يا ايها الذين امنوا ذا جاكم المومنات مهاجراتٍ فامتحنوهن الله اعلم بيمانهن فن علمتموهن مومناتٍ فلا ترجعوهن لى الكفار لا هن حل لهم ولا هم يحلون لهن واتوهم ما انفقوا ولا جناح عليكم ان تنكحوهن ذا اتيتموهن اجورهن ولا تمسكوا بعصم الكوافر واسالوا ما انفقتم وليسالوا ما انفقوا ذلكم حكم الله يحكم بينكم والله عليم حكيم
ترجمه فارسي
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هنگامى كه زنان باايمان بعنوان هجرت نزد شما آيند، آنها را آزمايش كنيد -خداوند به ايمانشان آگاهتر است- هرگاه آنان را مؤمن يافتيد، آنها را بسوى كفار بازنگردانيد; نه آنها براى كفار حلالند و نه كفار براى آنها حلال; و آنچه را همسران آنها (براى ازدواج با اين زنان) پرداختهاند به آنان بپردازيد; و گناهى بر شما نيست كه با آنها ازدواج كنيد هرگاه مهرشان را به آنان بدهيد و هرگز زنان كافر را در همسرى خود نگه نداريد (و اگر كسى از زنان شما كافر شد و به بلاد كفر فرار كرد،) حق داريد مهرى را كه پرداختهايد مطالبه كنيد همانگونه كه آنها حق دارند مهر زنانشان را كه از آنان جدا شدهاند) از شما مطالبه كنند; اين حكم خداوند است كه در ميان شما حكم مىكند، و خداوند دانا و حكيم است! (10)
ترجمه انگليسي / English Translation
O ye who believe! When there come to you believing women refugees, examine (and test) them: God knows best as to their Faith: if ye ascertain that they are Believers, then send them not back to the Unbelievers. They are not lawful (wives) for the Unbelievers, nor are the (Unbelievers) lawful (husbands) for them. But pay the Unbelievers what they have spent (on their dower), and there will be no blame on you if ye marry them on payment of their dower to them. But hold not to the guardianship of unbelieving women: ask for what ye have spent on their dowers, and let the (Unbelievers) ask for what they have spent (on the dowers of women who come over to you). Such is the command of God: He judges (with justice) between you. And God is Full of Knowledge and Wisdom.
تفسير 1
(10)(يا ايها الذين امنوا اذا جاءكم المؤمنات مهاجرات فامتحنوهن الله اعلم بايمانهن فان علمتموهن مؤمنات فلا ترجعوهن الي الكفار لاهن حل لهم و لا هم يحلون لهن و اتوهم ما انفقوا و لا جناح عليكم ان تنكحوهن اذا اتيتموهن اجورهن و لا تمسكوا بعصم الكوافر و سئلوا ما انفقتم و ليسئلوا ما انفقوا ذلكم حكم الله يحكم بينكم و الله عليم حكيم ):(اي كسانيكه ايمان آورده ايد، زناني كه به عنوان اسلام و ايمان هجرت كرده و به سوي شما آمدند، خدا به ايمان آنها داناتر است ، شما از آنهاامتحان به عمل آوريد و اگر آنها را با ايمان يافتيد، ديگر ايشان را به شوهران كافرشان بازنگردانيد،چون هرگز اين زنان مؤمن بر آن كفار و آن شوهران كافر بر اين زنان حلال نيستند، ولي مهر و نفقه اي را كه شوهران مخارج آن زنان كرده اند، به ايشان بپردازيد وباكي نيست كه شما با آنها ازدواج كنيد، در صورتي كه اجر و مهرشان را بدهيد و هرگز به عصمتهاي زنان كافر تمسك مكنيد و شما اگر زنانتان از اسلام به كفر بازگشتند از كفارمهر و نفقه مطالبه كنيد، آنها هم اگر زنانشان ايمان آوردند، مهر و نفقه بطلبند، اين حكم خداست ميان شما بندگان و خدا به حقايق امور دانا و به مصالح خلق آگاه است )اين آيات ظاهرا بعد از صلح حديبيه نازل شده كه در آن صلح نامه طرفين متعهد شده بودند كه اگر مردي از اهل مكه به مسلمانان ملحق شد، مسلمانان موظفند او رابه مكه بازگرداندند، ولي اگر از مسلمانان مردي ملحق به اهل مكه شد، آنها موظف به استرداد اونباشند، از آيه شريفه استفاده مي شود كه زني به نام (سبيعه بن حارث ) از مكه بسوي مدينه مهاجرت كرده و سپس شوهر كافرش در طلب او به مدينه آمده و رسولخدا ص در پاسخ او فرموده اند: آنچه در عهدنامه آمده اين است كه اگر مردي به ما ملحق شود،ما موظف به برگرداندن او هستيم ، اما در باره زنان چيزي ذكر نشده ، با همين مدرك رسولخدا ص آن زن را به شوهرش نداد، ولي مهريه اي را كه شوهر به همسرش داده بود به آن مرد برگردانيد.