سوره‌ توبه‌ ; آيه 42 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ توبه‌ ; آيه 42

متن عربي

لو كان عرضا قريبا وسفرا قاصدا لاتبعوك ولـكن بعدت عليهم الشقه وسيحلفون بالله لو استطعنا لخرجنا معكم يهلكون انفسهم والله يعلم نهم لكاذبون

ترجمه فارسي

(اما گروهى از آنها، چنانند كه) اگر غنايمى نزديك (و در دسترس)، و سفرى آسان باشد، (به طمع دنيا) از تو پيروى مى‏كنند; ولى (اكنون كه براى ميدان تبوك،) راه بر آنها دور (و پر مشقت) است، (سرباز مى‏زنند;) و بزودى به خدا سوگند ياد مى‏كنند كه: "اگر توانايى داشتيم، همراه شما حركت مى‏كرديم!" (آنها با اين اعمال و اين دروغها، در واقع) خود را هلاك مى‏كنند; و خداوند مى‏داند آنها دروغگو هستند! (42)

ترجمه انگليسي / English Translation

If there had been immediate gain (in sight), and the journey easy, they would (all) without doubt have followed thee, but the distance was long, (and weighed) on them. They would indeed swear by God, "If we only could, we should certainly have come out with you": They would destroy their own souls; for God doth know that they are certainly lying.

تفسير 1

(42)(لو كان عرضا قريبا و سفرا قاصدا لاتبعوك و لكن بعدت عليهم الشقه و سيحلفون بالله لواستطعنا لخرجنا معكم يهلكون انفسهم و الله يعلم انهم لكاذبون ):( اگر سودي حاصل مي شد يا مسافرتي كوتاه بود، از تو تبعيت مي كردند، اما اين مسافت بنظرشان دور آمد و به زودي به خدا قسم مي خورند كه اگر مي توانستيم با شما بيرون مي آمديم ، خويش را هلاك مي كنند و خدا مي داندكه آنها دروغگويانند)، (عرض )به معناي چيزي است كه به سرعت زائل مي شودكه اغلب در مورد مال دنيا بكار مي رود و مراد از نزديك بودن و قرب عرض ، نقدو در دسترس بودن آن است و (قصد) به معناي حد وسط و ميانه است و (سفرقاصد) يعني سفري كه براي مسافر دور نباشد و (شقه ) به معناي مسافت است ،چون پيمودن آن مستلزم مشقت مي باشد، مي فرمايد: اگر تو ايشان را دعوت به امري مي كردي كه نفع مالي و نقد داشت و به دست آوردنش هم آسان بود بطورمسلم دعوت تو را اجابت مي كردند، اما تو آنان را به سفري طولاني و امري دشوار دعوت كردي و لذا در باره آن سستي و كندي نمودند و اين حال منافقان امت و امثال آنان است كه همتهايي ضعيف و عزمي اندك دارند و در جريان جنگ تبوك با امر رسولخدا(ص ) مخالفت نمودند و بزودي زمانيكه از جنگ بازگرديد، آنها به خدا سوگند خواهند خورد كه اگر ما هم توانايي داشتيم با شمامي آمديم و اينها با اين اعمال و گفتارشان خودشان را هلاك خواهند كرد و خدامي داند كه اينها در عذرتراشي و سوگندشان دروغگويند و با اين سخنان دروغ خودشان را نابود مي كنند.

تفسير 2

ا گر بو د د ر ا ين نفر و خر وج يك غنا ئم قر يب ا لو صو ل يا سفر كو تاه مختصري هر ا ينه متا بعت ميكر د ند تو ر ا و خا رج ميشد ند لكن چون سفر د و ر با مشقتي بو د مخا لفت كر د ند و كوچ نكر د ند وز و د با شد كه پس از مر ا جعت شما بيا يند و قسم و ا لله يا د كنند كه ما قد رت بر خر وج ند ا شتيم ا گر قد رت د ا شته بو د يم با شما همر ا هي ميكر د يم و خا رج ميشد يم ا ينها نفوس خو د ر ا بهلا كت ا بدي و عذ اب ا لهي ا ند ا ختند و خد ا و ند ميد ا ند كه ا ينها هر آ ينه د ر و غگو يا نند هم ا ستطا عت د ا شتند و قسم آ نها يمين غموس ا ست و ا ينها علا وه بر عقو بت ترك جها د عقو بت كذب و يمين غموس ر ا هم د ا ر ند با صطلاح عذ ر بد تر از گناه همين ا ست. لو كان عر ضا قر يبا عرض ا متعه و ا ستفا د ات ما د يه و ا عر اض د نيو يه ا ست آ نهم قر يب ا لو صو ل كه ا طمينان د ا شته با شند كه ز و د بد ست مي آ يد و آ نهم متا بعت آ نها بقصد قر بت نميبو د مثل آن قتيلي كه حضرت فر مو د هذ ا قتيل ا لحما ر كه بطمع حما ري كه د ر مشر كين بو د آ مده بو د بر اي جها د. و سفر ا قا صد ا سفر كو تاه و سهل و آ سا ني بو د لا تبعوك متا بعت ميكر د ند د ر خر وج و نفر و لكن بعدت عليهم ا لشقت چون نفر ا لي ا لشام بو د و مخا رجز يا دي با يد تحمل نمو د بعلا وه بعضي از آ نها گفتند كه د ر ا ين مسا فرت مسلمين سا لم بر نمي گر د ندز ير ا قوت و قد رت و كثرت جمعيت كفا ر بسيا ر ا ست و بر مسلمين غا لب خو ا هند شد. و سيحلفون با لله خد ا و ند خبر ميد هد قبلا كه پس از مر ا جعت شما آ نها مي آ يند و قسم و ا لله يا د ميكنند كه ا ين يكي از ا خبا ر غيبيه قر آن ا ست لو ا ستطعنا لخر جنا معكم كه ا گر ا ستطا عت د ا شتيم خا رج ميشد يم با شما يهلكون ا نفسهم يا بو ا سطه كفر با طني كه بو عده ا لهي و ا خبا ر نبي ص معتقد نبو د ند و يا بعقو بت ترك جها د و نفر يا بمحر و ميت از مثو بات ا خر وي مجا هد ين و فو ا ئد د نيوي آ نها خو د ر ا بهلا كت ا ند ا ختند و ا لله يعلم ا نهم لكاذ بون چون عا لم با سر ا ر و بو ا طن و قلوب آ نها ا ست ميد ا ند بتا كيد اتز يا د كه آ نها د ر وغ ميگو يند تا كيد ان و لام و جمله ا سميه.

/ 6486