سوره‌ نور ; آيه 33 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ نور ; آيه 33

متن عربي

وليستعفف الذين لا يجدون نكاحا حتى يغنيهم الله من فضله والذين يبتغون الكتاب مما ملكت ايمانكم فكاتبوهم ن علمتم فيهم خيرا واتوهم من مال الله الذي اتاكم ولا تكرهوا فتياتكم على البغا ن اردن تحصنا لتبتغوا عرض الحياه الدنيا ومن يكرههن فن الله من بعد كراههن غفور رحيم

ترجمه فارسي

و كسانى كه امكانى براى ازدواج نمى‏يابند، بايد پاكدامنى پيشه كنند تا خداوند از فضل خود آنان را بى‏نياز گرداند! و آن بردگانتان كه خواستار مكاتبه (قرار داد مخصوص براى آزاد شدن) هستند، با آنان قرار داد ببنديد اگر رشد و صلاح در آنان احساس مى‏كنيد (كه بعد از آزادى، توانايى زندگى مستقل را دارند); و چيزى از مال خدا را كه به شما داده است به آنان بدهيد! و كنيزان خود را براى دستيابى متاع ناپايدار زندگى دنيا مجبور به خود فروشى نكنيد اگر خودشان مى‏خواهند پاك بمانند! و هر كس آنهارا (بر اين كار) اجبار كند، (سپس پشيمان گردد، ) خداوند بعد از اين اجبار آنها غفور و رحيم است! (توبه كنيد و بازگرديد، تا خدا شما را ببخشد! ) (33)

ترجمه انگليسي / English Translation

Let those who find not the wherewithal for marriage keep themselves chaste, until God gives them means out of His grace. And if any of your slaves ask for a deed in writing (to enable them to earn their freedom for a certain sum), give them such a deed if ye know any good in them: yea, give them something yourselves out of the means which God has given to you. But force not your maids to prostitution when they desire chastity, in order that ye may make a gain in the goods of this life. But if anyone compels them, yet, after such compulsion, is God, Oft-Forgiving, Most Merciful (to them),

تفسير 1

(33) (وليستعفف الذين لايجدون نكاحا حتي يغنيهم الله من فضله والذين يبتغون الكتاب مما ملكت ايمانكم فكاتبوهم ان علمتم فيهم خيرا واتوهم من مال الله الذي اتيكم ولا تكرهوا فتياتكم علي البغاء ان اردن تحصنا لتبتغوا عرض الحيوه الدنيا و من يكرههن فان الله من بعد اكراههن غفور رحيم ): (و بايد كساني كه وسيله نكاح نمي يابند، عفت بورزند تا زمانيكه خدا آنها را از فضل خود بي نياز كند واز بردگان مملوكتان كساني كه خواستار آزادي خويش و پرداخت بهاي خود از دسترنج خويش هستند، اگر خيري در آنها سراغ داريد، پيشنهاد آنها را بپذيريد و از مال خدا كه به شما بخشيده به آنها بدهيد و كنيزان خود را كه مي خواهند عفيف باشند به خاطر مال دنيا به زناكاري وادار نكنيد و هر كس آنها را وادار نمود خداوند به واسطه اكراهشان نسبت به آنها آمرزنده و مهربان است ) مي فرمايد: كساني كه قدرت مالي براي ازدواج ندارند، يعني نمي توانند مهريه و نفقه بدهند، بايد نفس خود را حفظ كرده و عفاف بورزند و از زنا احتراز بجويند تا زمانيكه خداوند از فضل خود آنان را توانگر و بي نياز نموده و راههاي ازدواج را برايشان آسان نمايد. مراد از ابتغاء مكاتبه ، آن است كه برده از مولاي خود درخواست كند كه با اوقرارداد بنويسد، به اين كه مالي را از او بگيرد و در برابرش او را آزاد كند، در اينجا به مالكان و صاحبان برده سفارش مي كند كه درخواست مكاتبه بندگان را بپذيرند، البته درصورتي كه بدانند آنها صلاحيت آزاد بودن را دارند. و آنگاه اشاره مي كند كه سهمي اززكات بيت المال به اين گونه افراد (في الرقاب ) تعلق مي گيرد و مي فرمايد، همه مال المكاتبه و يا مقداري از آن را از زكات بپردازند. آنگاه مالكاني را كه كنيزان و فرزندان آنها را در طلب مال دنيا مجبور به زنا مي كنند،از اين عمل نهي مي نمايد و در ادامه مي فرمايد: اگر مالكي كنيز خود را علي رغم اكراه وعدم تمايلش وادار به اين عمل نمايد، خداوند نسبت به آن كنيز آمرزنده و مهربان است و او را به سبب اين عمل مؤاخذه نمي نمايد. البته اين كلام مستلزم آن نيست كه اگر كنيزي اراده تعفف و احصان نداشته باشد جايز باشد كه مالك او را وادار به زنا كند، بلكه نهي الهي در صورت اكراه خود آنها شديدتر است (14).

