سوره‌ انفال‌ ; آيه 41 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ انفال‌ ; آيه 41

متن عربي

واعلموا انما غنمتم من شيٍ فان لله خمسه وللرسول ولذي القربى واليتامى والمساكين وابن السبيل ن كنتم امنتم بالله وما انزلنا على عبدنا يوم الفرقان يوم التقى الجمعان والله على كل شيٍ قدير

ترجمه فارسي

بدانيد هرگونه غنيمتى به دست آوريد، خمس آن براى خدا، و براى پيامبر، و براى ذى‏القربى و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايى حق از باطل، روز درگيرى دو گروه (باايمان و بى‏ايمان) ( روز جنگ بدر) نازل كرديم، ايمان آورده‏ايد; و خداوند بر هر چيزى تواناست! (41)

ترجمه انگليسي / English Translation

And know that out of all the booty that ye may acquire (in war), a fifth share is assigned to God,- and to the Apostle, and to near relatives, orphans, the needy, and the wayfarer,- if ye do believe in God and in the revelation We sent down to Our servant on the Day of Testing,- the Day of the meeting of the two forces. For God hath power over all things.

تفسير 1

(41)(و اعلموا انما غنمتم من شي ءفان لله خمسه و للرسول و لذي القربي واليتامي و المساكين و ابن السبيل ان كنتم امنتم بالله (8) و ما انزلنا علي عبدنا يوم الفرقان يوم التقي الجمعان و الله علي كل شي ء قدير):(و بدانيد آنچه را سودمي بريد، از هر چيزي يك پنجم آن براي خدا و رسول و خويشاوند او و يتيمان وبيچارگان و در راه ماندگان است ، اگر به خدا و آنچه را كه بر بنده مان در روزجدايي ، روزي كه دو گروه از هم متمايز مي شوند،نازل كرده ايم ،ايمان آورده ايد،وخداوند بر هر چيز تواناست )،(غنيمت )يعني فايده اي كه از تجارت يا كار يا جنگ حاصل مي شود و در مورد خاص بر غنميت جنگي منطبق مي گردد و (ذي القربي )يعني خويشاوندان و نزديكان رسولخدا(ص ) و يا بطوري كه از روايات قطعي استفاده مي شود ،منظور افراد معيني از ايشان مي باشد و (يتيم )كسي است كه پدرش در حاليكه او خردسال بوده ، فوت شده باشد، و در اين آيه حكم خمس بيان شده و مي فرمايد: واجب است كه يك پنجم در آمد انسان به اهل آن تعلق بگيرد. و مي فرمايد: خمس را بدهيد اگر به خدا و آنچه ما بربنده مان نازل كرده ايم (يعني قرآن ) ايمان آورده ايد و مراد از (يوم الفرقان )روز بدر است به شهادت اينكه دردنباله اش فرمود، روزي كه دو گروه از هم جداگشتند و خداوند در آن روز باياري كردن حق ، آن را از باطل متمايز نمود و جمله آخر در حكم تعليل است ،يعني خداوند چون بر همه چيز قادر است ،لذا توانست در روز بدر حق را ازباطل متمايز نموده و آن را غلبه ببخشد و آنچه در روز بدر برپيامبر نازل شد،آيات قرآن در باره انفال و غنائم جنگي بود و تشريع حكم خمس مانند سايرتشريعات قرآن ابدي و دائمي است ومصارف خمس هم منحصر در همين مواردمذكور در آيه است و هر گروه سهمي مستقل از خمس دارند.

