سوره‌ توبه‌ ; آيه 122 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ توبه‌ ; آيه 122

متن عربي

وما كان المومنون لينفروا كافه فلولا نفر من كل فرقهٍ منهم طائفه ليتفقهوا في الدين ولينذروا قومهم ذا رجعوا ليهم لعلهم يحذرون

ترجمه فارسي

شايسته نيست مؤمنان همگى (بسوى ميدان جهاد) كوچ كنند; چرا از هر گروهى از آنان، طايفه‏اى كوچ نمى‏كند (و طايفه‏اى در مدينه بماند)، تا در دين (و معارف و احكام اسلام) آگاهى يابند و به هنگام بازگشت بسوى قوم خود، آنها را بيم دهند؟! شايد (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خوددارى كنند! (122)

ترجمه انگليسي / English Translation

Nor should the Believers all go forth together: if a contingent from every expedition remained behind, they could devote themselves to studies in religion, and admonish the people when they return to them,- that thus they (may learn) to guard themselves (against evil).

تفسير 1

(122)(وما كان المؤمنون لينفروا كافه فلولا نفر من كل فرقه منهم طائفه ليتفقهوا في الدين و لينذروا قومهم اذا رجعوا اليهم لعلهم يحذرون ):(مؤمنان نتوانند دسته جمعي سفر كنند، پس چرا از هر گروه ايشان دسته اي سفر نمي كنندتا در كار دين دانش عميق بياموزند و چون بسوي قومشان بازگشتند، آنها را بيم دهند تا شايد ايشان بترسند)، در اين آيه مي فرمايد: همه مؤمنان در شهرهاي ديگر نبايد دسته جمعي به جهاد بروند، بلكه بايد گروهي از آنها به مدينه آمده ونزد پيامبر دانش ديني را فرا بگيرند و وقتي مردم شهرشان از جهاد برگشتند، آنهارا انذار نموده و از مخالفت با احكام ديني در اصول و فروع بر حذر بدارند، پس مقصود از تفقه در دين ، فهميدن همه معارف ديني از اصول و فروع است ، نه فقطاحكام عملي كه فعلا به عنوان (فقه ) استعمال مي شود و مطلب ديگر اينكه وظيفه كوچ كردن براي جهاد از طلبه علوم ديني ساقط شده و وظيفه آنها انذار نمودن مردم از مخالفت با احكام الهي و بر حذر داشتن آنهاست نه اغراض پست ومغرضانه ، مثل رياست و صدارت و تشبه به ستمكاران در لباس پوشيدن و غذاخوردن و ساير شئون زندگي و آنان در بين مردم چون الگوئي از رفتار ديني هستند(لذا اگر عالمي فاسد شود عالمي را به فساد مي كشاند و حضرت علي (ع )مي فرمايند: (سخن اهل علم اگر صحيح باشد درمان و اگر نادرست باشد، درداست )(36) .

