سوره‌ توبه‌ ; آيه 79 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ توبه‌ ; آيه 79

متن عربي

الذين يلمزون المطوعين من المومنين في الصدقات والذين لا يجدون لا جهدهم فيسخرون منهم سخر الله منهم ولهم عذاب اليم

ترجمه فارسي

آنهايى كه از مؤمنان اطاعت كار، در صدقاتشان عيبجويى مى‏كنند، و كسانى را كه (براى انفاق در راه خدا) جز به مقدار (ناچيز) توانائى خود دسترسى ندارند، مسخره مى‏نمايند، خدا آنها را مسخره مى‏كند; (و كيفر استهزاكنندگان را به آنها مى‏دهد;) و براى آنها عذاب دردناكى است! (79)

ترجمه انگليسي / English Translation

Those who slander such of the believers as give themselves freely to (deeds of) charity, as well as such as can find nothing to give except the fruits of their labour,- and throw ridicule on them,- God will throw back their ridicule on them: and they shall have a grievous penalty.

تفسير 1

(79)(الذين يلمزون المطوعين من المؤمنين في الصدقات و الذين لا يجدون الا جهدهم فيسخرون منهم سخرالله منهم و لهم عذاب اليم ):(كساني كه ازمؤمناني كه از روي رغبت صدقه مي دهند و كساني كه جز به مقدار استطاعت خويش نمي يابند، خرده گيري و عيبجوئي مي كنند و آنها را مسخره مي نمايند،خداوند آنان را استهزاء مي كند و برايشان عذابي دردناك مي باشد)، (تطوع ) يعني عمل داوطلبانه و مستحبي كه شخص آن را به ميل خود انجام مي دهد. مي فرمايد: كساني كه از مؤمنين توانگري كه داوطلبانه زكات مي دهند ومؤمنين نيازمندي كه جز به مقدار طاقتشان ندارند و از اينكه مال كمي براي صدقه دارند ناراحتند، عيب جوئي مي كنند و آنها را مسخره مي نمايند، يعني هم زكات دهندگان توانگر و هم تهي دست را مسخره مي نمايند، خدا هم آنان را مسخره كرده و آنها را به عذابي دردناك تهديد مي نمايد تا كيفر تمسخر و خرده گيري آنان باشد.

تفسير 2

كسا نيكه و لنگا ري مي كنند كسا ني ر ا كه صد قات مند و به ر ا با لطوع و ا لر غبتز يا د بذ ل ميكنند و كسا نيكه بمقد ا ر طا قت خو د قليلي بذ ل مي كنند و ا ين د و د سته ر ا مسخره ميكنند خد ا و ند هم آ نها ر ا مسخره ميفر ما يد و از بر اي آ نها ا ست عذ اب د ر د ناك يك د سته منا فقين هستند كه مؤ منين ر ا و لنگا ري مي كنند د ر باب صد قات ا غنياء مؤ منين كه بسيا ر و ما ل كثير د ر ر اه خد ا ا نفاق بفقر اء مي كنند آ نها ر ا ر مي بر ياء و سمعه و معر و فيت و ا سر اف و تبذ ير مي كنند و فقر اء كه بمقد ا ر طا قت خو د قليلي از ما ل خو د ر ا ا نفاق ميكنند ميگو يند كه ا ين ما ل قليل د ر د ستگاه ا لهي چه تا ثيري د ا ر د و هر د و د سته ر ا مسخره ميكنند خد ا و ند هم فر د اي قيا مت آ نها ر ا مسخره ميفر ما يد لذ ا ميفر ما يد ا لذ ين ممكن ا ست مبتد اء با شد و جمله مستقله و خبرش يلمز ون لمزه همان عيب گو ئي ا ست كه بتعبير ما و لنگا ري ا ست و ممكن ا ست صفت منا فقين با شد كه د ر آ يات قبل بيان شده ا لمطو عين د ر ا صل متطو عين بو ده تا د ر طا ا د غام شده و تطوع ا مر عبا د يست كه فعلش ممد وح ا ست و د ر تر كش مذ متي نبا شد مثل صلوه تطوع مقا بل فر يضه و تطو عش گفتند بر اي ا ينكه با لطوع و ا لر غبت بجا مي آ و ر د بد ون ا لز ام و ا جبا ر. من ا لمؤ منين كه ا ين منا فقين مؤ منيني كه مطو عين هستند عيب گو ئي ميكنند في ا لصد قات مند و به مثل صله ر حم, د ست گيري بيچا ر گان, ا عا نت مستمند ان, نجات د ر ما ند گان و ا مثا ل ا ينها ميگو يند ا ينها قصد شان ر ياء و سمعه و شهرت و معر و فيت و خو د نما ئيست. و ا لذ ين لا يجد ون ا لا جهد هم و همچنين عيب گو ئي ميكنند مؤ منين تهي د ست ر ا كه بمقد ا ر طا قت و جهد و جد يت خو د شيئي قليلي بذ ل ميكنند حتي د يگر ان ر ا بر خو د مقدم ميد ا ر ند و يؤ ثر ون علي ا نفسهم و لو كان بهم خصا صت حشر آ يه9, با ينكه ا ين ا شياء قليله چه نتيجه و فا ئده بر فقر اء د ا ر د و چه د ر د آ نها ر ا د و اء ميكند. فيسخر ون منهم پس ا ينها ر ا سخر يه و ا ستهز اء و متلك ميگو يند. سخر ا لله منهم يا مر ا د جز اء سخر يه آ نها ر ا فر د اي قيا مت ب آ نها ميچشا ند يا ملا ئكه آ نها ر ا مسخره ميكنند چنا نچه د ر خبر د ا ر د كه آ نها ر ا ميبر ند نز د يك بهشت و يك د رب بهشت ر ا باز مي كنند و مي گو يند هلمو ا همين كه نز د يك ميشو ند د رب بسته ميشو د و از د رب د يگر آ نها ر ا ميخو ا نند و هكذ ا تا د رب هشتم هر چه د عوت ميكنند ا جا بت نميكنند و لهم عذ اب ا ليم سچس آ نها ر ا د ر جهنم ميا ند از ند و عذ اب ا ليم ر ا مستحق ميشو ند:

/ 6486