سوره‌ سجده‌ ; آيه 9 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ سجده‌ ; آيه 9

متن عربي

ثم سواه ونفخ فيه من روحه وجعل لكم السمع والابصار والافئده قليلا ما تشكرون

ترجمه فارسي

سپس (اندام) او را موزون ساخت و از روح خويش در وى دميد; و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد; اما كمتر شكر نعمتهاى او را بجا مى‏آوريد! (9)

ترجمه انگليسي / English Translation

But He fashioned him in due proportion, and breathed into him something of His spirit. And He gave you (the faculties of) hearing and sight and feeling (and understanding): little thanks do ye give!

تفسير 1

(9) (ثم سويه ونفخ فيه من روحه وجعل لكم السمع والابصار والافئده قليلاما تشكرون ): (سپس وي را پرداخت و از روح خويش در او دميد و براي شما گوش وديدگان و دلها آفريد اما شما چه كم سپاس مي گزاريد) يعني اين خدايي كه اوصاف و افعال او را ذكر نموديم داناي مطلق و محيط به جميع عوالم غيب و شهود (از نظر ما) است چون خداوند علم مطلق دارد و همه چيز براي اومشهود است و نيز عزتمندي است كه هيچ عاملي او را مقهور و مغلوب نمي كند ومهرباني است كه نسبت به خلق خود با نظر رحمت مي نگرد و آنها را هدايت مي كند. ودر ادامه مي فرمايد او خلقت همه چيز را نيكو نمود، (حسن ) عبارتست از هر چيزي كه بهجت و شادي آورد و انسان به سوي آن تمايل دارد كه اين حسن گاهي از نظر عقلي وگاهي از نظر هواي نفساني و گاهي از نظر حسي است و حقيقت حسن يعني سازگاري اجزاي هر چيز نسبت به هم و سازگاري همه اجزاء با غرض و غايتي كه خارج از ذات آن است .و تدبر در اشياء و خلقت آنها آشكار مي كند كه هر يك داراي اجزايي موافق ومناسب با يكديگر است و مجموع آن اجزاء مجهز به وسايلي براي رسيدن به كمال وسعادت مطلوب خويش هستند كه به نحوي كه بهتر و كاملتر از آن تصور نمي شود، پس هر يك از موجودات في نفسه و براي خودشان حسن و نيكو مي باشند اما اينكه موجودي را زشت و ناپسند مي شماريم دو علت دارد، يكي اينكه آن موجود داراي عنواني عدمي است . كه بدي و ناپسندي آن مستند به آن عدم است ، (مثلا ظلم به جهت آن كه حقي را معدوم و باطل مي كند زشت و پليد است ) و يا به جهت اين است كه آن موجود با موجودات ديگر مقايسه مي شود و از راه مقايسه ، زشتي و بدي بر آن عارض مي گردد مثل خار كه در مقايسه با گل زشت و بد محسوب مي شود، لذا همه اشياء في نفسه حسن هستند. و با نظر به مخلوق بودن ابدا متصف به بدي نمي شوند چون خلقت ملازم با حسن است . آنگاه مي فرمايد: خداوند نوع آدمي را از گل آفريده است يعني خلقت آدم ابوالبشر و همسر او كه نياي آدميان هستند از گل بوده .و در ادامه مي فرمايد ما نسل بشر را از خلاصه اي از آبي ناچيز و بي مقدار خلق كرديم كه مراد خلقت ذريه آدم و فرزندان بعدي او از طريق نطفه است ، در ادامه مي فرمايد: سپس او را صورت داده و تكميل نمود و پس از تكميل خلقت جسم جنين ،از روح خويش در او دميد، و اضافه روح به خداوند از باب اضافه تشريفي است يعني خداوند از روحي شريف و منسوب به خود در وجود بشر دميد و براي شما آدميان چشم و گوش و قلب قرار داد، مراد از چشم و گوش ادراكات حسي و مراد از قلب ادراكات فكري است كه هم شامل ادراكات جزئي و خيالي و هم شامل ادراكات كلي وعقلي مي شود.و در آخر مي فرمايد: چه كم سپاس مي گزاريد، يعني در برابر اين نعمات الهي كه شمارا چنين پرورش داده ، بايد بيشتر سپاسگزار باشيد و شكر او را بجا آوريد اما شما درشكر و سپاس كوتاهي مي كنيد و عبارت در مقام توبيخ و گلايه است .

