سوره‌ زخرف‌ ; آيه 32 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ زخرف‌ ; آيه 32

متن عربي

اهم يقسمون رحمه ربك نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحياه الدنيا ورفعنا بعضهم فوق بعضٍ درجاتٍ ليتخذ بعضهم بعضا سخريا ورحمت ربك خير مما يجمعون

ترجمه فارسي

آيا آنان رحمت پروردگارت را تقسيم مى‏كنند؟! ما معيشت آنها را در حيات دنيا در ميانشان تقسيم كرديم و بعضى را بر بعضى برترى داديم تا يكديگر را مسخر كرده (و با هم تعاون نمايند); و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمع‏آورى مى‏كنند بهتر است! (32)

ترجمه انگليسي / English Translation

Is it they who would portion out the Mercy of thy Lord? It is We Who portion out between them their livelihood in the life of this world: and We raise some of them above others in ranks, so that some may command work from others. But the Mercy of thy Lord is better than the (wealth) which they amass.

تفسير 1

(32) (اهم يقسمون رحمت ربك نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحيوه الدنيا ورفعنا بعضهم فوق بعض درجات ليتخذ بعضهم بعضا سخريا و رحمت ربك خير ممايجمعون ): (آيا اينها منقسم رحمت پروردگار تو هستند؟ اين ماييم كه معيشت انسانها رادر زندگي دنيا تقسيم مي كنيم و بعضي را بر بعضي ديگر به درجاتي برتري مي دهيم ، تابرخي ، برخي ديگر را مسخر نمايند و رحمت پروردگار تو از آنچه جمع آوري مي كنندبهتر است ) ظاهرا كفار قريش عظمت را منحصر در مال و جاه مي دانستند و مرادشان از دو قريه (مكه و طائف ) است . و مي خواستند با اين كلام خود بگويند رسالت يك منزلت شريف الهي است كه فقطسزاوار افراد شريف و داراي ثروت و جاه مي باشد، پس اگر قرآن به راستي از جانب خدابود بايد به مرد قدرتمند و مالداري از اهل مكه يا طائف نازل مي شد نه به محمد ص كه مردي فقير و بدون جاه و مقام است € و خداوند در جواب آنها مي فرمايد: آيا اينها تقسيم كننده رحمت پروردگارهستند؟ و مراد از رحمت در اينجا منصب نبوت و رسالت است . و (معيشت ) به معناي آذوقه و لوازم حيات مي باشد و (تسخير) يعني راندن قهري چيزي به سوي غرض مطلوب . خداوند در پاسخ آنها مي خواهد بفرمايد نبوت و رسالت يك موهبت و رحمت خاص است كه خدا آن را به هر كس بخواهد و شايستگي او را دريابد، اعطا مي كند ومشركين مالك نبوت و رحمت خاصه ما نيستند و تا آن را تقسيم كرده و از تو منع نموده و به ديگري بدهند، چون آنها حتي از تقسيم معيشت خود نيز عاجزند و اين مائيم كه معيشت دنيوي را ميان آنها تقسيم كرده ايم ، پس چگونه مي خواهند چيزي را كه بسيارارجمندتر و با ارزشتر از آن است تقسيم كنند؟ لذا خدا به تناسب لياقت و شايستگي افراد بعضي از آنها را بر بعضي ديگر برتري داده و از آنجا كه انسان يك موجود اجتماعي است و حوائج فراواني دارد كه فقط از راه تعاون و همكاري و استخدام برطرف مي شود خداوند انسانها را از جهت درجات مختلف قرار داده و به واسطه صفات خاصي مانند (زيركي ، شجاعت ، علو همت ،قاطعيت عزم و...) آنها را در جامعه متفاوت نموده و در نتيجه افراد بالاتر، افراد زيردست را مسخر و تحت فرمان خود در مي آورند و به خدمت خود مي گيرند و اساس زندگي اجتماعي بر همين اصل استوار است كه هر دسته از طبقات اجتماع مسخر طبقات ديگر و خود با واسطه مسخر كننده آنها هستند، چون هر يك به مازاد محصول ديگري محتاج است و هر يك فرآورده هاي خود را در دسترس ديگران قرار مي دهد، و حال كه تقسيم كننده ارزاق مادي و معنوي در ميان مردم ، فقط خداي سبحان است ، نبوت هم كه رحمت خاصه پروردگار است ، از مال و لوازم زندگي كه مشركين بدنبال كسب آن هستند بهتر است ، تقسيم آن بدست خداست و اوست كه مي داند رسالت خود را دركجا قرار بدهد (الله اعلم حيث يجعل رسالته (41) خدا بهتر مي داند رسالت خود را دركجا قرار دهد)

