سوره‌ ال‌ عمران‌ ; آيه 151 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ ال‌ عمران‌ ; آيه 151

متن عربي

سنلقي في قلوب الذين كفروا الرعب بما اشركوا بالله ما لم ينزل به سلطانا وماواهم النار وبئس مثوى الظالمين

ترجمه فارسي

ترجمه انگليسي / English Translation

Soon shall We cast terror into the hearts of the Unbelievers, for that they joined companions with God, for which He had sent no authority: their abode will be the Fire: And evil is the home of the wrong-doers!

تفسير 1

(151)( سنلقي في قلوب الذين كفروا الرعب بما اشركوا بالله مالم ينزل به سلطانا):(بزودي در دلهاي كافران هراس مي افكنيم بخاطر آنكه براي خداشريكي قرار دادند كه ابدا بر آن حجت و دليلي نبود)، وعده نيكويي است به اينكه خدا مؤمنان را با افكندن رعب در دل دشمنانشان ياري مي كند و همانطوركه در روايات فريفين آمده است ، رسولخدا مسأله رعب را يكي از خصائص خود دانسته و چه بسيار دفعاتي كه باطل نابود شدني و ذليل در برابر حق قد علم نموده ، اما به سبب ياري خدا دچار تزلزل مي گردد و از هر حركتي عاجز مي شود،پس كفار در برابر مؤمنان ذليل مي شوند، و آنان بدون هيچ دليل و برهاني براي خدا شريك قرار دادند و شرك مظاهر گوناگوني دارد،گاهي با استمداد خير ونفع از غير خدا و آگاهي با اخذ ولايت غير خدا و گاهي هم با نفي صانع عالم ونسبت دادن تأثير و تدبير به غير خدا محقق مي شود،مثل ماديون يا دهريون ،(ومأوهم النار و بئس مثوي الظالمين ):(و منزلگاه آنان دوزخ است و چه بدمنزلگاهي براي ستمكاران مي باشد)،و اين جزا كاملا هماهنگ با اعمال آنان است ،(جزاء وفاقا)(22).

