وان استغفروا ربكم ثم توبوا ليه يمتعكم متاعا حسنا لى اجلٍ مسمى ويوت كل ذي فضلٍ فضله ون تولوا فني اخاف عليكم عذاب يومٍ كبيرٍ
ترجمه فارسي
و اينكه: از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد; سپس بسوى او بازگرديد; تا شما را تا مدت معينى، (از مواهب زندگى اين جهان،) به خوبى بهرهمند سازد; و به هر صاحب فضيلتى، به مقدار فضيلتش ببخشد! و اگر (از اين فرمان) روى گردان شويد، من بر شما از عذاب روز بزرگى بيمناكم! (3)
ترجمه انگليسي / English Translation
(And to preach thus), 'Seek ye the forgiveness of your Lord, and turn to Him in repentance; that He may grant you enjoyment, good (and true), for a term appointed, and bestow His abounding grace on all who abound in merit! But if ye turn away, then I fear for you the penalty of a great day:
تفسير 1
(3)(و ان استغفروا ربكم ثم توبوا اليه يمتعكم متاعا حسنا الي اجل مسمي ويؤت كل ذي فضل فضله و ان تولوا فاني اخاف عليكم عذاب يوم كبير):(و اينكه از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد و آنگاه بسوي او باز گرديد تا شما را براي مدتي معين از بهره اي نيكو بهره مند سازد و به هر صاحب كرمي آنچه از فضل وكرم كه استحقاقش را دارد بدهد، و اگر روي گردانيد، پس من براستي از عذاب روزي عظيم بر شما بيمناكم )، آنگاه در ادامه بيان كلام رسولخدا(ص ) مي فرمايد:غرض از نزول اين قرآن و ارسال رسول ، آن است كه از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد و با اعمال شايسته بسوي او رجوع نماييد، چون اين راهي است كه پوينده خود را به قرب و جوار رحمت حق مي رساند، پس راه درست زندگي بشر اين است كه عبادت غير خدا را ترك نموده و به جانب خداي واحد رجوع كرده و از او طلب آمرزش نمايد، كه اگر چنين عمل كند، به قرب درگاه الهي منتهي مي گردد، يعني در آيه قبلي با عبارت (الا تعبدوا الا الله )به مرحله اعتقاددروني اشاره نموده و در اين آيه با عبارت (و ان استغفروا ربكم ثم توبوا اليه )به مرحله عمل و انجام اعمال حسنه اشاره فرمود، هر چند كه اين مرحله عمل ازنتايج مرحله اعتقاد و از فروع آنست ، و آنگاه مي فرمايد:(يمتعكم متاعاحسنا...)يعني با طلب آمرزش از درگاه الهي و توبه و انجام اعمال صالح ، خداوندهم شما را تاسرآمد مدت زندگيتان در اين دنيا از بهره هاي دنيوي بهره مندمي سازد و شما را به روش تنعم از نعمتهاي دنيوي مثل : وسعت ، امنيت ، رفاه ،عزت و شرافت هدايت مي كند، پس حيات حسنه براي يك جامعه صالح ،مشاركت در بهره مندي از نعمتهايي است كه فطرت بشر آنها را نيكو مي شماردكه اين امر همان روش اعتدال در بهره منديهاي مادي در سايه علم نافع و عمل صالح هر فرد مي باشد، در چنين جامعه اي مردم از ياد خدا غافل نبوده و در سايه ايمانشان در زندگي دنيا هم از سعه و گشايش برخوردار شده و همنوعان خويش را هم در برخورداري از اين نعمات سهيم مي گردانند و بين اجزاء اين جامعه هماهنگي و تلائم وجود دارد و فاصله طبقاتي و تضاد و تناقض زايل مي گردد وخداي متعال به هر كس كه صفات واعمالي بهتر و بيشتر از سايرين دارد، آن اجرو سعادتي را كه مختص به آن زيادت و فضل است ، اعطا مي كند، بدون اينكه حق او را باطل نموده و يا فضل او را غصب كرده يا آنرا به ديگري كه فاقد آن برتري است ، بدهد. اما در جوامع غير ديني ، اگر چه مترقي و متمدن هم باشند، مردم به دو گروه مستكبر و برتر و غالب ، و گروه مستضعف و ذليل و مقهور تقسيم مي شوند وهيچ چيز جز آيين توحيد و يكتاپرستي ، نمي تواند اين افراط و تفريط را تعديل نمايد. و آنگاه مي فرمايد، اگر اعراض كرديد و روي گردانديد، من كه پيامبر خداهستم از عذاب روز بزرگ قيامت بر شما مي هراسم ، چون عذاب آن روز شامل صيحه آسماني و فراگرفتن دود غليظ و از هم پاشيده شدن كوههاو ستارگان و...مي باشد و در چنين روزي هيچ فرياد رسي جز خداي واحد و متعال نخواهد بود.