آيه مي فرمايد:اگر زنان مؤمنه اي به سوي شما هجرت كردند، ايمان آنها را بيازماييد،يعني به وسيله شهادت افراد يا سوگند(69) و غيره آزمايش كنيد و مطمئن شويد كه آنهامؤمن هستند يا نه ، و درحاشيه مي فرمايد: علم به چنين امور باطني كار خداست و شمافقط علمي ظني و عادي مي توانيد در اين امور بدست آوريد، درادامه مي فرمايد: اگرآنها را مؤمن يافتيد آنها را نزد خود نگه داريد و به نزد كفار بازنگردانيد، چون رابطه همسري بين زن مؤمن و مرد كافر منقطع است ولي شما موطف هستيد كه مهريه اي را كه مردان كافر به زنان مؤمن خود داده اند به آنها پس دهيد و بعد از آن مانعي براي ازدواج شما با آن زنان باقي نمي ماند، آنگاه مي فرمايد: به عصمت كافران متمسك نشويد.ازدواج دائمي را عصمت ناميده اند(70)، چون ناموس زن را حفظ مي كند، و اين عبارت به معناي آنست كه مرداني كه مسلمان مي شوند نبايد، در صورت كافر بودن زن ،باز هم عقد ازدواج او را ابقاء دارند، بلكه بايد آنها را رها كنند، چه آن زنان مشرك باشند و يا از اهل كتاب (يهود، نصاري و مجوس )، و اگر زني از شما مسلمانان به كفارپيوست ، شما نيز مهريه او را از كفار مطالبه كنيد، همچنانكه آنها مي توانند مهريه زني راكه به شما مسلمانان پيوسته از شما مطالبه كنند، و در آخر مي فرمايد: اين دستورات همه احكام الهي است و او به جهت علم و حكمت خود به مصالح شرايع آگاه است و مطابق آن مصالح براي شما قانون تشريع ميکند.
تفسير 2
اي كسا نيكه ا يمان آ و ر ده ا يدز ما نيكه آ مد ندز نهاي مؤ منه هجرت نمو د ند از مكه معظمه بمد ينه طيبه پس ا متحان كنيد آ نها ر ا كه حقيقتا ا يمان آ و ر ده ا ند و خد ا د ا نا تر ا ست با يمان آ نها پس ا گر د ا نستيد كه آ نها حقيقتا ا يمان آ و ر ده ا ند, پس د يگر آ نها ر ا ر جوع, ند هيد و بر نگر د ا نيد بسوي كفا ر نه ا ينها بر كفا ر حلا ل هستند و نه كفا ر بر ا ينها حلا لند, و بد هيد بكفا ر آ نچه ا نفاق كر ده ا ند كه مهر با شد با ينز نها و با كي نيست كه آنز نها ر ا شما مؤ منين از د و اج كنيد و ب آ نها بد هيد آ نچه مهر آ نها قر ا ر د ا ده ا يد, و ا جر آ نها همان مهر ا ست كه مقر ر شده و نگذ ا ر يد آ نها ر ا نز د كفا ر و د ر حبا له آ نها و بگير يد از كفا ر آ نچه شما مهر قر ا ر د ا ده ا يد و آ نها هم بگير ند از شما آ نچه مهر قر ا ر د ا ده ا ند, ا ين ا ست حكم ا لهي كه حكم مي فر ما يد بين شما مسلمين و كفا ر و خد ا عليم و حكيم ا ست. چند ين فرع از فر وع فقهيه از ا ين آ يه شر يفه ا ستفا ده مي شو د ا و ل: ا ينكه كا فر چه مشرك با شد يا ا هل كتاب نمي تو ا ندزن مسلمه از د و اج كند د وم: ا ينكه ا گرزن كا فر مسلمان شد از ا و جد ا مي شو د و ا حتياج بطلاق ند ا ر د, و پس از ا نقضاء عده و فات مسلما نان مي تو ا نند آنز نر ا از د و اج كنند و لي با يد مهر يكه آن كا فر با ينزن د ا ده با و ر د كنند, و د ا ر د پيغمبر ص از غنا ئم ميد ا د سوم: ا گر شو هرزن مسلمه مسلمان بو د كا فر شد د يگر بر ا ينزن حر ام مي شو د و ا حتياج بطلاق هم ند ا ر د كه د ر ا حكام مر تد بيان شده كه يكي آ نكه كليه ا مو ا لش از ملك ا و خا رج و بو ا رث مسلم منتقل مي شو د و ا گر و ا رث آ نها گر فت. پنجم: ا گرزن مسلمه كا فره شد و ملحق شد بكفا ر با يد مهر يه كه شو هر مسلما نش با و د ا ده از آ نها پس گر فت. تنبيه: كفا ر يكه با مسلمين معا هده كر د