تفسير 2

پس از ا نقعا د نطفه تسو يه فر مو د ا و ر ا و د ميد د ر ا و از ر وح خو د و قر ا ر د ا د بر اي, شما شنيدن و بينا ئي ها و قلوب و ا فئده, بسيا ر كم ا ست آن چه شكر مي كنيد. ثم سو يه صو رت بندي و ا سكلت بدن ر ا تمام فر مو د از جميع ا عضاء بدن از د ست و پا و سر و گر دن و چشم و گوش و د هان و رگ و پو ست و قلب و جو ا رح و ا جز اء د ا خله بدن تمام به محل خو د كه مي فر ما يد: و صو ر كم فا حسن صو ر كم مؤ من آ يه66, تغا بن آ يه 3 كه معناي تسو يه ا ست. و نفخ فيه من ر و حه چند قسم ر وح د ا ر يم: ر وح حيو ا ني كه منشا حس و حر كت ا ست كه پس از چها ر ماه د ر ر حم طفل حس و حر كت پيد ا مي كند و ا ين از بخا ر معده ا ست كه خون ر ا بجر يان مي ا ند از د و به تمام ا عضاء مي ر سا ند و ر وح نبا تي كه منشا ر شد مي شو د و- تد ر يجا بز رگ مي شو د و ر وح ا نسا ني كه از عا لم ا ر و اح ا ست و مجر د ا ست, و پيش از ا جسا د خلق شده كه فر مو د: خلقت ا لا ر و اح قبل ا لا جسا د با لفي عام و فر مو د: ا لا ر و اح جنو د مجنده فما تا لف منها ا ئتلف و ما تنا كر منها ا ختلف و ا ين ر وح خا لي از جميع كما لات ا ست لكن قا بليت جميع كما لات ر ا د ا ر د كه عبا رت از ا خلاق حميده و صفات پسند يده ا ست و د ر ا ين عا لم با يد آ نها ر ا به مقام فعليت ر سا نيد و ر وح ا يما ني كه خاص ا هل ا يمان ا ست. و جعل لكم ا لسمع شنيدن و آ لت آن اذن ا ست. و ا لا بصا ر كه د يد ني ها ا ست و آ لت آن ا عين ا ست. و ا لا فئده كه عبا رت از قلوب ا ست و آ لت آن د رك ا ست و تعقل كه مي فر ما يد: و لقدذ ر ا نا لجهنم كثير ا من ا لجن و ا لا نس لهم قلوب لا يفقهون بها و لهم ا عين لا يبصر ون, بها و لهم آذ ان لا يسمعون بها ا و لئك كا لا نعام بل هم ا ضل ا و لئك هم ا لغا فلون ا عر اف آ يه178 ا ينها ر وح ا يما ني ند ا ر ند. قليلا ما تشكر ون ا ين جمله ممكن ا ست مر ا د ا ين با شد كه قليلي از بند گان شكر گذ ا ر هستند چنا نچه مي فر ما يد: و قليل من عبا دي ا لشكو ر سباء آ يه12 و ممكن ا ست مر ا د ا ين با شد كه شما بسيا ر كم شكر نعم ا لهي مي كنيد و قد ر د ان نعم ا لهي نيستيد و ا ين معني ا قرب و ا نسب ا ست. د ا نستند. ا عا ده ا لمعد وم ممن ا متنعا و بعضهم فيه ا لضر و ره ا د عي لكن ا ين بر اي معد وم صرف ا ست و لي به موت ا نسان معد وم نمي شو د. ا ما بد نش خاك مي شو د تغيير صو رت د ا ده شده چنا نچه نطفه علقه مضغه لحم و ا ستخو ان مي شو د باز همين خاك تغيير صو رت پيد ا مي كند و ا ما ر و حش فقط تعلق ا و از ا ين بدن بر يده مي شو د آن هم تعلق تد بيري باز تعلق ميگير د.

/ 6486