ن عده الشهور عند الله اثنا عشر شهرا في كتاب الله يوم خلق السماوات والارض منها اربعه حرم ذلك الدين القيم فلا تظلموا فيهن انفسكم وقاتلوا المشركين كافه كما يقاتلونكم كافه واعلموا ان الله مع المتقين
ترجمه فارسي
تعداد ماهها نزد خداوند در كتاب الهى، از آن روز كه آسمانها و زمين را آفريده، دوازده ماه است; كه چهار ماه از آن، ماه حرام است; (و جنگ در آن ممنوع مىباشد.) اين، آيين ثابت و پابرجا(ى الهى) است! بنابر اين، در اين ماهها به خود ستم نكنيد (و از هرگونه خونريزى بپرهيزيد)! و (به هنگام نبرد) با مشركان، دسته جمعى پيكار كنيد، همان گونه كه آنها دسته جمعى با شما پيكار مىكنند; و بدانيد خداوند با پرهيزگاران است! (36)
ترجمه انگليسي / English Translation
The number of months in the sight of God is twelve (in a year)- so ordained by Him the day He created the heavens and the earth; of them four are sacred: that is the straight usage. So wrong not yourselves therein, and fight the Pagans all together as they fight you all together. But know that God is with those who restrain themselves.
تفسير 1
(36)(ان عده الشهور عندالله اثنا عشر شهرا في كتاب الله يوم خلق السموات و الارض منها اربعه حرم ذلك الدين القيم فلا تظلموا فيهن انفسكم و قاتلوا المشركين كافه كما يقاتلونكم كافه و اعلموا ان الله مع المتقين ):(بدرستي كه تعداد ماهها در نزد خدا دوازده ماه است ، در همان روزي كه آسمانها و زمين را آفريد، در كتاب او چنين بوده ، چهار ماه از آنها حرام بوده واين است دين قويم ، پس در آن چهار ماه به خود ستم نكنيد و با همه مشركان بستيزيد، همانگونه كه آنها با همه شما در جنگند و بدانيد خداوند با پرهيزگاران است )، مي فرمايد: تعداد ماههاي سال در نزد خداوند دوازده تاست و از روزخلقت آسمانها و زمين در كتاب آفرينش و تكوين او چنين رقم خورده وحركات زمين به دور خورشيد و ماه به دور زمين طوري آفريده شده كه تعدادماهها دوازده تا باشد، و در اينجا مراد ماههاي قمري است ، زيرا اگر چه حساب سال شمسي دقيقتر است ، اما سال قمري براي همه مردم در دور افتاده ترين مكانها هم محسوس و قابل استفاده است و دليل اين مطلب آنست كه در ادامه مي فرمايد:چهار ماه از اين دوازده ماه حرام است و اين مطلب مورد اتفاق همه امت اسلام است كه چهار ماه قمري ذي القعده ، ذي الحجه ، محرم و رجب حرام و ممنوع شمرده مي شوند، نه چهار ماه شمسي . (حرام )به معناي ممنوع و (قيم ) به معناي كسي (25)، است كه قيام به اصلاح امورمردم نموده و بر اداره امور آنان و حفظ شئون حياتي ايشان مسلط باشد، به هرجهت در اين چهار ماه حرام ، جنگ ممنوع است و مردم در اين ماهها بايد دست از تجاوز و قتال بردارند تا امنيت عمومي حكمفرما شود و مردم به امور مادي ومعنوي و عبادي خويش برسند و آنگاه مي فرمايد: اين دين قيم است ، يعني تحريم چهار ماه قمري ، خود ديني است كه مصالح بندگان را تأمين و تضمين مي نمايد، و آنگاه در ادامه مي فرمايد:در اين چهار ماه به خودتان ستم نكنيد، واگر چه ستم اعم از جنگ و معصيت و هر ظلمي است ، اما به قرينه سياق مقصوداز ستم ، جنگ و قتال در اين چهار ماه است ، و حرمت اين ماهها از شرايعي است كه ابراهيم (ع ) آن را تشريع كرده بود،اما عرب اوقات آن را تغيير مي دادند. آنگاه مي فرمايد: با همه مشركان بجنگيد، همانطور كه آنها با همه شما قصدجنگ دارند و يا اينكه با مشركان بجنگيد، در حالي كه آنان را دفع مي كنيد،همانطور كه آنها با شما جنگ كرده و شما را دفع مي كنند و اين امر براي قطع ريشه هاي شرك و فساد است و براي برانگيختن و تحريك مسلمانان ، مي فرمايد:به طور جمعي براي جنگ با آنها بپاخيزيد و با آنها مقابله به مثل نماييد، چون آنهاجمعيتي واحد و متحد هستند كه هدفي جز نابودي دين شما در هر زمان و مكان را ندارند و در آخر مي فرمايد: خداوند با متقين است ، تا به اين وسيله به آنهابياموزد و آنها را تشويق كند كه در جنگها از حد پرهيزكاري و تقوي عدول نكنندو از حدود الهي تجاوز ننمايند، در عين اينكه اين كلام متضمن وعده نصرت ازجانب خداوند نيز هست (26).
