سوره‌ انعام‌ ; آيه 12 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ انعام‌ ; آيه 12

متن عربي

قل لمن ما في السماوات والارض قل لله كتب على نفسه الرحمه ليجمعنكم لى يوم القيامه لا ريب فيه الذين خسروا انفسهم فهم لا يومنون

ترجمه فارسي

بگو: "آنچه در آسمانها و زمين است، از آن كيست؟" بگو: "از آن خداست; رحمت (و بخشش) را بر خود، حتم كرده; (و به همين دليل،) بطور قطع همه شما را در روز قيامت، كه در آن شك و ترديدى نيست، گرد خواهد آورد. (آرى،) فقط كسانى كه سرمايه‏هاى وجود خويش را از دست داده و گرفتار خسران شدند، ايمان نمى‏آورند. (12)

ترجمه انگليسي / English Translation

Say: "To whom belongeth all that is in the heavens and on earth?" Say: "To God. He hath inscribed for Himself (the rule of) Mercy. That He will gather you together for the Day of Judgment, there is no doubt whatever. It is they who have lost their own souls, that will not believe.

تفسير 1

(12)(قل لمن ما في السموات والارض قل لله كتب علي نفسه الرحمه ليجمعنكم الي يوم القيمه لا ريب فيه الذين خسروا انفسهم فهم لايؤمنون ):(بگو آنچه در آسمانها و زمين است از آن كيست ؟ بگو از آن خداست ،او رحمت بر بندگان را بر خود واجب گردانيده و بدون شك همه شما را در روزقيامت كه هيچ شكي در آن نيست جمع آوري مي كند، ولي كساني كه خود را درضرر افكندند آنها ايمان نمي آورند)، با اين سؤال و جواب ، برهان بر معاد شروع مي شود و خلاصه آن اين است كه خداي متعال مالك همه آنچه در آسمانها وزمين است مي باشد و مي تواند هر طور كه بخواهد در آنها تصرف كند و از طرف ديگر خداوند عالم رحمت را بر خود واجب شمرده است و رحمت عبارتست از رفع حوائج محتاجان و رساندن هر چيزي به مستحق آن ، و از طرف ديگرعده اي از بندگانش صلاحيت زندگي جاويد و سعادت در آن را دارند ،پس خداي سبحان به مقتضاي مقدمه اول يعني مالكيتش مي تواند در انسان تصرف نمايد و چون انسان به مقتضاي مقدمه سومي استعداد و استحقاق زندگي جاويدرا دارد، لذا به مقتضاي مقدمه دوم يعني رحمتش او را به چنين زندگي مبعوث خواهد نمود، جمله (قل لمن ما في السموات و الارض ...)متضمن مقدمه اول حجت است و جلمه (كتب علي نفسه الرحمه )،متضمن مقدمه دوم و جمله (ليجمعنكم ...)به منزله نتيجه برهان مي باشد و جمله (له ما سكن في الليل )در آيه بعدي به منزله مقدمه سوم و تتمه حجت آيه قبلي است ، اگر چه خود برهاني كامل است . اما در مقدمه اول خداوند به رسول خود دستور مي دهد كه از كافران بپرسدچه كسي مالك آسمانهاو زمين است و چون مسأله مورد سؤال هم در نظر سائل و هم در نظر سؤال شوند امر واضحي است كه خود خصم هم به آن معترف است ، لذا به رسول گراميش مي فرمايد: او خودش به جاي آنها جواب دهد وحجت را كامل نمايد و اين قسم سؤال و جواب از خصم و جواب دادن خودسائل از سليقه هاي بديعي است كه در تنظيم براهين بكار مي رود. واما در مقدمه دوم (كتابت )به معناي اثبات و حكم حتمي است و رحمت نيزگفتيم كه افاضه نعمت و حق بر مستحق مي باشد و از صفات فعليه خداي تعالي است و لذا جايز است كه خداوند آن را بر خود واجب كند ،به خلاف صفات ذاتيه مثل علم و حيات و آنگاه نتيجه گرفت كه (ليجمعنكم ...)و ترتب اين نتيجه برآن مقدمات را با رساترين وجهي تأكيد فرمود ،يعني هم لام قسم بكار برد و هم نون تأكيد و در آخر صراحتا فرمود،(لا ريب فيه ) وسپس اشاره كرد كه در چنين روزي سود تنها عايد مؤمنين است و كفاركه به نفس خود ضرر زده اند در آخرت جز خسران بهره اي ندارند، چون آنها ضلالت را به بهاي از دست دادن هدايت خريده اند و سرمايه عمر خود را از كف داده اند و در نفس خويش ضررنموده اند، علاوه بر اينكه سودي عايدشان نشده اصل سرمايه را نيز باخته اند.