تفسير 2

و با يد و و ا جب ا ست بر كسا ني كه تمكن از از د و اج ند ا ر ند يا از جهت مهر يا نفقه و كسوه و سكني ا ينكه عفت بو رز ند و خو د د ا ري كنند كه مر تكبز نا نشو ند تا آ نكه خد ا و ند با نها مكنت د هد از فضل خو د و بي نياز كند آ نها ر ا و كسا ني كه از غلا مان و كنيز ان خو د تقا ضاي مكا تبه مي كنند مكا تبه كنيد آ نها ر ا ا گر خيري د ر آن ها مي د ا نيد و به آ نها بد هيد از ما لي كه خد ا و ند به شما د ا ده و و ا د ا ر نكنيد و ا كر اه نكنيد كنيز ان خو د ر ا برز نا ا گر آ نها عفت د ا ر ند و خو د د ا ري مي كنند بر اي ا ينكه از ما ل ز نا بد ست آ و ر يد و كسيكه ا كر اه كند آ نها ر ا خد ا و ند بر آ نها كه مكره شد ند عقو بت نمي فر ما يد غفو ر و ر حيم ا ست. و ليستعفف ا لذ ين لا يجد ون نكا حا شا مل ر جا ل و نساء مي شو د ا ما ر جا ل كسا ني كه و سا ئل بر آ نها فر ا هم نيست يا از جهت ا د اء مهر يا نفقه و كسوه يا از جهت سكني با يد خو د د ا ري كنند و بهز نا و فحشاء نر و ند, و ا ما نساء كسي حا ضر نشده با آن ها از د و اج كند صبر كنند تا خد ا و ند بر اي آ نها ا سباب از د و اج فر ا هم فر ما يد. حتي يغنيهم ا لله من فضله لكن نه ا ين نحوي كه ا مر وز مر سوم شده كه مر د ان د ختر ان ا عيان ر ا طا لب هستند يا مهر سنگين و آ و ر د و بر د بسيا ر از طلا و جو ا هر ات و ا لبسه يكد ختر از فقر اء بگير ند كه مصا ر فش سبك با شد, و همچنينزن ها و سا يل جهيز يه بسيا ر و تشر يفات ز يا د بر اي آ نها فر ا هم نبا شد با كسا نيكهز حمت ز يا د و تو قع بسيا ري ند ا شته با شند مو ا صلت كنند . و ا لذ ين يبتغون ا لكتاب غلام ها و كنيز ان ا گر تقا ضاي مكا تبه كر د ند. مما ملكت ا يما نكم از مو ا ليان آ نها كه ما لك آ نها هستند . فكا تبو هم مكا تبه ا ينست كه قر ا ر د ا د مي كنند كه ا ين غلام يا كنيز د ر ظرف مد تي كه قر ا ر د ا د مي كنند به تد ر يج به د فعات معين مقد ا ري و جه كه ما ل- ا لكتا به مي گو يند بد هند, به مو ا ليان خو د و آز ا د شو ند و ا ين مكا تبه هم د و نحوه ا ست يك نحوه مشر و ط ا ست كه شر ط مي كنند كه ا گر تمام ما ل ا لكتا به ر ا ا د اء نكر د آز ا د نشو د , و يك نحوه مطلق ا ست كه هر مقد ا ري ا د اء كر د بهمان مقد ا ر آز ا د ميشو