ست: و جو د مقتضي و و جو د شر ط و فقد ان ما نع تا ثير از مقتضي شر ط تا ثير از شر ط ما نع ما نع از تا ثير سعا دت و ر ستگا ري منو ط بو جو د مقتضي ا ست كه ا يمان با شد , شر ط تا ثير عمل صا لح, ما نع از تا ثير معا صي لذ ا ميفر ما يد و ا قا مو ا ا لصلوه ا قا مه نماز با عث ترك كليه معا صي ميشو د و سبب ا تيان بو ا جبات چنا نچه ميفر ما يد ان ا لصلوه تنهي عن ا لفحشاء و ا لمنكر عنكبوت آ يه44, از ا ين جهت ا كتفاء فر مو د با قا مه صلوه چون د ر بر د ا ر د ا تيان بجميع و ا جبات و ترك جميع معا صي ر ا و ا خبا ر د ر فضيلت نماز و ا هميت آن و ثمر ات آن ر ا د ر مجلد ا و ل د رذ يل آ يه ا لذ ين يؤ منون با لغيب و يقيمون ا لصلوه بقره آ يه3 مفصلا با بيان ا قسام صلو ات و ا جز اء و شر ا ئط و مو ا نع آن بيان كر ده ا يم ا نا لا نضيع ا جر ا لمصلحين صا لح كسي ر ا گو يند كه تمام كا ر ها و ا فعا ل و ر فتا ر و كر د ا ر و گفتا ر ا و بر طبق صلاح با شد قد مي بر خلاف صلاح بر ند ا ر د و مصلح كسي ر ا گو يند كه خير خو اه بند گان با شد و آ نها ر ا بطر يق صلاح سوق د هد و مفا سد ر ا از ميان آ نها بر طرف كند ا ر شا د جا هل, ا مر بمعر وف, نهي از منكر, ر فع فسا د, قضاي حو ا ئج بند گان, خد مت بجا معه, ا هتمام با مو ر مسلمين كه هر كد ام چه ا ند ازه فضيلت د ا ر د كهذ كر آ نها از طو ر ا ين كتاب خا رج ا ست و هر كد ام از آ نها ر ا د ر محل منا سب خو د متذ كر شده ا يم و ا لبته خد ا و ند ا جر هر يك از آ نها ر ا ضا يع نخو ا هد فر مو د, و ا ين جمله مفهوم ند ا ر د كه ا گر مصلح نبا شد ا جر ا و ضا يع شو د بلكه هر ا مر خيري از عبا د ات و ا طا عات و لو بمقد ا رذ ره با شد ا جر ا و ضا يع نميشو د بنص آ يه شر يفه فمن يعمل مثقا لذ ره خير ا يره و من يعمل مثقا لذ ره شر ا يرهز لز ا ل آ يه7 و8, فقط ا يمان شر ط صحت كليه عبا د ات ا ست و بد ون ا يمان هيچ عملي مو ر د قبو ل و صحت نيست بلي معذ لك ميتو ان گفت كه بي ا ثر صرف نيست ممكن ا ست با عث تخفيف د ر عذ اب شو دز ير ا ا هل عذ اب بد ر جات ا عما ل عذ اب ا و د ر كا تي پيد ا ميكند.

/ 6486