والذين تبوووا الدار واليمان من قبلهم يحبون من هاجر ليهم ولا يجدون في صدورهم حاجه مما اوتوا ويوثرون على انفسهم ولو كان بهم خصاصه ومن يوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون
ترجمه فارسي
و براى كسانى است كه در اين سرا ( سرزمين مدينه) و در سراى ايمان پيش از مهاجران مسكن گزيدند و كسانى را كه به سويشان هجرت كنند دوست مىدارند، و در دل خود نيازى به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمىكنند و آنها را بر خود مقدم مىدارند هر چند خودشان بسيار نيازمند باشند; كسانى كه از بخل و حرص نفس خويش باز داشته شدهاند رستگارانند! (9)
ترجمه انگليسي / English Translation
But those who before them, had homes (in Medina) and had adopted the Faith,- show their affection to such as came to them for refuge, and entertain no desire in their hearts for things given to the (latter), but give them preference over themselves, even though poverty was their (own lot). And those saved from the covetousness of their own souls,- they are the ones that achieve prosperity.
تفسير 1
(9)(و الذين تبوؤ الدار و الايمان من قبلهم يحبون من هاجراليهم و لا يجدون في صدورهم حاجه مما اوتوا و يؤثرون علي انفسهم و لو كان بهم خصاصه و من يوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون ):(و نيز سهمي از غنائم مخصوص كساني از اهل مدينه است كه در مدينه و سراي ايمان جاي دارند و قبل از مهاجرين موانع ايمان را رفع كرده بودند و هر مؤمني را كه به سويشان هجرت مي كند، دوست مي دارند، و وقتي به آنهاچيزي مي دهند در دل خود نيازي به آن احساس نمي كنند و مهاجرين را بر خود مقدم مي دارند، هر چند كه خود نيز محتاج باشند، و كسانيكه بخل دروني خود را به توفيق خداي متعال نگه مي دارند، ايشان رستگارانند)مي فرمايد: انصاري كه بناء مجتمع ديني را آباد كرده اند بطوريكه همه صاحبان ايمان در آن مجتمع گرد آيند و نواقص ايمان از حيث عمل را نيز رفع نموده اند، بطوريكه هرفرد مسلماني بتواند طاعات و وظايف شرعي خود را آزادانه به انجام رساند و هيچ منعي نداشته باشد،(كمااينكه در مكه محظور و ممنوع بودند)آنها هر فرد مؤمني را كه از مكه بسوي آنها هجرت مي كند به جهت ايمان به خدا و رسول ، دوست مي دارند، اينان هيچ حاجتي در نفس خود نسبت به في ء بني نضير نداشتند، و ابدا از خاطرشان نگذشت كه چرا رسولخدا ص از اين غنائم به مهاجرين داد و به ايشان نداد و از اين بابت نه دلتنگ شدند و نه حسد ورزيدند، و مهاجرين را بر خود مقدم مي داشتند، هر چند كه خود مبتلابه فقر وحاجت باشند، يعني انصار نه تنها چشمداشتي ندارند بلكه مهاجرين را برخودمقدم مي دارند.آنگاه خداوند در مدح ايشان و عمل ايثارگرانه آنها مي فرمايد: هر كس بتواند از بخل توأم با حرص و آز خود جلوگيري كند و خدا او را از شر بخل حفظ نمايد، چنين كسي نه از بذل مال مضايقه دارد و نه از مالداري ديگران ناراحت مي شود و چنين كساني رستگارانند(60).بعضي از مفسران اين آيه را مطلبي استينافي در مدح انصار دانسته اند.اما بعضي ديگر اين آيه را عطف به آيه سابق مي دانند كه در اين صورت انصار هم در في ء شريك خواهند بود و از نظر ما اين تفسير دوم مناسبتر است ، منتها انصار اين سهم را نمي پذيرند و آن را به مهاجرين مي دهند و خداوند از اين بابت آنهارا مدح مي‌كند.
