سوره‌ فرقان‌ ; آيه 60 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ فرقان‌ ; آيه 60

متن عربي

وذا قيل لهم اسجدوا للرحمن قالوا وما الرحمن انسجد لما تامرنا وزادهم نفورا

ترجمه فارسي

و هنگامى كه به آنان گفته شود: "براى خداوند رحمان سجده كنيد!" مى‏گويند:"رحمان چيست؟ ! (ما اصلا رحمان را نمى‏شناسيم!) آيا براى چيزى سجده كنيم كه تو به ما دستور مى‏دهى؟! س‏ذللّه (اين سخن را مى‏گويند) و بر نفرتشان افزوده مى‏شود! (60)

ترجمه انگليسي / English Translation

When it is said to them, "Adore ye (God) Most Gracious!", they say, "And what is (God) Most Gracious? Shall we adore that which thou commandest us?" And it increases their flight (from the Truth).

تفسير 1

(60) (واذا قيل لهم اسجدوا للرحمن قالوا وما الرحمن انسجد لما تامرناوزادهم نفورا): (و زماني كه به ايشان گفته شود، براي خداي رحمان سجده كنيد،گفتند: رحمان چيست ؟ چگونه به چيزي كه دستورمان مي دهي ، سجده كنيم ؟ در نتيجه نفرتشان بيشتر مي شود) اين آيه حكايت رفتار سؤ كفار با فرستاده خدا و دعوت حقه اوست . مي فرمايد: وقتي رسولخدا ص به آنها مي گويد كه براي خداي رحمان سجده كنيد، مي گويند: رحمان چيست ؟ يعني از هويت و حقيقت رحمان سؤال كرده اند و تجاهل و تغافل نسبت به خدارا به نهايت رسانده اند، در حالي كه مناسب مقام آن بود كه بگويند: رحمان كيست ؟ ومنظورشان اين بود كه بگويند ما از اين موجودي كه تو مي گويي ، جز اسمش ، چيزي نمي دانيم و در ادامه براي پافشاري بر استكبار و عناد و از روي استهزاء و ريشخندخطاب به رسولخدا گفتند: آيا ما به چيزي سجده كنيم كه تو به ما دستور مي دهي ؟ مگرتو كيستي كه ما از دستورات تو اطاعت كنيم ؟ و با اين عمل و گفتار استكبارآميز،نفرتشان افزوده مي‌شود.

تفسير 2

وز ما ني كه گفته شد به ا ين مشر كين كه سجده كنيد خد ا و ند ر حمن ر ا گفتند كيست ر حمن آ يا ما سجده كنيم با ينكه تو ا مر مي كني وز يا د تي كر د بر آ نها نفرت و بيشتر متنفر شد ند. ا سماء صفات ا لهي د و قسم ا ست يك قسم ا طلاق بر غير هم مي شو د مثل ر حيم عليم, سميع, بصير, خبير و نحو ا ينها. و يك قسم مختص بهذ ات ا قدس ا و ا ست و بر غير ا طلاق نمي شو د مثل ا سم ا لله و از ا ين قسمت ا ست. ر حمن چون د لا لت د ا ر د بر د و ام ر حمت كه ا نتهاء و حدي بر اي ا و د و ام ر ا چنا نچه مثنوي و بسيا ر د يگر منكر خلو د هستند ميگو يد: از جما دي مر دم و نا مي شدم و ز نما مر دم به حيو ان سرز دم مر دم از حيو ا ني و آ دم شدم پس چه تر سم كيز مر دن كم شدم با ر د يگر هم من بميرم از بشر سر بر آ رم از ملا ئك با ل و پر بعد از آن هم از ملك پر ان شوم آ نچه ا ند ر و هم نا يد آن شوم پس عدم گر دم عدم چون ا ر قنون گو يدم كه ا نا ا ليه ر ا جعون لذ ا گفتند. قا لو ا و ما ا لر حمن هيچ ر حمتي د و ام و ثبات ند ا ر د. ا نسجد لما تا مر نا ا ستفهام ا نكا ر يست كه بكلي منكر شده د ر پيشگاه ا حد يت هستند فقط به آ لهه خو د سجده مي كنند. تنبيه سجده د ر شر يعت ا سلام چند قسم ا ست, سجده نماز د ر هر ر كعتي د و سجده د ا ر د به شر ا يط خو د و ر كن ا ست, سجده فر ا موش شده, سجده سهو, سجده بين اذ ان و ا قا مه, سجده تلا وت و ا جبه و مند و به كه همين آ يه يكي از مند و بات ا ست سجده شكر بعد از هر عبا د تي و بر اي ا فا ضه نعمتي و د فع بليتي و تذ كر نعم ا لهيه و د فع بليات سا لفه, سجده تعظيم و خشوع و خضوع وز ا د هم نفو ر ا چنا نچه د اب نوع فساق و فجا ر و كفا ر و ا ر باب ضلا لت ا ست تا ما د ا مي كه متعرض آ نها نبا شي چند ان عد ا وت و طغيا ني ند ا ر ند و ا گر متعرض شدي به ا مر به معر وف و نهي از منكر و ا ر شا د و هد ا يت بيشتر از پيش طغيان مي كنند و مخا لفت ميو رز ند.

/ 6486