د. ان علمتم فيهم خير ا بعضي گفتند مر ا د از خير ا ينست كه به نحو گد ا ئي تحصيل ما ل ا لكتا به نكند كسبي, صنعتي, مير ا ثي, هد ا يا ئي د ا شته با شد ا د اء كند بعضي گفتند مر ا د از خير ا ينست كه نخو ا هد آز ا د شو د, بر و د ملحق به كفا ر و مشر كين شو د, بعضي گفتند نر و د مر تكب فحشاء و منكر ات شو د و با لجمله ا گر صلاح ا و د ر آز ا دي هست د نيا و د نيا ئا مكا تبه كنيد و ا لا فلا و ا ين ا مر هم ا مر ا ستحبا بي ا ست, و ا جب نيست قبو ل مكا تبه. و آ تو هم من ما ل ا لله ا لذي آ تا كم نه د ر مكا تبه شر ط كنيد بلكه د ر نيت و قصد ضمير شما با شد كه يكمقد ا ري از ما ل ا لكتا به ر ا به آ نها بد هيد د ر بعض ا خبا ر خمس آن ر ا مي فر ما يد, و د ر بعضي سدس آ نر ا. و لا تكر هو ا فتا تيكم علي ا لبغاء ان ا ر دن تحصنا فتيات كنيز ان ر ا مي گو يند و معني ا ين نيست كه ا گر ا ر ا ده تحصن ند ا ر ند ما نعي ند ا ر د بلكه صدق ا كر اه نميكند پس ان ا ر دن تحصنا بيان مو ضوع ا كر اه ا ست و د ر جا هليت مر سوم بو د كنيز ان خو د ر ا بهز نا و ا د ا ر مي كر د ند و ازز ا ني و جهز نا مي گر فتند و ا ين نوع ا ستفا ده مي كر د ند. لتبتغو ا عرض ا لحيوه ا لد نيا ما ل د نيا بر اي ز ند گا ني از ر اه ا جرتز ا نيه طلب ميكر د ند. و من يكر ههن فان ا لله من بعد ا كر ا ههن غفو ر ر حيم غلام و كنيز ا گرز نا كر د ياز نا د ا د حد شر عي ا و نصف حد ا حر ا ر ا ست چنا نچه ميفر ما يد. فان ا تين بفا حشت فعليهن نصف ما علي ا لمحصنات من ا لعذ اب نساء آ يه30 لكن د ر صو ر تي كه به جبر و ا كر اه با ا وز نا كر د ند معفو از حد ا ست و د ر قيا مت هم معذب نيست چون از ر وي ا ختيا ر نبو ده و د ر حد يث ر فع از حضرت صا دق عليه ا لسلام ا ست د ر كا في فر مو د: قا ل ر سو ل ا لله صلي ا لله عليه و آ له و سلم ر فع عن ا متي تسع خصا ل, ا لخطاء و ا لنسيان و ما لا يعلمون و ما لا يطيقون و ما ا ضطر و ا ا ليه و ما ا ستكر هو ا عليه و ا لطيره و ا لو سو ست في ا لتفكر فى ا لخلق و ا لحسد ما لم يظهر بلسان ا و يد و لكن د ر خبر ا بي ا لجا ر و د از حضرت با قر عليه ا لسلام ا ست كه ا ين جمله منسوخ شده به آ يه فعليهن نصف ما علي ا لمحصنات من ا لعذ اب لكن با فرض ا كر اه سازش ند ا ر د.

/ 6486