سوره‌ طه‌ ; آيه 97 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ طه‌ ; آيه 97

متن عربي

قال فاذهب فن لك في الحياه ان تقول لا مساس ون لك موعدا لن تخلفه وانظر لى لهك الذي ظلت عليه عاكفا لنحرقنه ثم لننسفنه في اليم نسفا

ترجمه فارسي

(موسى) گفت: "برو، كه بهره تو در زندگى دنيا اين است كه (هر كس با تو نزديك شود) بگوئى س‏خ‏للّهبا من تماس نگير!" و تو ميعادى (از عذاب خدا) دارى، كه هرگز تخلف نخواهد شد! (اكنون) بنگر به اين معبودت كه پيوسته آن را پرستش مى‏كردى! و ببين ما آن را نخست مى‏سوزانيم; سپس ذرات آن را به دريا مى‏پاشيم! (97)

ترجمه انگليسي / English Translation

(Moses) said: "Get thee gone! but thy (punishment) in this life will be that thou wilt say, 'touch me not'; and moreover (for a future penalty) thou hast a promise that will not fail: Now look at thy god, of whom thou hast become a devoted worshipper: We will certainly (melt) it in a blazing fire and scatter it broadcast in the sea!"

تفسير 1

(97) (قال فاذهب فان لك في الحيوه ان تقول لامساس وان لك موعدا لن تخلفه وانظر الي الهك الذي ظلت عليه عاكفا لنحرقنه ثم لننسفنه في اليم نسفا)(گفت : برو كه نصيب تو در زندگي اين است كه هر كس به تو نزديك شود، مرتب بگويي : با من تماس نگير و براي تو وعده ايست كه از آن تخلف كرده نمي شوي ، به خدايت كه پيوسته كمر به خدمتش بسته بودي نگاه كن كه آن را بسوزانيم و خاكسترش را به دريا بريزيم و آن را بطور كامل پراكنده سازيم ) موسي ع بعد از اثبات جرم سامري و اعتراف او، مجازاتش را بيان مي كند، ابتداحكم به طرد او از ميان اجتماع مي نمايد و او را از صحبت و هم نشيني با ساير مردم طردمي نمايد و بعضي گفته اند اين سخن نفرين او به جان سامري است كه در اثر آن سامري مبتلا به درد بي درمان (عقام ) شد كه هر كس به او نزديك مي شد به تب شديدي مبتلامي گشت و ناگزير هر كس مي خواست به جانبش بيايد، فرياد مي زد نزديك من نشو وبعضي گفته اند كه مبتلا به مرض وسواس شد بطوريكه از همه مردم وحشت داشت ومي گريخت و فرياد مي زد: لامساس يعني با من تماس نگيريد. و آنگاه به او وعده هلاكت و سرآمد عمرش را مي دهد يا او را نفرين مي كندبعضي نيز گفته اند كه مراد از آن عذاب آخرت است . آنگاه فرمود به اين گوساله اي كه مي پرستيدي و كمر به عبارت و خدمت آن بسته بودي نظاره كن ، و ببين كه چگونه آن را مي سوزانيم و نابود مي كنيم و سپس خاكستر آن را در دريا مي پاشيم ، بعضي گفته اند چون گوساله جاندار نبوده و از جنس طلا بوده است مراد از حرق آن اين است كه آن را با سوهان براده كنند و سپس براده آن را در دريابپاشند.

تفسير 2

حضرت مو سي فر مو د: بسا مري پس د و ر شو از ميا نه بني ا سر ا ئيل پس محققا از بر اي تو همين پس ا ست كه د رز ند گا ني د نيا بگو ئي كسي مس نكند بدن مر ا و محققا بر اي عذ اب تو خد ا و ند ميعا دي قر ا ر د ا ده كه تخلف پذ ير نيست و نظر كن با ين ا له خو د عجل آن ا لهيكه تو بخو د بستي و بر ا و عكوف و ثا بت شدي هر آ ينه ا و ر ا ميسوز ا نيم پس از آن د ر د ر يا ميا ند از يم ر يز ر يز ميكنيم. قا ل فاذ هب د ر خبر ا ست كه حضرت مو سي ا ر ا ده قتل ا و ر ا كر د خطاب ر سيد ا و ر ا بقتل نر سان لكن د ر بدن ا و ا ثري قر ا ر د ا د يم كه هر كه تماس كند طر فين مبتلاي بتب ميشد ند و ا لان هم د ر نسل ا و د ر مصر و شام هستند فان لك في ا لحيوه ان تقو ل لا مساس ز ير ا ا گر مس ميكر د تب عا رض ميشد و از ا ين جهت ترك مجا لست و معا شرت و مؤ ا كله با ا و شد و از تمام قري و آ با د يها خا رج شد و د ر با د يه ها با هو ام و و حوش بسر ميبر د و ان لك مو عد ا يوم ا لميعا د كه معذب بعذ اب ا بدي شوي لن تخلفه هر گز تخلف نميكند . و ا نظر ا لي ا لهك ا لذي ظلت عليه عا كفا عجل ا و ر ا آ و ر د ند و د ر مقا بل ا و و تمام گو سا له پر ستان و سا ير ين. لنحر قنه ا حر اق عجل سا خته شده از طلا بقر ينه كلمه نسفا ا ينستكه د ر آ تش نرم شو د. ثم لننسفنه في ا ليم نسفا نسف ر يز ر يز شدن كه با آ لات معده ا و ر ا ر يز ر يز كر د ند بد ليل قو له تعا لي: و يسئلو نك عن ا لجبا ل فقل ينسفها ر بي نسفا د ر همين سو ره د ر چند آ يه بعد سچس ر يزه هاي ا و ر ا د ر د ر يا ر يختند كه بني ا سر ا ئيل نتو ا نند آ نها ر ا ا خذ كنند وذ خيره نما يند و كسي تو هم نكند كه حضرت مو سي طمع بان د ا شته.

/ 6486