تفسير 2

ز و د با شد كه د ر د لهاي مشر كين بيند از يم خوف و ترس ر ا بو ا سطه ا ينكه ا ينها شرك بخد ا آ و ر د ند و حا ل آ نكه همچه د ليل و بر هان و حجتي بر اي آ نها قر ا ر ند ا د يم و جا يگاه آ نها آ تش ا ست و بد منز ل و محلي ا ست سكو نت ظا لمين. گفتند پس از خا تمه غز وه ا حد و مر ا جعت مشر كين بمكه, ا بو سفيان بمشر كين گفت بد كا ري كر د يم ما كه مسلمين ر ا كشتيم و از آ نها با قي نما ند مگر كسا نيكه فر ا ر كر د ند بيا ئيد د و مر تبه حمله كنيم بمد ينه و بقيه آ نها ر ا هم از پا د ر آ و ر يم آ نها عازم شد ند خد ا و ند ر عب و تر سي د ر د ل آ نها ا ند ا خت و گفتند پيغمبر صلي ا لله عليه و آ له و سلم د ر مقام خو نخو ا هي مقتو لين ا حد بر مي آ يد و عده و عده ئي فر ا هم ميكند و مي آ يد و د ما ر از ر وز گا ر ما بر ميد ا ر د و از ا ين يا يكي از ضر و ر يات د ين كه بر گشتش با نكا ر ر سا لت شو د ا لر عب بمعني خوف ا ست چنا نچه ميفر ما يد و قذف فى قلو بهم ا لر عب, ا حز اب آ يه 26, و نيز مي فر ما يد و لملئت منهم ر عبا كهف آ يه 18. بما ا شر كو ا با لله سبب ا لقاء ر عب شرك آ نها ا ست چون نظر بخد ا و تو كل با و ند ا ر ند و تمام نظر آ نها با صنام خو د ا ست و آ نها هم قد ر تي ند ا ر ند پس تكيه گا هي از بر اي آ نها نيست كه قوت قلب پيد ا كنند ا لبته خوف حا صل ميشو د ما لم ينز ل به سلطا نا سلطه بمعني تفوق بر د يگر ان ا ست و د ر ا ينجا بمعني د ليل و بر هان و حجت ا ست ز ير ا د ليل ا ست كه مو جب تفوق بر خصم مي شو د, و مشر كين هيچگو نه د ليلي بر شرك خو د ند ا ر ند فقط د ر جو اب ا نبياء مي گفتند ا نا و جد نا آ با ئنا علي ا مت و ا نا علي آ ثا ر هم مقتد ون سو رهز خرف آ يه23, فقط تقليد آ باء, ا گر از آ نها بچر سي مد رك و د ليل آ باء شما بر شرك چه بو ده چه جو اب ميد هند با لا خره با يد بگو يند كه تو سط ا نبياء كه خد ا و ند فر ستا ده د ستو ر شرك بر ما ناز ل شده, و همچه نبيي و همچه د ستو ري خد ا و ند نفر ستا ده و ناز ل نفر مو ده بلكه تمام د عوت بتو حيد ميفر مو د ند و ا ين ا فتر اء محض ا ست نسبت بمقام مقدس ا نبياء چنا نچه نصا ري مو ضوع تثليث ر ا نسبت بعيسي عليه ا لسلام ميد هند, و يهو د نسبت بمو سي و هر ون و د ا و د و سليمان ميد هند, مجوس نسبت بز ر د شت, و ا ين شرك ظلم عظيم ا ست چنا نچه د ر سو ره لقمان آ يه13 مي فر ما يد يا بني لا تشرك با لله ان ا لشرك لظلم عظيم. و د ر ا خبا ر د ا ر د كه شرك ظلميست كه خد ا و ند نمي آ مرز د چنا نچه صر يحا د ر قر آن ا ست ان ا لله لا يغفر ان يشرك به ا لا يه نساء آ يه48. و مر ا د ا ينستكه ا گر با حا ل شرك از د نيا ر فت و ا لا ا گر تو به كند و مو حد شو د مسلما آ مرز يده ميشو د چنا نچه ا كثر مؤ منين با نبياء قبل از بعثت ا نبياء مشرك بو د ند, و از جزء آ خر ا ين آ يه شر يفه كه ميفر ما يد و يغفر ما د ونذ لك لمن يشاء ا ستفا ده ميشو د كه غير از شرك سا ير معا صي و لو بي تو به از د نيا بر و د قا بل آ مرزش ا ست و ا ين ا عظم آ يات ر جاء ا ست و د ر ا خبا ر هم ا شا ره د ا ر د, و ممكن ا ست بلكه بضر و رت مذ هب ثا بت شده و د ر ا خبا ر وز يا ر ات هم تصر يح شده كه غير مو من قا بل آ مرزش نيست و تمام د ر حكم مشرك هستند بلكه مشرك هستند ببعض معا ني. و ما و يهم ا لنا ر ما وي و مثوي قر يب ا لمعني ا ست و بمعني جا يگاه ا ست و بهر د و د ر آ يه ا شا ره فر مو ده كه فر مو د ما و اي آ نها آ تش ا ست سچس مي فر ما يد: و بئس مثوي ا لظا لمين و مر ا د از ا ين ظلم ظا هر ا همان شرك ا ست و ما فى حكم ا لشرك , و ا ما ظلم بنفس كه معصيت با شد يا ظلم بغير قا بل آ مرزش هست ا گر با ا يمان از د نيا بر و د ان قلت- ظلم بغير تا مظلوم ر ا ضي نشو د ا گر آ مرز يده شو د ظلم بمظلوم مي شو د قلت- ا و لا خد ا و ند قا د ر ا ست فر د اي قيا مت آ نقد ر بمظلوم بد هد تا ر ا ضي شو د و گذ شت كند, و ثا نيا ا گر ظا لم تا ئب شد و قد رت بر تد ا رك ند ا ر د يا ظلمش قا بل تد ا رك نيست خد ا و ند با ا و چه ميكند, و ثا لثا مظلوم و ظا لم هر د و مملوك حق هستند هر چه د ا ر ند از مو لي ا ست و ا ختيا ر ملك هم د ر د ست ما لك ا ست ما لك ا لملوك يفعل ما يشاء و يحكم ما ير يد كسير ا نمير سد د ر ملك ا و تصرف كند.

/ 6486