تفسير 2
و كسا ني كه جاي د ا د ند خا نه و ا يمان ر ا از قبل از آ نها د و ست مي د ا شتند كسا ني ر ا كه هجرت كنند بسوي آ نها و نمي يا فتند د ر سينه هاي خو د حا جتي از آ نچه د ا ده مي شد ب آ نها و ا يثا ر مي كر د ند بر نفوس خو د و لو ا ينكه بو د ب آ نها ا ختصاص و حا جت, و كسي كه ند هد بخل نفس ا و ا ست پس ا ينها ر ستگا ر ان هستند بيان : بعض ا نصا ر بسيا ر ما يل بو د ند كه ا ين مها جر ين فقر ا ر ا منز ل د هند و ا يمان ر ا ب آ نها تعليم د هند با ا ينكه خو د محتاج ب آن مناز ل بو د ند حا جت آ نها ما نع نفوس آ نها نشد و آن فقر اء مها جر ين ر ا بر خو د مقدم مي د ا شتند و ب آ نها ا يثا ر مي كر د ند بر خو د و لو ا ينكه خو د محتاج بو د ند, و كسي كه بخل كند و ب آ نها ند هد بر اي بخل نفس خو د ا و ا ست پس ا ينها ر ستگا ر ان هستند خد ا و ند تمجيد مي فر ما يد بعض ا نصا ر ر ا كه مناز ل خو د ر ا به مها جر ين د ا د ند و آ نها ر ا ا عا نت كر د ند و بر خو د مقدم د ا شتند از ر وي ميل و شوق كه ا ينها ر ستگا ر ان هستند و مذ مت مي كند كسا ني ر ا كه بخل كر د ند و بمها جر ين ا عا نت نكر د ند. و ا لذ ين از ا نصا ر ا هل مد ينه. تبوؤ ا ا لد ا ر بوء بمعني منز ل ا ست چنا نچه مي فر ما يد: و ا لذ ين ها جر و ا في ا لله من بعد ما ظلمو ا لنبؤ نهم في ا لد نيا حسنت ا لا يت نحل آ يه43 يعني د ر مد ينه جاي خوب و منز ل خوب ب آ نها مي د هيم كه ا نصا ر منز لها خو د ر ا ب آ نها د ا د ند و ا ين جمله و ا لذ ين تبوؤ ا ا لد ا ر ر ا د و نحو تفسير شده, يكي آ نكه عطف با شد به للفقر اء ا لمها جر ين كه پيغمبر از ا مو ا ل بني نضير يك قسمت بهمين ا نصا ر د ا ده باز اء ا ينكه مها جر ين ر ا منز ل د ا د ند, د يگر آ نكه جمله مستقله با شد و مبتد اء و خبرش فا و لئك هم ا لمفلحون و تفسير د وم ا قرب بنظر مي آ يد و ا لا يمان كه ا حكام ا يما نر ا د ر قلوب آ نها جاي د ا د ند, چون ا نصا ر خد مت حضرت ر سو ل مشرف بو د ند و آ يات شر يفه قر آن و د ستو ر ات ا سلا مي ر ا فر ا گر فته بو د ند با ين مها جر ين بيان مي كر د ند و آ نها د ر قلوب خو د جاي مي د ا د ند. من قبلهم آ نچه كه قبل از مها جر ين ا خذ كر ده بو د ند. يحبون من ها جر ا ليهم د و ست مي د ا شتند كسا ني ر ا كه هجرت كر ده بو د ند و بر آ نها و ا ر د شده بو د ند و از ر وي ميل و شوق و محبت آ نها ر ا پذ ير ا ئي مي كر د ند. و لا يجد ون في صد و ر هم حا جت نمي گفتند ما خو د محتاج هستيم و آ نها ر ا بر خو د مقدم مي د ا شتند. مما ا و تو ا از هر چه ب آ نها د ا ده شده بو د. و يؤ ثر ون علي ا نفسهم از خو د باز مي د ا شتند و ب آ نها ا يثا ر مي كر د ند. و لو كان بهم خصا صت و لو ا ينكه خو د آ نها شدت ا حتياج ب آ نچه مي د ا د ند د ا شتند. و من يوق و لي آن كسا ني كه ا متناع كر د ند و مها جر ين ر ا بخو د ر اه ند ا د ند. شح نفسه از ر وي صفت بخل نفسا ني خو د بو ده با ا ينكه تمكن د ا شتند. فا و لئك ا ين ا نصا ر يكه ا ين نحو محبت كر د ند بمها جر ين. هم ا لمفلحون و چه فلاح و ر ستگا ري.
لطفا منتظر باشید ...