تفسير 2
و ا ينكه طلب آ مرزش كنيد از پر و ر د گا ر خو د پس از آن تو به كنيد بسوي ا و خد ا و ند بشما عطاء ميفر ما يدز ند گا ني خو شي تا مدت ر سيدن ا جلي كه معين شده و ا تي ميفر ما يد هر صا حب فضلي ر ا فضل خو د ر ا و ا گر ا عر اض كر د يد پس محققا من بر شما ميتر سم عذ اب ر وز بز رگ ر ا. و ان ا ستغفر و ا ر بكم ا ستغفا ر نسبت بمعا صي كه د رز مان قبل از بنده صا د ر شده خد ا و ند گذ شت ميفر ما يد حتي از نا مه عمل محو ميكند و از نظر ملا ئكه حفظه ميبر د بلكه بجاي سيئات حسنات د ر نا مه عمل ثبت ميفر ما يد ا و لئك يبد ل ا لله سيئا تهم حسنات فر قان آ يه70. ثم تو بو ا ا ليه پشيمان شو يد و عزم بر عدم عو د كه علا مت پشيما ني ا ست ا نسان از هر شغلي پشيمان شو د ترك ميكند و د يگر مر تكب نميشو د و سر تا خير تو به نسبت با ستغفا ر بكلمه ثم همين ا ست كه ا ستغفا ر نسبت بمعا صي صا د ره ا ست كه قبلا مر تكب شده و تو به نسبت بحا ل آ ينده ا ست. يمتعكم متا عا حسنا تمتع بهره بر د ا ري ا ست د ر ا مو رز ند گي از خو ر اك و لباس و سلا متي و سعه ما ل و و سعت رزق و حفظ از آ فات و بليات و د فع شر ا شر ا ر ظلمه و حسن معا شرت كه تمام ا ينها متاع حسن ا ست كه د ر ا ثر ا ستغفا ر و تو به با نسان متو جه ميشو د. ا لي ا جل مسمي تا سر ر سد مدت حيوه د نيوي و مرگ د ر ر سد كه خد ا و ند تعيين فر مو ده. و يؤت كلذي فضل فضله ر ا جع بقيا مت ا ست و فضل ا خلاق فا ضله و ا عما ل حسنه و عبا د ات صا لحه كه هر يك بمقد ا ر فضل خو د بهره بر د ا ري مي كند و نتيجه ميگير د, و ا ما د ر بعض ا خبا ر كه تفسير شده با مير ا لمؤ منين عليه ا لسلام معناي آن از فهم نا قص ما د و ر ا ستز ير ا ا ين مو هبت بر اي مستغفر ين و تا ئبين ا ست و عليعذ نبي از ا و صا د ر نشده د ر تمام عمر شر يفش مگر آ نكه بگو ئيم كه يؤت كلذي فضل فضله عام ا ست و ا فضل مصا د يق ا مير ا لمؤ منين ع ا ست. و ان تو لو ا ا عر اض كر د ند از ا ستغفا ر و تو به و با عما لز شت خو د ا د ا مه د ا د ند فا ني ا خاف عليكم تعبير بخوف با ا ينكه يقين ا ست ا هل عذ اب هستند بر اي ا ينستكه ممكن ا ست قبل از ر سيدن ا جل متنبه شو ند و تا ئب كر د ند و ا يمان آ و ر ند و نجات پيد ا كنند ا گر چه بعيد ا ست لذ ا تعبير بخوف فر مو ده و ا حتياج با ين ند ا ر يم كه بگو ئيم خوف بمعني يقين ا ست چنا نچه مفسر ين گفتند عذ اب يوم كبير تعبير بكبير بر اي ا ينست كه تمام خصو صيات آن ر وز بز رگ ا ست طو لز ما نش پنجاه هز ا ر سا ل, ر حمت, مغفرت, شفا عت, نعم بهشت, عذ اب جهنم, حساب, ميز ان, صر ا ط تمام د ر غا يت عظمت و بز ر گي ا ست از هر جهت كبير ا ست
لطفا منتظر باشید ...