ند كه متعرض يك د يگر نشو ند كه يكي از معا هد ات ا ينستكه كه ا گر يكي از كفا ر د ست گير مسلما نان شد با يد بر گر د ا نيد ب آ نها و ا گر يكي از مسلما نان د ست گير كفا ر شد با يد بر گر د ا نند بمسلما نان, لكن ا ين حكم د ر حق ر جا ل ا ست د ون نساء كه ا گر مسلمان شد ند و آ مد ند نز د مسلما نان نبا يد بر گر د ا ند بكفا ر ا ين خلا صه مفا د آ يه شر يفه ا ست سچس د ر مقام تطبيق بر ا ئيم. يا ا يها ا لذ ين آ منو ا اذ ا جا ئكم ا لمؤ منات مها جر ات كه بعضز نهاي مؤ منه د ر مكه معظمه كه شو هر هاي آ نها ا يمان نيا و ر د ند و آ نها ا يمان آ و ر د ند هجرت كر د ند بمد ينه چون د يگر بر آ نها حر ام بو د ند و از د و اج آ نها منقطع شد. فا متحنو هن ا متحان كنيد آ نها ر ا كه د عوي ا يمان آ نها از ر وي حقيقت ا ست يا ا غر اض و مقا صد د يگري د ر نظر د ا ر ند و د ر طر يق ا متحان مفسر ين ا قو ا لز يا دي د ا ر ند, بعضي گفتند:ذ كر شها د تين. بعضي گفتند: قسم يا د كنند كه ما نيا مد يم مگر بر ر غبت د ين ا سلام. بعضي گفتند: قسم يا د كنند كه ما از ر اه بغض از از د و اج يا طمع د نيا و ما ل نيا مد يم, بعضي گفتند: ا متحان آ نها مفا د آ يه بعد ا ست. ا قو ل: تمام تفسير بر اي ا ست و ا متحا نات مختلف ا ست و د ر آ يه بيا ني از ا ين حيث نفر مو ده و آ يه بعد پس از ا متحان ا ست و ملاك ا متحان ا ينستكه علم پيد ا كنيد كه ا ينها ا يمان آ و ر ده ا ند, چنا نچه د ر جمله بعد تصر يح مي فر ما يد: ا لله ا علم با يما نهن ا شا ره با ين كه شما ر وي مو از ين شر عيه ا متحان كنيد و حقيقت و و ا قع ا مر ر ا خد ا ميد ا ند. فان علمتمو هن مؤ منات كه بر شما بحكم شرع ثا بت شد كه ا ينها ا يمان آ و ر ده ا ند. فلا تر جعو هن ا لي ا لكفا ر و لو معا هده كر ده با شند با كفا ر كه ا گر كسي از آ نها د ر د ست شما آ مد ا و ر ا بر گر د ا نيد ب آ نها,ز ير ا ا و لا: د ر معا هدهذ كر ر جا ل بو ده نه نساء. و ثا نيا: ا ينكه معا هده ا ين بو د كه ا گر د ست گير مسلما نان شد ا و ر ا بر گر د ا نند, ا ما ا گر خو د آ نها با ختيا ر آ مد ند و نمي خو ا هند بر گر د ند نبا يد مجبو ر كر د آ نها ر ا كه بر گر د ند. و ثا لثا: ا گر ا يمان آ و ر د ند و هجرت كر د ند مثل سا ير مها جر ين كه جز و مسلمين ميشو ند و قضيه بعكس مي شو د كه ا گر كفا ر آ نها ر ا د ست گير كر د ند با يد بر گر د ا نند بمسلمين. لا هن حل لهم نبا يد بكفا ر تز و يج شو ند. و لا هم يحلون لهن نبا يد كفا ر آ نها ر ا تز و يج كنند . و آ تو هم ما ا نفقو ا بلي مهر يه كه آ نها با ين ز نها د ا ده ا ند ب آ نها بد هيد و لو از بيت ا لما ل مسلمين با شد يا غنا ئم د ا ر ا لحرب. و لا جناح عليكم ان تنكحو هن بر مسلما نان حلا ل ا ست تز و يج آ نها چون عقد با كفا ر با طل شد. اذ ا آ تيتم ا جو ر هن با يد مهر بر اي آ نها بر ضا يت آ نها قر ا ر د هيد و ب آ نها د هيد مثل ا سر اي د ا ر ا لحرب نيستند كه حكم كنيز د ا شته با شند ا ينها ا حر ا ر هستند. و لا تمسكو ا بعصم ا لكو ا فر ز نهاي كا فره ر ا چه حر بي با شند و چهذ مي نمي تو ان گر فت همين نحو يكه مر ئه مؤ منه ر ا نمي تو ان بكا فر تز و يج كر د همين نحو مر ئه كا فره ر ا نمي تو ان تز و يج نمو د بمسلم. و ا سئلو ا ما ا نفقتم و ليسئلو ا ما ا نفقو ا همين نحو يكه مر ئه مؤ منه ا گر كا فره شد و ر فت د ر د ا ر ا لكفر با يد مهر يكه با و د ا ده ا يد, پس بگير يد همين نحو كا فره ا گر مؤ منه شد, آ مد نز د مسلما نان با يد مهر يه كه از كفا ر گر فته ب آ نها ر د نمو د ا گر معا هد بو د ند. ذ لكم حكم ا لله ا ين ا ست بر اي شما مؤ منين حكم ا لهي. يحكم بينكم كه حكم فر مو ده بين شما مسلمين و كفا ر. و ا لله عليم بصلاح شما. حكيم بمصا لح شما.
لطفا منتظر باشید ...
