آيا اين ذكر ( قرآن) را از شما بازگيريم بخاطر اينكه قومى اسرافكاريد؟! (5)
ترجمه انگليسي / English Translation
Shall We then take away the Message from you and repel (you), for that ye are a people transgressing beyond bounds?
تفسير 1
(5) (افنضرب عنكم الذكر صفحا ان كنتم قوما مسرفين ): (آيا به صرف اينكه شما مردمي اسرافگريد از فرستادن قرآن به سوي شما صرف نظر كنيم ؟) حروف مقطعه كه از رموز قرآنيست و گفته شده اشاره به دو نام حميد و مجيدپروردگار است . مي فرمايد: قسم به قرآني كه روشنگر راه هدايت است ، ما اين قرآن را به صورت خواندني عربي قرار داديم تا شايد شما تعقل كنيد، پس اميد تعقل و درك مردم غايت و غرض جعل قرآن به صورت فعلي است و از اين مطلب استفاده مي شود كه قرآن قبل از اينكه به زبان عربي درآيد در مرحله اي از هستي وجود داشته كه در آن مرحله عقول بشر دسترسي به آن نداشته و مافوق عقول بشري بوده و خداوند آن را از آن موطن پايين آورده و در خور فهم بشر و به لباس عربيت در آورده ، به اميد آنكه عقل بشر حقايق آن را بفهمد (البته اميد در اين مطلب قائم به شنونده است نه گوينده ) در ادامه مي فرمايد قرآن كريم در حاليكه در لوح محفوظ نزد ما بوده و هست ، هر آينه بلند مرتبه و سرشار از حكمت است و فساد ونقص در آن راه ندارد و نيز قرآن در لوح محفوظبصورت يكپارچه بوده و پس از نزول بصورت جزء جزء و منفصل قرار داده شده كمااينكه فرمود (كتاب احكمت اياته ثم فصلت (37)) و اينكه در اينجا لوح محفوظ راام الكتاب ناميده به جهت آنست كه لوح محفوظ ريشه تمام كتب آسمانيست و هر كتاب آسماني از آن استنساخ مي شود. آنگاه به نحو استفهام انكاري مي فرمايد: آيا ذكر را (كه همان كتابيست كه آن را به عربي و خواندني كرديم تا شما آن را تعقل كنيد)، به جهت اينكه شما مردمي اسرافگريداز شما برگردانيم ؟ يعني ما به صرف اسرافگري شما اين كار را نمي كنيم .
تفسير 2
آ يا پس از ا ينكه ما بر فرض صر فنظر مي كر د يم از شماذ كر ر ا و مهمل مي گذ ا شتيم شما ر ا چون شما قوم ا سر اف كننده ا يد. مفا د آ يه شر يفه ا ينكه نز و لذ كر كه قر آن با شد و ا ر سا ل ر سو ل و بيان ا حكام با نبو د نش بر شما تفا و تي نمي كر د بو د و نبو دش يكسان بو دز ير ا خر د لي د ر شما تا ثير ند ا شتز ير ا شما قو مي هستيد كه ا سر اف مي كنيد فقط ا ر سا ل ر سو ل و نز و ل قر آن و بيان ا حكام بر اي ا تمام حجت ا ست كه فر د اي قيا مت نگو ئيد كه مي فر ما يد و لو ا نا ا هلكنا هم بعذ اب من قبله لقا لو ا ر بنا لو لا ا ر سلت ا لينا ر سو لا فنتبع آ يا تك من قبل ان نذ ل و نخزي طه آ يه134. ا فنضرب عنكم ا لذ كر ضرب ذ كر چون متعدي به كلمه عنذ كر شده بمعني ترك ذ كر ا ست يعني از شماذ كر ر ا بر مي د ا شتيم و بيان نمي كر د يم. صفحا صر فنظر مي كر د يم نه ر سو ل مي فر ستا د يم و نه قر آن ناز ل مي كر د يم و نه ا حكام جعل مي نمو د يم. ان كنتم قو ما مسر فين ا سر اف د ر كفر و شرك و معا صي كه بحديز يا د ر وي كر ده ا يد كه د يگر قا بل بر گشتن نيستيد و هد ا يت نمي شو يدز ير ا ا سر اف بمعنيز يا ده ر وي ا ست و كفر و شرك و معا صي و طغيان و كبر و نخوت ا گر كو تاه با شد و لو از جا ده مستقيم خا رج ا ست لكن ا گر متنبه شو د مي شو د بر گر د د و خو د ر ا به جا ده مستقيم بر سا ند و ا ما ا گر د و ري آن از حد گذ شت د يگر ا مكان ر جوع ند ا ر د بو دن ها دي و ا سباب هد ا يت هر چه فر ا هم شو د تا ثير نمي كند و حا ل تنبه بر ا و پيد ا نمي شو د با لا خص بر اي كسا ني كه ا ين ر اه ضلا لتي كه د ر پيش گر فته تصو ر مي كند ر اه مستقيم ا ست و ر اه هد ا يت ا ست كه ا ين ر ا جهل مر كب مي نا مند كه نمي د ا ند و نمي د ا ند كه نمي د ا ند و خيا ل مي كند كه مي د ا ند: هر كس كه ند ا ند و ند ا ند كه ند ا ند د ر جهل مر كب ا بد ا لد هر بما ند
لطفا منتظر باشید ...
