سوره‌ بقره‌ ; آيه 60 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ بقره‌ ; آيه 60

متن عربي

وذ استسقى موسى لقومه فقلنا اضرب بعصاك الحجر فانفجرت منه اثنتا عشره عينا قد علم كل اناسٍ مشربهم كلوا واشربوا من رزق الله ولا تعثوا في الارض مفسدين

ترجمه فارسي

و (به ياد آوريد) زمانى را كه موسى براى قوم خويش، آب طلبيد، به او دستور داديم: "عصاى خود را بر آن سنگ مخصوص بزن!" ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشيد; آن‏گونه كه هر يك (از طوايف دوازده‏گانه بنى اسرائيل)، چشمه مخصوص خود را مى‏شناختند! (و گفتيم:) "از روزيهاى الهى بخوريد و بياشاميد! و در زمين فساد نكنيد!" (60)

ترجمه انگليسي / English Translation

And remember Moses prayed for water for his people; We said: "Strike the rock with thy staff." Then gushed forth therefrom twelve springs. Each group knew its own place for water. So eat and drink of the sustenance provided by God, and do no evil nor mischief on the (face of the) earth.

تفسير 1

(60)(و اذ استسقي موسي لقومه فقلنا اضرب بعصاك الحجر):(و زماني كه موسي براي قوم خويش طلب آب نمود به او گفتيم : باعصايت به اين سنگ بزن )و او اين عمل را انجام داد(فانفجرت منه اثنتا عشره عينا):(پس دوازده چشمه ازآن سنگ جوشيد)، كه به عدد اسباط و اقوام بني اسرائيل بود، (قد علم كل اناس مشربهم ):(به تحقيق هر گروهي آبشخور خويش را دانستند)،يعني چشمه اي راكه بايد از آن آب بردارند، شناختند(كلوا واشربوا من رزق الله و لا تعثوا في الارض مفسدين ):(از روزي خدا بخوريد و بياشاميد و در زمين تباهكاري وفساد نكنيد)،و راه خدا را تغيير ندهيد و احكام خدا را مبدل نكنيد و درجهت فساد و گناه قدم بر نداريد و فساد، تبديل كردن وظايف انبياء است از آن جهتي كه بخاطر آن خلق شده اند.

تفسير 2

و يا د كنيدز ما ني ر ا كه مو سي بر اي قو مش طلب آب نمو د, پس گفتيم با عصا يت بسنگ بزن, پس د و از ده چشمه آب از آن سنگ جا ري شد كه هر طا يفه محل آ شا ميدن خو د ر ا بد ا نند, و گفتيم بخو ر يد و بيا شا ميد از ر وزي خد ا و د ر ر ويز مين فسا د و تجا وز نكنيد . ا ستسقاء بمعني طلب ا لسقيا و آب خو ا ستن ا ست و عصا ظا هر ا همان عصا ئي بو ده كه بد ست مو سي اژ د ها ميشده و بد ر ياز د و د و از ده ر اه بر اي عبو ر بني ا سر ا ئيل باز شد و د ر ا خبا ر د ا ر د كه آ نر ا حضرت آ دم از بهشت آ و ر د و جز و مو ا ر يث ا نبياء بو ده و حضرت شعيب بمو سي سچر د و حجر نيز سنگ مخصو صي بو ده بقر ينه ا لف و لام عهد كه همر اه مو سي بو ده و د ر ا خبا ر د ا ر د كه عصي و حجر مو سي نز د ا ئمه هدي بمير اث ر سيده و حضرت بقيت ا لله كه ظا هر ميشو د عصي و حجر مو سي با ا و ست و ا صحا بش ر ا با آن سير اب مينما يد و مفسر ين گفته ا ند كه ا ين معجزه د ر تيه بو ده مو قعيكه از شدت تشنگي بمو سي شكا يت نمو د ند چنا نچه گذ شت و قر ينه كلو ا و ا شر بو ا من رزق ا لله ر ا هم مؤ يد آن قر ا ر د ا ده ا ند كه كلو ا ا شا ره بمن و سلوي و ا شر بو ا ا شا ره ب آن آ بي ا ست كه از سنگ جا ري ميشد. و لي ممكن ا ست گفته شو د كه ا ختصاص بتيه ند ا شته و هميشه با مو سي بو ده كه بعد از ا و با و صياء ا و و سا ير ا نبياء و ا و صياء منتقل شده ا ست. و لا تعثو ا از عثي و ا ين كلمه چه عين ا لفعل ا و مفتوح و چه مكسو ر با شد بمعني فسد ا ست يعني لا تفسد و ا في ا لا رض, و كلمه مفسد ين حا ل مؤ كده ا ست يعني ا لبته د رز مين فسا د نكنيد و ا فسا د مقا بل ا صلاح ا ست و شرح آن د رذ يل آ يه و اذ ا قيل لهم لا تفسد و ا في ا لا رض بيان شد.

/ 6486