تفسير 2
محققا شما ره ما هها نز د خد ا و ند د و از ده ماه ا ست از محرم تاذي ا لحجه د ر كتاب خد ا ثبت شده ر وزي كه آ سمان و ز مين ر ا خلق فر مو د از ا ين د و از ده ماه چها ر ماه آن ا شهر حرم ا ست كه ر جب ا لفر د وذي ا لقعده و ذي ا لحجه و محرم با شد پس ظلم نكنيد د ر آ نها نفوس خو د ر ا و بكشيد مشر كين ر ا با لتمام چنا نچه آ نها شما ر ا ميكشند با لتمام و بد ا نيد خد ا و ند با متقين ا ست. از بر اي ا ين آ يه شر يفه د و تفسير ا ست يكي تفسير ظا هر آ يه شر يفه و يكي تفسير با طن آ يه كه گفتند قر آن هفت بطن د ا ر د تا هفتا د بطن, ا ما تفسير ظا هر ا ين آ يه شر يفه: ان عده ا لشهو ر عند ا لله ا ثني عشر شهر ا عده از ما ده عد د ا ست بمعني شما ره از يك ا لي غير ا لنها يه, شهو ر جمع شهر ا ست يعني و ا ضح و ر و شن ز ير ا ماه قمري بر تمام ا فر ا د و ا ضح ميشو د چون د ا ئر مد ا ر رؤ يت هلا ل ا ست بخلاف بر وج شمسي ز ير ا آ نها محتاج بحساب و تنجيم ا ست كه شمس د ر چه سا عتي د ا خل د ر چه بر جي ميشو د و د ر چه د قيقه و ثا نيه از برج خا رج ميشو د حتيز يجات منجمين ا ختلاف د ا ر د از حيث سا عات و د قا ئق بلكه از حيث ر وز چه بسا مقتضاي يكز يج قبل از ظهر د ا خل برج ميشو د آ نر وز ر ا ا و ل برج ميشما ر ند وز يج د يگر بعد از ظهر ا ست آ نر وز ر ا آ خر برج ميد ا نند و همچنين بعض سا لها كبيسه د ا ر د و بعضي ند ا ر د و همچنين خمسه مستر قه د ا ر ند و با لجمله بر همه و ا ضح نيست, و تعبير بعند ا لله بمعني ا ينكه ا حكام شر عيه مثل صوم و ا يام مخصو صه د ر ا عيا د و و فيات و ا يام شهو ر و مسئله خمس و حج و عمره مفر ده و غير ا ينها طبق ا ين شهو ر ا ست و ا گر ا حيا نا د ر رؤ يت هلا ل شكي شد طرق ا ثبا تش سهل و آ سان ا ست شياع قطعي, بينه شر عيه, حكم حا كم, مضي ثلا ثين, رؤ يت شخصي ثا بت ميكند و ا ين د و از ده محرم ا ست, صفر, ر بيعين و جما د يين, ر جب, شعبان, ر مضان, شو ا ل,ذي ا لقعده وذي ا لحجه في كتاب ا لله يا لوح محفو ظ يا في علم ا لله چون تمام ا مو ر د ر علم خد ا و كتاب ا و گذ شته يوم خلق ا لسمو ات و ا لا رض نظر با ينكه ما د ا ميكه خلقت آ سمان و كر ات جو يه و كره ا رض نشده بو د حر كتي نبو د نه و ضعيه و نه ا نتقا ليه تا تشكيل ر وز و شب و هفته و ماه و سا ل د هد. منها ا ر بعت حرم كه ر جب با شد بر اي ا تيان بعمره وذي ا لقعده وذي ا لحجه و محرم بر اي ر فتن بحج و بر گشتن با و طان بعيده خو د قتا ل و جد ا ل حر ام شد ذ لك ا لد ين ا لقيم د ين پا بر جا كه د ين مقدس ا سلام ا ست با يد پا يه آن بر ا ين حساب و ا ين ا شهر با شد, و ا ما سا ير ا د يان فا سده پا يه ا عما لشان بر حساب د يگري ا ست حتي بها ئيه ر وي پا يه19 قر ا ر د ا ده چون طلوع باب د ر قرن19 مسيحي بو ده فلا تظلمو ا فيهن ا نفسكم ظا هر ا مر جع ضمير هن تمام ا شهر ا ست نه خصوص ا شهر حرمز ير ا ظلم بنفس مطلقا حر ام ا ست, تا ا ين قسمت آ يه تفسير ظا هر بو د. و ا ما تفسير با طن ا خبا ر بسيا ري د ا ر يم از نعما ني با سنا د مختلفه از ا بي حمزه از حضرت با قر عليه ا لسلام و از د ا و د بن كثير از حضرت صا دق عليه ا لسلام و ازز يا د قندي از حضرت كا ظم عليه ا لسلام و از غيبت شيخ طو سي از جا بر جعفي از حضرت با قرع و از شيخ شرف ا لد ين از عبد ا لله بن سنان ا سدي از حضرت صا دق و از حضرت با قر عليهما ا لسلام ر ا جع بلوح جا بر بن عبد ا لله از صد يقه طا هره سلام ا لله عليها و غير ا ينها كه تفسير فر مو ده ا ند12 شهر ر ا بد و از ده ا مام و ا شهر حرم ر ا بچها ر علي نام ا مير ا لمؤ منين, ز ين ا لعا بد ين, حضرت ر ضا, حضرت ها دي صلو ات ا لله عليهم ا جمعين و چون ا ين ا حا د يث مبسو ط بو د لذ ا نقل نكر د يم مر ا جعه بتفسير بر هان كنيد و قا تلو ا ا لمشر كين كا فت يعني جميعا ملا حظه د ر كا ر نبا شد كما يقا تلو نكم كا فت كه ا بد ا ملا حظه نميكنند و فرق نميگذ ا ر ند و ا علمو ا ان ا لله مع ا لمتقين ظفر و فير وزي و سعا دت و ر ستگا ري و نصرت و ا عا نت خد ا و ند با ا هل تقوي ا ست.
لطفا منتظر باشید ...