تفسير 2

آ يا ا ينها قسمت مي كند ر حمت پر و ر د گا ر تو ر ا ما قسمت كر ده ا يم بين آ نها معيشتز ند گا ني آ نها ر ا د ر حيوه د نيوي و با لا بر د يم بعضي ر ا فوق بعضي از حيث د ر جات تا ا ينكه بعضي بعض د يگري ر ا بكا ر بگير ند و تسخير كنند و ر حمت پر و ر د گا ر تو بهتر ا ست از آ نچه ا ينها جمع آ و ري مي كنند. تو ضيح كلام ا ينكه ا نسان د ر ا مر معيشت مد ني با لطبع ا ست بيك د يگر كما ل ا حتياج ر ا د ا ر ند: بنا, نا نو ا, قصاب, بقا ل, خيا ط, تا جر, كا سب, نجا ر صا نع, كا ر گر , كا ر فر ما و غير ا ينها بسا يك مملكت ا ير ان كه سي ميليون جمعيت آن ا ست كا في نيست بر اي ر فع كليه حو ا ئج ا حتياج به مما لك خا ر جه د ا ر ند لذ ا مي فر ما يد: ا هم يقسمون ر حمت ر بك كه ر سا لت با يد به ثر و تمند ان بر سد و بصا حبان قبيله و عيشره. نحن قسمنا بينهم معيشتهم يكي ر ا غني و يكي ر ا فقر يكي ر ا تو سعه يكير ا ضيق ا شا ره به ا ينكه ا مو ر معيشت بد ست شما نيست ا گر بو د همه مي خو ا ستند سلطنت د ا شته با شند و ميلو نر با شند و صا حب قوه و قد رت. مهند سى كه به كل نگهت و به گل جان د ا د به هر كه هر چه سز ا و ا ر حكمت ا ست آن د ا د و ان من عبا دي من لا يصلحه ا لا ا لفقر فان ا غنيته لا فسدهذ لك و ان من عبا دي من لا يصلحه ا لا ا لغني فان ا فقر ته لا فسدهذ لك- حد يث قد سي- مكر ر گفته ا يم د ر باب تو حيد ا فعا لي ا ينكه خلق و رزق و غني و فقر و صحت و مرض و عزت وذ لت و حيوه و موت از ا فعا ل مختصه به خد ا و ند ا ست تمام مو ا فق حكمت و مصلحت في ا لحيوه ا لد نيا . و ا ما د ر آ خرت ا حدي ا حتياج به د يگري ند ا ر د نه د ر جنب نعمت كه به آ نها بد هند و نه د ر جنب بلاء كه از آ نها د فع كنند يوم يفر ا لمرء من ا خيه و ا مه و ا بيه و صا حبته و بنيه لكل ا مرء منهم يو مئذ شان يغنيه عبس آ يه34 ا لي37. و ر فعنا بعضهم فوق بعض د ر جات : يكي ر ا به ا و تخت شا هي د هي يكي ر ا به د ر يا به ما هي د هي يكي ر ا د هي تاج و تخت و كلاه يكي ر ا نشا ني به سنگ سياه ليتخذ بعضهم بعضا سخر يا يعني بعضي بعضي د يگر ر ا تسخير كنند يعني بكا ر بگير ندز ا رع ر ا بز ر ا عت, بنا ر ا به بنا ئي, كا ر مند ر ا به كا ر كني, تا هم حو ا ئج كا ر فر ما ا نجام بگير د و هم كا ر گر ا ستفا ده كند و ا مر معا شش ا صلاح شو د و هر كسي مشغو ل به يك كا ري و شغلي با شد تا ا مو ر تمام ا صلاح شو د. و ر حمت ر بك خير مما يجمعون چون آ نچه جمع آ و ري مي كنند مي گذ ا ر ند و مي ر و ند وز ر و با لش بر آ نها با قي مي ما ند و از د نك و د ينا رش سؤ ا ل مي شو د مما كسبت و فيما ا نفقت و لي ر حمت و عنا يت و تفضل ا لهي با عث ر ستگا ري و فوز به جنت و نعم د ا ئميه ا لهيه مي شو د و نجات از مها لك و عذ اب ا لهي و ا ين به نص قر آن خاص به مؤ منين ا ست كه مي فر ما يد و ر حمتي و سعت كل شيء فسا كتبها للذ ين يتقون و يؤ تون ا لز كوه و ا لذ ين هم ب آ يا تنا يؤ منون ا لذ ين يتبعون ا لر سو ل ا لنبي ا لا مي- ا لي قو له- ا و لئك هم ا لمفلحون - ا عر اف آ يه155 ا لي157.

/ 6486