سوره‌ بقره‌ ; آيه 273 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ بقره‌ ; آيه 273

متن عربي

للفقرا الذين احصروا في سبيل الله لا يستطيعون ضربا في الارض يحسبهم الجاهل اغنيا من التعفف تعرفهم بسيماهم لا يسالون الناس لحافا وما تنفقوا من خيرٍ فن الله به عليم

ترجمه فارسي

(انفاق شما، مخصوصا بايد) براى نيازمندانى باشد كه در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته‏اند; (و توجه به آيين خدا، آنها را از وطنهاى خويش آواره ساخته; و شركت در ميدان جهاد، به آنها اجازه نمى‏دهد تا براى تامين هزينه زندگى، دست به كسب و تجارتى بزنند;) نمى‏توانند مسافرتى كنند (و سرمايه‏اى به دست آورند;) و از شدت خويشتن‏دارى، افراد ناآگاه آنها را بى‏نياز مى‏پندارند; اما آنها را از چهره‏هايشان مى‏شناسى; و هرگز با اصرار چيزى از مردم نمى‏خواهند. (اين است مشخصات آنها!) و هر چيز خوبى در راه خدا انفاق كنيد، خداوند از آن آگاه است. (273)

ترجمه انگليسي / English Translation

(Charity is) for those in need, who, in God's cause are restricted (from travel), and cannot move about in the land, seeking (For trade or work): the ignorant man thinks, because of their modesty, that they are free from want. Thou shalt know them by their (Unfailing) mark: They beg not importunately from all the sundry. And whatever of good ye give, be assured God knoweth it well.

تفسير 1

(273)(للفقراء الذين احصروا في سبيل الله لايستطيعون ضربا في الارض )،(صدقه از آن فقرايي است كه در راه خدا از كار مانده اند ونمي توانندسفر كنند...) (احصار)يعني منع شدن و حبس شدن كه شأن نزول اين آيه در مورد مهاجريني بوده است كه مكه را با اموال و عيالشان ترك كرده اند و درمدينه ساكن شده اند و نفس خود را وقف جهاد در راه خدانموده اند و لذا ازكسب و كار هم منع شده و نمي توانند براي كسب روزي و تجارت سفر كنند البته به طور عام شامل همه كساني كه چنين شرايطي را داشته باشند خواهد شد،(يحسبهم الجاهل اغنياء من التعفف ):(از بسكه مناعت طبع دارند اشخاص بي خبر آنها را توانگر مي پندارند)يعني آنچنان با عفت و حيا هستند و طبع بلندي دارند كه هيچ اظهار فقر نمي كنند، مگر آنكه از حال و روز ظاهريشان فقرشان معلوم شود، (تعرفهم بسيمهم ):(تو آنان را از سيمايشان مي شناسي )يعني رنگ رخسار حكايت كند از سردرون ،وگرنه خود آنها به هيچ وجه اظهار فقرنمي كنند، (لا يسئلون الناس الحافا):(از مردم به اصرار دريوزگي نمي كنند)يعني اين فقراي مؤمن اصلا از ديگران گدايي نمي كنند كه منجر به اصرار و الحاف شودو بسيار با حيا هستند، (وما تنفقوا من خير فان الله عليم ):(و آنچه از مال انفاق مي كنيد خدا به آن دانا است ) اين امر تأكيد بر انفاق سري است ،چون فقطخداست كه به اسرار آگاه مي باشد و هيچ چيزي در نزد او باطل و ضايع نمي شود.

