سوره‌ ابراهيم‌ ; آيه 1 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ ابراهيم‌ ; آيه 1

متن عربي

الر كتاب انزلناه ليك لتخرج الناس من الظلمات لى النور بذن ربهم لى صراط العزيز الحميد

ترجمه فارسي

الر، (اين) كتابى است كه بر تو نازل كرديم، تا مردم را از تاريكيها(ى شرك و ظلم و جهل،) به سوى روشنايى (ايمان و عدل و آگاهى،) بفرمان پروردگارشان در آورى، بسوى راه خداوند عزيز و حميد. (1)

ترجمه انگليسي / English Translation

A. L. R. A Book which We have revealed unto thee, in order that thou mightest lead mankind out of the depths of darkness into light - by the leave of their Lord - to the Way of (Him) the Exalted in power, worthy of all praise!-

تفسير 1

(1)(الر كتاب انزلناه اليك لتخرج الناس من الظلمات الي النور باذن ربهم الي صراط العزيز الحميد):(الر، اين كتابيست كه بر تو نازل كرديم تا مردم را به اذن پروردگارشان از ظلمتها خارج كرده و بسوي نور كه راه خداوند مقتدر و ستوده است ببري )،(الر)چنانچه گفتيم از رموز قرآنيست كه گاهي دلالت بر اسماء خداي متعال يا اشاره به نعمات او داشته و گاهي براي ساكت كردن كفار بوده كه درهنگام تلاوت قرآن غوغا براه مي انداختند و مي گفتند به اين قرآن گوش ندهيد ودر آن الغاء بيافكنيد. مراد از (كتاب )قرآن است و خطاب با شخص پيامبر(ص ) مي باشد كه مي فرمايد:اي محمد(ص )، اين قرآن را بر تو نازل كردم تا عموم مردم را ازتاريكيهاي ضلالت و اوهام و خرافات و تقليدهاي كوركورانه و احكام نفساني وتشريعات قراردادي بسوي روشنائي هدايت و حق ببري و اينكه ظلمات را جمع آورده و نور را به صيغه مفرد، براي اشاره به اين مطلب است كه نور و هدايت ازمصاديق حق است و حق يكي است و هيچ فرقي ميان مصاديق آن وجود ندارد به خلاف ظلمت و ضلالت كه چون ناشي از هواهاي نفساني است با هم اختلاف دارند و مصاديقش متفاوت است و رسولخدا(ص ) يكي از اسباب ظاهري براي هدايت است (چون هادي حقيقي خداست )و ايمان مردم بدون واسطه يا باواسطه به شخص ايشان منتهي مي گردد. و اينكه فرمود(باذن ربهم )براي اشاره به همين مطلب است كه هادي حقيقي پروردگار است كه رب همه مردم است ، اگر چه مشركان براي او شريك اتخاذكرده اند، و آن مسير نور و هدايت همان راه خداوند عزيز و حميد مي باشد،عزيزي كه هيچ چيز نمي تواند او را مقهور و مغلوب سازد و او مسلط و قاهر برهمه موجودات است (به همين جهت هم عزت منحصرا از آن اوست و هرگز نزدغير خدا يافت نمي شود، جز آنكه خداوند به او تمليك نموده باشد (فان العزه لله جميعا)(1)،(همانا عزت به تمامه از آن خداست ) و حميدي كه همواره به واسطه كمال اعمال جميلش كه با اختيار از او صادر مي گردد ستوده مي شود و همه ستايشها مخصوص اوست (الحمد لله رب العالمين )(2)، و خداي سبحان درربوبيت و عزت يگانه است و به بندگانش انعام فرموده و اين صفات اقتضاءمي كند كه بندگان از عزت مطلقه اش بترسند و در برابر نعماتش شكر بجا بياورندو چنانچه اين اعمال را انجام دهند آنها را داخل بهشت مي نمايد و در غيراينصورت جهنم جايگاهشان خواهد بود، پس بايد از پروردگارشان خوف داشته باشند، چون عزت از آن اوست و هيچ چيز نمي تواند مانع از حلول عذابش گرددو او حميد است ، پس هرگز در خصوص جزا دادن مؤمنان يا تعذيب كافران و يادر گسترش نعماتش مورد مذمت واقع نمي گردد. لذا قرآن نوريست كه حق را از باطل و خير را از شر و سعادت را از شقاوت جدا مي نمايد و در مرحله دوم راه روشني است كه همه رهروان خود را در متن ووسط راه نگهداشته و آنها را به سوي خداي عزيز و حميد مي برد.

تفسير 2

ا لر مكر ر گفته شده ر موزي ا ست بين ا لله و ر سو له كتاب ا نز لناه ا ليك قر آن مجيد ا ست كه خد ا و ند ناز ل فر مو ده كه يكي از ا سا مي قر آن كتاب ا ست چون مجموع بين ا لد فتين شده و مر ا تب نز و ل هم مكر ر ا بيان شده تا بر قلب مطهر پيغمبر صلي ا لله عليه و ا له و سلم كه مفا د ا ليك ا ست. لتخرج ا لناس جميع ا فر ا د بشر بلكه جن و ا نس تا قيام قيا مت و لام لتخرج لام عا قبت نيستز ير ا لازم مي آ يد جميع ا فر ا د بشر مؤ من شو ند بلكه عليت ا ست كه خد ا و ند ا ر ا ده فر مو ده با ر ا ده تشر يعي يعني تكليف و فرض فر مو ده بر جميع ناس و حكمت نز و ل قر آن ا ينست من ا لظلمات ا لي ا لنو ر از ظلمت جهل بنو ر علم , از شرك بتو حيد, از كفر با يمان, از ضلا لت بهد ا يت, از معا صي بعبا دت و طا عت, از صفات رذ يله بملكات حسنه, از علا ئق بز خا رف د نيوي بمثو بات ا خر وي از تو جه بغير خد ا بخد ا و ند متعا ل, از آ تش جهنم بنعم بهشت و با لجمله از كليه شر و ر بكليه خير ات. باذن ر بهم كه مشيت ا و هم مو ا فقت كند و محل هم قا بل با شد و تو فيق هم شا مل شو د ا لي صر ا ط ا لعز يز ا لحميد صر ا ط مستقيم كه ا و ر ا مشمو ل ر حمتهاي خو د و عنا يات و تفضلات و قرب بمقام ر بو بي نما يد كه هر يك از ا ينها طر يقي ا ست بسوي ا و كه فر مو د ا لطرق ا لي ا لله بعد د ا نفاس ا لخلا ئق جميع عقا ئد حقه و ا عما ل صا لحه و ا خلاق حميده طرق ا لي ا لله ا ست و صر ا ط ا لهي ا ست كه صر ا ط مستقيم ا ست. ا لعز يز ا لحميد عز يز شا مل جميع صفاتذ ا تيه ميشو د: علم, قد رت, حيوه, كبر يا ئي, عظمت, علو و غير ا ينها. و حميد شا مل جميع صفات فعليه ا فعا ل ا لهي از خلق و رزق و ا ما ته و ا حياء و ا عطاء و غني و فقر و صحت و مرض و تمام ا فعا ل تشر يعيه از ا ر سا ل ر سل و جعل ا حكام و ا نز ا ل كتب و نصب خليفه و غير ا ينها تمام مو ا فق حكمت و مصلحت و بجا و بمو قع پسند يده ا ست.

/ 6486