تفسير 2

و نيست از بر اي مؤ منين و نبا يد كه تمام آ نها كوچ كنند پس چر ا كوچ نميكند از هر فر قه از مؤ منين طا ئفه ئي تا ا ينكه تفقه د ر د ين كنند و ا نذ ا ر كنند قوم خو د ر از ما نيكه مر ا جعت كنند بسوي آ نها ا ميد ا ست كه آ نها حذ ر كنند و مخا لفت د ين نكنند. ا ين آ يه شر يفه بو ا سطه كلمه نفر تو هم كر د ند كه مر بو ط بجها د ا ست لذ ا د ر آ يات جها دذ كر كر د ند لكن ا بد ا ا ر تبا طي با ا مر جها د ند ا ر د بلكه ر ا جع بتحصيل علم و معر فت د ر عقا ئد و ا حكام ا ست كه ا شخا صيكه د و ر د ستند و ا يمان آ و ر د ند لازم نيست تمام آ نها هجرت بر اي تحصيل معا رف و ا حكام كنند بلكه يك د سته از آ نها هجرت كنند و تحصيل معا رف و ا حكام كنند و بر گر د ند و ببقيه تعليم كنند و آ نها ر ا ا نذ ا ر كنند از ا ر تكاب منا هي و با يد آ نها هم حذ ر كنند و لذ ا ا جماع علماء ا ست بر و جوب تحصيل علم و ا جتها د بو جوب كفا ئي بمقد ا ر ما به ا لكفا يه و سچس د ر ا و طان خو د بيا يند و بد يگر ان خبر د هند و بر آ نها و ا جب ا ست ا خذ كنند و عمل نما يند. و د ليل بر ا ين مد عي علا وه از ظا هر آ يه كه بيان مي شو د ا نشاء ا لله ا خبا ر بسيا ر شا يد حد و د بيست حد يث د ا ر يم كه از ا ئمه ا طها ر سئو ا ل ميكنند كه ا گر خد اي نخو ا سته پيش آ مدي بر ا مام عليه ا لسلام و ا ر د شد يعني ر حلت فر مو د مؤ منين از كجا بفهمند كه ا مام بعد از ا و كيست ا ئمهع تمسك با ين آ يه ميكنند كه و ا جب ا ست بعضي كوچ كنند و بر و ند ا مام ر ا بشنا سند بعلا ئم و معجز ات و بر گر د ند و د يگر ان ر ا آ گاه كنند, و مخصو صا د ر ا خبا ر د ا ر د كه د ر ا ين مدت معذ و ر ند و ا گر آ نها ئيكه كوچ كر د ند دب ا ثناء ر اه بمير ند مشمو ل آ يه شر يفه و من يخرج من بيته مها جر ا ا لي ا لله ثم يد ر كه ا لموت فقد و قع ا جره علي ا لله نساء آ يه101 ميشو ند و ما كان ا لمؤ منون يعني جميع مؤ منين كه مر ا د شيعه ا ثني عشري ا ست لينفر و ا ك آ فت تما ما مكلف نيستند كه فر د ا فر د كوچ كنند و نفر كنند كه و ا جب عيني با شد و محل خو د ر ا خا لي بگذ ا ر ند. فلو لا نفر من كل فر قت منهم ط آ ئفت بمقد ا ر كفا يت مثل سا ير و ا جبات كفا ئي و ا لبته مر ا د عقلاء و د ا نشمند ان كه ا ستعد ا د تحصيل د ا شته با شند و قا بليت د ا شته با شند ليتفقهو ا تفقه از فقه بمعني فهم في ا لد ين آ نچه مر بو ط بد ين ا ست از معر فت نبي و ا مام و مشا هده معجز ات و و صيت ا مام سا بق و بو دن و د ا يع ا ما مت نز د ا و و ا ينكه د ا ر اي شر ا ئط نبوت و ا ما مت هست و فا قد مو ا نع و سا ير آ ثا ر و از ا خذ ا حكام از نبي يا ا مام بلا و ا سطه يا مع ا لو ا سطه و ا جتها د د ر د و ره غيبت از ا عما ل قوي و تحصيل خد مت ا كا بر و با يد جا مع شر ا ئط هم با شند تا د يگر ان بتو ا نند از آ نها تقليد كنند و سا ير ا مو ر مر بو ط بد ين. و لينذ ر و ا قو مهم اذ ا ر جعو ا ا ليهم و ا جب ا ست بر گر د ند د ر قوم خو د و ا نذ ا ر كنند آ نها ر ا بفعل و ا جبات و ترك محر مات و سا ير ا مو ر محتاج ا ليها , و ا ين جمله آ يه د ليل ا ست بر عدم لز وم تقليد ا علمز ير ا هر مجتهدي د ر قوم خو د با يد با شد و آ نها ا خذ كنند لعلهم يحذ ر ون لعل ا ينجا بمعني با يد و سز ا و ا ر ا ست لكن بسيا ري از عصات و لا ا با ليها ا عتناء بعلماء ند ا ر ند و نمي ر و ند و ظا ئف خو د ر ا بفهمند و عمل كنند ا لبته حجت بر آ نها تمام ا ست و ر اه عذ ري ند ا ر ند, و بعضي كه ا ين آ يه ر ا مر بو ط بجها د د ا نستند ا ين نحو تفسير كر د ند كه طا ئفه ئي بر و ند بر اي جها د و بقيه د ر خد مت حضرت د ر مد ينه بما نند و ا خذ ا حكام كنند و مجا هد ين ر ا كه بر مي گر د ند ا نذ ا ر كنند و ا ين معني با ا ينكه خلاف ظا هر آ يه ا ست ز ير ا مر جع ضمير و لينذ ر و ا همان ضمير ليتفقهو ا ا ست لغو ا ستز ير ا مجا هد ين بعد از مر ا جعت خد مت خو د حضرت مشرف ميشو ند و ا خذ ميكنند و ا حتياج بسا كنين ند ا ر ند

/ 6486