تفسير 2

للفقر اء ا لذ ين ا حصر و ا فى سبيل ا لله لام للفقر اء متعلق بجملات آ يات سا بقه ا ست كه ا نفا قات با شد و لام ا گر چه لام ا ختصاص ا ست و لي چون مسلم ا ست كه ا نفاق بغير ا ينها هم جا يز و ممد وح ا ست لذ ا بمعني ا و لو يت ا ست و ينبغي, يعني با ين فقر اء ا و لي و ا ينها ا حق بصد قات هستند نسبت بسا ير فقر اء ا حصر و ا از حصر بمعني منع ا ست و از ا ين باب ا ست حصا ر شهر كه ما نع از د خو ل د شمن ا ست د ر د ا خل شهر, و از ا ين باب ا ست شبهه محصو ره كه ا طر اف شبهه محد و د ا ست و معين, مقا بل غير محصو ره كه محد و د نيست. و از همين باب ا ست حصر د ر حج كه ما نع شو ند از تشرف حاج بمكه. و مر ا د د ر مقام فقر ا ئي هستند كه محصو ر شده ا ند و نمي تو ا نند تحصيل معاش كنند يا بو ا سطه مرض يا ضعف يا تنگد ستي و فقد ان و سا ئل كسبي يا از ترس ا عد اء و يا د و ر ا فتا دن از ا و طان خو د يا جهات د يگر. و مر ا د از فى سبيل ا لله ا ين ا ست كه ا ين حصر ا ينها بر اي ا مر د يني با شد مثل ا صحاب صفه كه تشرف پيد ا كر د ند مد ينه بد ين ا سلام و از خا نه وز ند گا ني خو د د ست كشيد ند و بي منز ل بو د ند د ر صفه مسجدز ند گي ميكر د ند, كه د ر حد يث از حضرت با قر عليه ا لسلام مر و يست كه شان نز و ل آ يه آ نها هستند و چها ر صد نفر بو د ند يا بر اي تهيا بر جها د يا جهات د يني د يگر, ا شا ره با ين ا ست كه ا حصا ر آ نها از ر وي تقصير و عصيان نبا شد مثل ا كثر فقر اء كه از ر وي لشي و تنبلي و بيعا ري يا از باب ا سر اف و تبذ ير ما ل يا صرف د ر محر مات مثل قما ر وز نا و ا مثا ل ا ينها خو د ر ا بفقر و فا قه و تنگد ستي ا ند ا ختند, بلكه بسيا ري از آ نها گد ا ئي ر ا كسب خو د قر ا ر د ا ده و از ا ين ر اه ا ستفا ده هاي بسيا ري د ا ر ند. لا يستطيعون ضر با فى ا لا رض قد رت بر كسب و ر فتن بجاي د يگر ند ا ر ندز ير ا ا كر كسي د ر مكا ني و سا ئل معاش بر اي ا و مهيا نبا شد با يد بمكان د يگر بر و د و تحصيل معاش كند لكن ا ينها قا د ر بر ا ين هم نيستند. يحسبهم ا لجا هل ا غنياء از بس حفظ آ بر و ميكنند و خو د ر ا د ر ا نظا ر مر دم ا ين نحو جلوه ميد هند كه ظا هر آ نها بر كسيكه خبر از حا ل آ نها ند ا ر د مينما يد كه ا ينها از ا غنياء هستند. من ا لتعفف عفت بمعني حفظ نفس ا ست از ا ر تكاب ا عما ل سيئه و ا خلاق رذ يله و ا مو ا ل محر مه بلكه از ا مو ا ل مشتبه كه يكي از ا خلاق فا ضله ا نسان عفت ا ست بلكه سر منشا بسيا ري از ا خلاق حميده ا ست چون د ر علم ا خلاق, ا خلاق ر ا بر هشت قسمت تقسيم كر ده ا ند:1- ا خلاق ر ا جعه بقوه عا قله.2- بقوه شهو يه بهيميه.3- بقوه و هميه شيطا نيه4- بقوه غضبيه سبعيه.5- بقوه و هميه و شهو يه.6- و هميه و غضبيه.7- شهو يه و غضبيه.8- شهو يه و و هميه و غضبيه. و از بر اي هر يك از ا ين ا قسام د و جنس معين كر ده ا ند كه د ر تحت هر جنسي ا نو اع بسيا ري ا ست: جنس قوه عا قله د ر طرف ا خلاق فا ضله علم ا ست و د ر طرف ا خلاق رذ يله جر بزه و جهل ا ست از حيث ا فر ا ط و تفر يط. و جنس قوه شهو يه د ر طرف ا خلاق فا ضله عفت ا ست و رذ يله شره و خمو د ا ست از حيث ا فر ا ط و تفر يط. و جنس د ر و هميه فطا نت د ر طرف فا ضله و و سو سه و سفا هت ا فر ا طا و تفر يطا د ر طرف رذ يله. و جنس قوه غضبيه شجا عت د ر طرف فا ضله و تهو ر و جبن د ر طرف رذ يله ا فر ا طا و تفر يطا و هكذ ا. و با لجمله عفت يكي از ا جناس ا ست د ر قوه شهو يه كه ا خلاق فا ضله د ر ا ين قوه تحت عنو ان عفت ا ست. و ا ما ا خلاق مر كبه از د و قوه جنسش هم مر كب از د و جنس ا ست چه د ر طرف فا ضله و چه رذ يله مثلا عا قله و شهو يه علم و عفت و هكذ ا, و مر كب از سه قوه سه جنس ا ست. تعر فهم بسيما هم يعني ا گر جا هل تو هم غناء د ر آ نها ميكند لكن ا نسان فطنز يرك د ا نشمند از سيماء صو رت آ نها آ ثا ر فقر ر ا د رك ميكند. لا يسئلون ا هل سئو ا ل نيستند و نز د كسي ا ظها ر فقر و تنگد ستي نميكنند و ا لبته سز ا و ا ر ا ست كسيكه بخو ا هد با ين نوع ا حسان و ا نفا قي كند بنحوي با شد كه حفظ شئو نات آ نها بشو د و نفهمند كه منفق د رك فقر آ نها ر ا كر ده و بعنو ان فقر ب آ نها ا نفاق كر ده. ا لحا فا ا لحاف ا ينستكه سئو ا ل ر ا شعا ر خو د قر ا ر د ا ده مثل لحاف كه بخو د مي پيچند و همه جا و از همه كس سئو ا ل ميكنند, و ا ينجا مر ا د ا ين نيست كه ا ين فقر اء سئو ا ل غير ا لحا في ميكنند بلكه ا صلا ا هل سئو ا ل نيستند چه ر سد ا لحاف د ر آن و ما تنفقو ا من خير فان ا لله به عليم تفسيرش و ا ضح ا ست و گذ شت د ر جمله ئي از آ يات شر يفه.

/ 6486