سوره‌ توبه‌ ; آيه 90 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ توبه‌ ; آيه 90

متن عربي

وجا المعذرون من الاعراب ليوذن لهم وقعد الذين كذبوا الله ورسوله سيصيب الذين كفروا منهم عذاب اليم

ترجمه فارسي

و عذرآورندگان از اعراب، (نزد تو) آمدند كه به آنها اجازه (عدم شركت در جهاد) داده شود; و آنها كه به خدا و پيامبرش دروغ گفتند، (بدون هيچ عذرى در خانه خود) نشستند; بزودى به كسانى از آنها كه مخالفت كردند (و معذور نبودند)، عذاب دردناكى خواهد رسيد! (90)

ترجمه انگليسي / English Translation

And there were, among the desert Arabs (also), men who made excuses and came to claim exemption; and those who were false to God and His Apostle (merely) sat inactive. Soon will a grievous penalty seize the Unbelievers among them.

تفسير 1

(90)(و جاء المعذرون من الاعراب ليؤذن لهم و قعد الذين كذبوا الله ورسوله سيصيب الذين كفروا منهم عذاب اليم ):(عذر جويان از اعراب بياباني نزد تو آمدند تا به آنها اجازه ماندن بدهي و كساني كه خدا و رسولش را تكذيب كردند، تقاعد نمودند، بزودي به كساني از ايشان كه كافر شدند عذابي دردناك خواهد رسيد)، منظور از (معذرون ) افراد بي بضاعت و معذوري است كه نفقه وسلاح براي جنگ نداشتند، اما شوق جهاد در آنها هم بود و لذا براي عذر خواهي و كسب اجازه نزد پيامبر آمدند، به خلاف منافقان كوردل و كاذب كه هيچ تأثيري نمي پذيرفتند و در فساد قلب و بخل و پستي آنها، همين بس كه بدون هيچ عذري خدا و رسول را تكذيب كرده و از شركت در جنگ تخلف ورزيدند و كنارنشستند، به همين جهت هم خداوند به كفار از ايشان وعده عذاب دردناك مي دهد و مي فرمايد: به زودي عذابي اليم به آنها خواهد رسيد.

تفسير 2

و آ مد ند عذ ر خو ا هان از ا عر اب با د يه نشينان با ينكه ب آ نها اذن و ا جازه د هي د ر قعو د و ترك جها د و قعو د كر د ند كسا نيكه د ر وغ گفتند خد ا و ر سو ل ا و ر از و د با شد ا صا به كند كسا ني ر ا كه كا فر شد ند از آ نها عذ اب د ر د ناك. ا ين آ يه شر يفه ر ا مفسر ين مختلف معني كر د ند و لكن آ نچه بنظر مير سد و ميتو ان از ظا هر آ يه ا ستفا ده نمو د آ نكه ا عر اب بد وي آ مد ند خد مت حضرت و عذ ر خو ا هي كر د ند كه ما معذ و ر هستيم از خر وج و جها د كه مفا د جمله و جاء ا لمعذ ر ون من ا لا عر اب ا ست و معذ ر د ر ا صل معتذ ر بو ده از باب ا فتعا ل كه طلب عذ ر با شد تا د رذ ا ل ا د غام شد بو ا سطه قرب مخرج و چون ا لتقاء سا كنين محا ل ا ست عين ر ا فتحه د ا د ند معذ ر شد, و ا ين ا عر اب د و د سته بو د ند يك د سته و ا قعا معذ و ر بو د ند چنا نچه د ر آ يه بعد بيان ميفر ما يد و يك د سته تقلب كر د ند و خو د ر ا بصو رت معذ و ر د ر آ و ر د ند كه با ين جهت كا فر شد ند و هر د و د سته خد مت حضرت ا جازه خو ا ستند ليؤذن لهم حضرت آ نها ئيكه حقيقت معذ و ر بو د ند ا جازه د ا د و ا ما غير معذ و ر ين بد ون ا جازه تو قف كر د ند و قعد ا لذ ين كذ بو ا ا لله و ر سو له يعني د ر وغ بخد ا و ر سو ل گفتند كه ما معذ و ر هستيم و ا ينها كا فر شد ند و سيصيب ا لذ ين كفر و ا منهم يعني من ا لا عر اب عذ اب ا ليم چه د ر د ينا و چه د ر آ خرت.

/ 6486