تفسير 2

و بد ا نيد اي گر وه مؤ منين آ نچه غنيمت و فا ئده بد ست آ و ر د يد پس محققا از بر اي خد ا پنج يك ا ست و بر اي ر سو ل و بر ايذ وي ا لقر بي كه ا ئمه عليهم ا لسلام با شند و يتيمان و فقر اء و ا بن سبيل هاي سا د ات ا گر با شيد شما كه ا يمان آ و ر ده با شيد بخد ا و ب آ نچه ما ناز ل كر د يم بر بنده خو د ر وز يكه حق از با طل جد ا شد ر وز يكه تلا قي كر د ند د و گر وه گر وه مسلمين با گر وه كفا ر و مشر كين و خد ا و ند بر هر چيزي تو ا نا ا ست. ا ين آ يه شر يفه ر ا جع بمسئله خمس ا ست كه يكي از كتب فقهيه كتاب خمس ا ست و ما همين آ يه شر يفه ر ا د ر مجلد ا و ل ا ين كتاب صفحه 221-223 د رذ يل آ يه و مما رز قنا هم ينفقون د ر جمله ا نفا قات و ا جبه بيان كر د يم كه خمس مطا بق مذ هب شيعه بهفت چيز تعلق ميگير د:1- معا دن ذ خا ئرز يرز مين از فلز ات و جو ا هر ات و نفت و نمك و ا مثا ل آ نها2- كنز و آن د فينه ها ئيستكهز ير ز مين مخفي ميكنند و ا ين د و حد نصا بش20 د ينا ر ا ست كه15 مثقا ل صير في طلاي سكه د ا ر با شد يعني قيمت مطا بق ا ين مقد ا ر با شد كه كمتر از آن خمس ند ا ر د مگر از جهت ا ر باح مكا سب كه بيا يد3- غوص چيز ها ئيكه از ته د ر يا ا ستخر اج ميكنند مثل لؤ لؤ و مر جان و نحو ا ينها و نصا بش يك د ينا ر ا ست 18 نخو د طلاي مسكوك4-ز ميني كه ا هلذ مه يهو د, نصا ري, مجوس, از مسلمين خر يد ا ري كنند5- ما ل حلا ل مختلط بحر ام كه مقد ا ر حر ا مش و صا حبا نش معلوم نبا شند6- غنا ئم د ا ر ا لحرب مشر و ط بشر ا ئط مقر ره د ر كتب فقهيه كتاب جها د7- ا ر باح مكا سب از تجا ر ات و صنا عات وز ر ا عات و ا جا ر ات و غير ا ينها از كليه ا ستفا د ات بعد از و ضع مؤ نه سا ليا نه خو د و عيا لات و مصا رف مشر و عه مثلز يا ر ات و ضيا فات و تو سلات و ا مثا ل ا ينها و ا ين چها ر چيز حد نصاب ند ا ر د. و مصرف خمس شش سهم ا ست سه سهم آن كه سهم خد ا و ر سو ل و ذي ا لقر بي با شد سهم ا ما مش مينا مند و د ر د و ره غيبت د ر تحت نظر مجتهد جا مح ا لشر ا ئط و اذن آن با يد مصرف شو د مطا بق فتو اي مر جع تقليد, و سه سهم كه يتا مي و مسا كين و ا بناء سبيل با شد سهم سا د ا تش مينا مند بهر كد ام از ا ين سه طا يفه د ا ده شو د كا فيست مر ا جعه كنيد, و ما د ر ا ين مقام بتفسير آ يه شر يفه ا كتفاء ميكنيم: و ا علمو ا خطاب بجميع مكلفين ا ست تا قيا مت چنا نچه تمام ا حكام ا سلا مي از ا ين باب ا ست ا نما غنمتم مفسر ين بغنا ئم د ا ر ا لحرب تفسير كر د ند لكن معناي غنيمت ا ستفا ده ا ست و ماء ما غنمتم مو صو له عموم د ا ر د بخصوص بقر ينه من شيى تمام ا ستفا د ات ر ا مي گير د از مذ كو ر ات, معا دن, كنوز, غوص, ا ر باح مكا سب, غنا ئم د ا ر