سوره‌ بقره‌ ; آيه 57 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ بقره‌ ; آيه 57

متن عربي

وظللنا عليكم الغمام وانزلنا عليكم المن والسلوى كلوا من طيبات ما رزقناكم وما ظلمونا ولـكن كانوا انفسهم يظلمون

ترجمه فارسي

و ابر را بر شما سايبان قرار داديم; و "من‏" ( شيره مخصوص و لذيذ درختان ) و "سلوى‏" ( مرغان مخصوص شبيه كبوتر) را بر شما فرستاديم; (و گفتيم:) "از نعمتهاى پاكيزه‏اى كه به شما روزى داده‏ايم بخوريد!" (ولى شما كفران كرديد!) آنها به ما ستم نكردند; بلكه به خود ستم مى‏نمودند. (57)

ترجمه انگليسي / English Translation

And We gave you the shade of clouds and sent down to you Manna and quails, saying: "Eat of the good things We have provided for you:" (But they rebelled); to us they did no harm, but they harmed their own souls.

تفسير 1

(57)(وظللنا عليكم الغمام ):(و ابر را بر شما سايه بان ساختيم )،در صحراي بي آب و علف ،(و انزلنا عليكم المن ):(ونازل كرديم بر شما ترنجبين را)،كه ميوه اي مانند عسل است ،(و السلوي ):(و مرغ بريان )،(كلوا من طيبات مارزقناكم ):(بخوريد از روزيهاي پاكيزه كه شما را روزي كرده ايم )، و بهره مندشويد ازاين نعمتهاي خدا(وما ظلمونا ولكن كانوا انفسهم يظلمون ):(و اينها به ما ستم نكردند ،بلكه به خودشان ستم كردند)پس انكار آنها ظلمي است كه ازنفس خودشان تجاوز نمي كند و ضرر آن تنها عايد خودشان مي شود .

تفسير 2

و ا بر ر ا سا يبان شما قر ا ر د ا د يم, و بر شما غذ اي من و سلوي فر و د آ و ر د يم بخو ر يد از چيز هاي پا كيزه اي كه ما بشما ر وزي د ا د يم, و بما ستم ننمو د ند و لي بخو د شان ستم مينمو د ند بنا بر آ نچه مفسر ين نقل نمو ده ا ند و د ر ر و ا يات و ا ر د شده بعد از آ نكه حضرت مو سيع بني ا سر ا ئيل ر ا بجنگ با عما لقه و د خو ل بيت ا لمقدس ا مر فر مو د چنا نچه د ر سو ره ما ئده ا ست يا قوم ا د خلو ا ا لا رض ا لمقد ست ا لتي كتب ا لله لكم, ا لي قو له فلا تاس علي ا لقوم ا لفا سقين و بني ا سر ا ئيل ا متناع نمو د ند خد ا و ند بر آ نها غضب نمو د و آ نان چهل سا ل د ر تيه سر گر د ان و گر فتا ر شد ند و هر مقد ا ر مسا فت كه د ر شب طي مينمو د ند صبح سر جاي ا و ل بو د ند و از شدت حر ا رت آ فتاب و گر سنگي و تشنگي شكا يت نمو د ند خد ا و ند ا بري بر سر آ نها قر ا ر د ا د كه ما نع از تا بش آ فتاب با شد و من و سلوي بر اي آ نها ناز ل فر مو د كه طعام خو د قر ا ر د هند و سنگي همر اه خو د د ا شتند كه حضرت مو سي عصاي خو د ر ا بر آن ميز د د و از ده چشمه آب از آن جا ري ميشد چنا نچه د ر د و آ يه بعد از ا ين د ر همين سو ره ا شا ره مي فر ما يد فا ضرب بعصاك ا لحجر فا نفجرت منه ا ثنتا عشره عينا و از تفسير قمي ره از حضرت با قر عليه ا لسلام ر و ا يت شده كه فر مو د هر ون قبل از مو سي د ر تيه از د نيا ر فت و مو سي بعد از ا و نيز د ر همان تيه بد ر و د حيات گفت و نيز د ر تفسير قمي ره ا ست كه و قتي حضرت مو سي از د ر يا گذ شت ببيا با ني فر و د آ مد, بني ا سر ا ئيل گفتند اي مو سي ما ر ا هلاك كر دي و از آ با دي بير ون آ و ر دي و د ر بيا با ني كه نه سا يه و نه د ر خت و نه آب د ا ر د د ا خل نمو دي, خد ا و ند ا بري ر ا فر ستا د كه بر آ نها سا يه ا ند از د و د ر شب بر اي آ نها من ناز ل فر مو د و د ر عصر مرغ بر يا ني بر سفره آ نها مي نشست, و سنگي همر اه مو سي بو د كه با عصا ب آن ميز د و د و از ده چشمه آب از آن جا ري ميشد. و د ر ا ينكه من و سلوي چه بو ده بين مفسر ين و ا خبا ر ا ختلاف ا ست, مشهو ر ا ينستكه من تر نجبين و سلوي مر غي بو ده كه آ نر ا سما ني مي گو يند و د ر آ لاء ا لر حمن ميگو يد مستند صحيحي د ر ا خبا ر ند ا ر يم كه مر ا د از من تر نجبين با شد و ممكن ا ست من طعا مي بو ده كه با نعام و ا نز ا ل آن خد ا و ند بر آ نها منت گذ ا ر ده و از ا ينجهت من نا ميده شده و ممكن ا ست متعد د بو ده و با ين بئان ميتو ان جمع بين ا قو ا ل و ا خبا ر نمو د و ا لله ا لعا لم و د ر مجمع ا لبيان و بر هان از حضرت صا دق عليه ا لسلام ر و ا يت شده كه نز و ل من و سلوي بين ا لطلو عين بو ده و هر كه د ر خو اب بو د از آن محر وم ميشد و لذ ا خو اب د ر ا ينمو قع مذ موم شمر ده شده و بيد ا ر يش مو جب جلب رزق ميگر د د. و ما ظلمو نا ا شا ره با ينستكه معصيت گنا هكا ر ان ضر ري بر اي خد ا ند ا ر د چنا نچه طا عت مطيعان نفعي عا يد ا و نميكند بلكه ضر ر معصيت عا يد خو د عا صي و نفع طا عت عا يد خو د مطيع ميشو د. و لكن كا نو ا ا نفسهم يظلمون آ نچه از معصيت و گناه و كفر و شرك مر تكب شو ند ضر رش متو جه خو د شان ميگر د د.

/ 6486