ا لحرب فقط شمو لش لا رض مشتر اي ا هلذ مه و حلا ل مختلط بحر ام معلوم نيست و بد ليل خا رج و جوب خمس آ نها ثا بت شده از ا خبا ر فان لله خمسه لام ا ختصاص ا ست و ا ختلاف شد بين فقهاء كه نحوه ا ختصاص چه نحوه ا ست, بعضي گفتند لام ملكيت ا ست و ا ر باب خمس بنحو ا شا عه ما لك هستند, بعضي گفتند نظير منذ و ر ا لتصدق ا ست ملك ما لك ا ست و لكن تصر فش حر ام ا ست تا ا د اء خمس نكر ده, بعضي گفتند مجر د حق ا ست كه ا ر باب خمس حقي د ا ر ند كه با ين ما ل تعلق گر فته مثل حق د يان بما ل مفلس بعد ا لحجر و حق د يان با مو ا ل متو في كه تصر فات و ا رث نا فذ نيست و همچنين تصر فات مفلس و حق و جه ا خير ا ست و ا ما بنحو ا شا عه و شر كت مسلما ا ر باب خمس تا ب آ نها د ا ده نشو د آ ثا ر ملكيت بر آ نها با ر نميشو د كه بتو ا نند نقل و ا نتقا ل نما يند يا مهر عيا ل قر ا ر د هند يا ا گر و فات كنند بو ا رث منتقل شو د چنا نچه د ر مشا عات چنين ا ست, و ا ما نظير منذ و ر ا لتصدق آ نهم با طل ا ستز ير ا ا ر باب صد قه هيچگو نه حقي بما ل ند ا ر ند و ا گر ما لك ا تلاف نمو د خلف نذ ر كر ده و با يد كفا ره نذ ر د هد و ا گر تلف شد بد ون ا ختيا ر چيزي بر ا و نيست, بلكه و جه ا خير كه ما لك نمي تو ا ند تصرف كند و ا گر تصرف كر د تصر فش نا فذ نيست و ا گر تلف شد يا ا تلاف كر د بذ مه ا و تعلق ميگير د و للر سو ل و ا لبته سهم ا لهي ر ا با يد د ا د خد مت ر سو ل ا و ميد ا ند كه بچه مصر في صرف كند نه مثل بعض عا مه كه گفتند مصرف كعبه با يد نمو د و بعضي مصرف قشون و ا سلحه گفتند, و بعضي گفتند حق خد ا و پيغمبر يكي ا ست و پنج سهم ا ست آ نهم بو فات حضرت ر سا لت با طل شد بد ليل حد يث مجعو ل ا بي بكر نحن معا شر ا لا نبياء لا نو رث . و لذي ا لقر بي كه مذ هب ا ما ميه ا ست كه با مام و قت با يد د ا د و د ر غيبت بنا يب عام مجتهد جا مع ا لشر ا ئط و سهم خد ا و ر سو ل ر ا هم با يد با مام د ا د لمكان نيا بت و ا ينكه ا و ميد ا ند بچه مصر في صرف فر ما يد و تو هم ا ينكه با يد د فن كر د يا و صيت نمو د تا ظهو ر حضرت بقيت ا لله عج تو هم فا سدي ا ست و تضييع حق خد ا و ر سو ل و ا مام ا ست, و ا ما عا مه گفتند حقذي ا لقر بي هم بعد از حضرت ر سا لت صلي ا لله عليه و آ له و سلم با طل شدز ير ا ا با بكر و عمر ا ين د و خليفه منع كر د ند و فعل آ نها حجت ا ست و بعضي گفتندذي ا لقر باي خو د ما لك ا ست كه صله ر حم با شد. و ا ليتا مي و ا لمسا كين و ا بن ا لسبيل نكتت- د ر آن سه سهم ا و لي تعبير بلام فر مو د لله و للر سو ل و لذي ا لقر بي و د ر ا ين سه سهم ا خير فر مو د و ا ليتا مي و ا لمسا كين و ا بن ا لسبيل بد ونذ كر لام و جهتش ا ينستكه آن سه سهم شخصي ا ست و ا ين سه سهم كلي ا ست يعني ر وي عنو ان يتيم و مسكين و ا بن سبيل ا ست بهر مصد ا قي از ا ين عنو ان د ا ده شو د كا فيست بلكه لازم نيست مر ا عات هر سه عنو ان بلكه ا ين سه سهم كه عبا رت از نصف خمس ا ست بهر يك از ا ين سه عنو ان د ا ده شو د كا في ا ست. مسئلت- مجتهد جا مع ا لشر ا ئط كه آن سه سهم كه سهم ا مام ا ست با يد مصرف كند بمصر في كه قطع بر ضاي ا مام د ا شته با شد و لي ما لك با يد يقين د ا شته با شد كه آن مجتهد مطا بق فتو اي مر جع تقليد ما لك مصرف ميكند و ميتو ان باذن مجتهد خو د ما لك مصرف كند و اذن لازم نيست از خصوص مر جع تقليد بلكه باذن هر مجتهدي ميتو ان مصرف نمو د. ان كنتم آ منتم با لله معني ا ين نيست كه ا د اء خمس فقط بر مؤ من و ا جب با شدز ير ا ا حكام ا لهي بر سر تا سر عا لم تا صفحه قيا مت ثا بت ا ست بلكه مر ا د ا ين ا ست كه غير مؤ من خمس نميد هد و قبو ل ند ا ر د بلكه مي گو يند كه پيغمبر صلي ا لله عليه و آ له و سلم بر اي خو يشان خو د ا ين حكم ر ا فر مو د. و نكته د يگر كه از صر يح ا ين جمله ا ستفا ده ميشو د ا ينكه خلفاء جو ر مثل ا با بكر و عمر و عثمان و ا تباع آ نها از ا هل سنت كه منكر خمس شد ند مؤ من با لله نيستند فقط شيعه ا ثني عشري ا ست و بسيا ر تعجب ا ست از آن ملعو نيكه تر و يج مذ هب عا مه ميكند و ا ين د و خليفه ر ا مؤ من صا لح ميد ا ند سهم ا مام عليه ا لسلام ر ا ميگير د و مي بلعد ا گر تو معتقد ب آ نها هستي پس ا صلا خمس ر ا با يد منكر با شي چه ر سد بسهم ا مام و ا گر سهم ا مام حق ا ست و با يد د ا د پس آ نها ر ا با يد مؤ من ند ا ني نعوذ با لله بعلا وه آ نها فقط منحصر ميد ا نند بغنا ئم د ا ر ا لحرب و ا ين از ا ر باح مكا سب ميگير د و ما ا نز لنا علي عبد نا يوم ا لفر قان فر قان جد ا كر دن حق ا ست از با طل و تفر قه بين ا ين د و و لذ ا يكي از ا سا مي قر آن مجيد فر قان ا ست تبا رك ا لذي نز ل ا لفر قان علي عبده ليكون للعا لمين نذ ير ا فر قان آ يه1, لكن د ر ا ينجا مر ا د جنگ بد ر ا ست كه مسلمين با ا ين عده قليل و فقد ان ا سلحه بر مشر كين با آن كثره و ز يا د تي قوي چيره شد ند و آ نها ر ا بقتل و ا سيري و ا ستر قاق و فر ا ر د ا د ند بمد د ملا ئكه و نصرت ا لهي حق از با طل جد ا شد و د ليل بر ا ين معني جمله بعد ا ست كه مي فر ما يد يوم ا لفر قان يوم ا لتقي ا لجمعان د و جمعيت جمعيت مسلمين و جمعيت مشر كين تلا قي كر د ند, ا شا ره با ينكه ا گر حق و با طل ر ا فهميد يد و ا يمان آ و ر د يد ب آ نچه بر پيغمبر ناز ل شده با يد خمس ر ا ا د اء كنيد و معتقد با شيد و ا لله علي كل شيى قد ير كه فئه قليله غا لب بر فئه كثيره شو ند كم من فئه قليلت غلبت فئت كثيره باذن ا لله بقره آ يه220.

/ 6486