تفسير 2

بفر ما بكفا ر و مشر كين از بر اي كيست آ نچه د ر آ سما نها وز مين ا ست بگو از بر اي خد ا و ند تبا رك و تعا لي ا ست لازم فر مو ده از بر ايذ ات مقدس خو د ر حمت ر ا هر آ ينه جمع ميفر ما يد تمام شما ها ر ا بر اي ر وز قيا مت كه هيچگو نه شكي د ر آن نيست كسا نيكه خو د ر ا بخسر ان وز يان كا ري ا ند ا ختند آ نها كسا ني هستند كه ا يمان نمي آ و ر ند. قل لمن ما في ا لسمو ات و ا لا رض ا شا ره ببتهاي مشر كين ا ست كه شما ا ينها ر ا عبا دت ميكنيد, بسلا طين و جبا بره ا ست كه خو د ر ا ما لك ر قاب مر دم و فعا ل ما يشاء ميد ا نند ب آ نها بگو آ نچه كه د ر آ سما نها و ز مين ا ست ا ختصاص بكه د ا ر د و ملك كيست و د ر تحت قد رت كد ام تو ا ني ا ست ا گر ا عتر اف كر د ند با ينكه خد ا و ند ا ست پس چر ا عبا دت بت ميكنند كه لا يسمن و لا يغني من جوع ا ست و ا گر مكا بره كر د ند و ا نكا ر نمو د ند قل لله بگو فقط ا ختصاص بذ ات ا قدس ر بو بي د ا ر د و ا ينها قد رت بر د فع شري يا جلب نفعي بر نفس خو د ند ا ر ند چه ر سد بما في ا لسمو ات و ا لا رض. كتب علي نفسه ا لر حمت كتب بمعني لز وم و حتم ا ست نظر با ينكه خد ا و ند حكيم علي ا لا طلاق ا ست و آ نچه مقتضاي حكمت و عد ل ا ست ا لبته حتما ا عما ل ميفر ما يدز ير ا ترك آن ا گر مفسده د ا ر د قبيح ا ست و ا لا لغو ا ست و فعل قبيح و لغو محا ل ا ست از ا و صا د ر شو د, و ر حمت د و قسم ا ست: ر حمت ر حما ني و ر حمت ر حيمي. ر حما ني عام ا ست سر تا سر ممكنات ر ا ميگير د از ا فا ضه و جو د و ا بقاء آن و ا رز اق جميع ممكنات و ا سباب و و سا ئل ز ند گا ني و ا ر سا ل ر سل و ا نز ا ل كتب و جعل ا حكام و هد ا يت و ا ر شا د و بشا رت و ا نذ ا ر و آ نچه ا حتياج ب آن د ا ر ند ليهلك من هلك عن بينت و يحيي من حي عن بينت ا نفا ل آ يه44, و ر حيمي خاص ا هل ا يمان ا ست از تو فيق و سعا دت و ر ستگا ري و عنا يات خا صه و ا لطاف مخصو صه و فيو ضات ا خر وي ليجمعنكم از ز مان آ دم ا بو ا لبشر بلكه خلقت بني ا لجان بلكه ا يجا د ملا ئكه ا لي يوم ا لقيا مت كه تمام ملا ئكه و جن و ا نس د ر صحر اي محشر مجتمع هستند و يكي از ا سماء قيا مت يوم ا لجمع ا ست لا ر يب فيه و لا شك يعتر يه تمام مليين عا لم حتي مشر كين كه معتقد بمبد ا هستند معتقد بقيا مت هم هستند فقط ا ختلاف د ر خصو صيات ا ست و منكر قيا مت منحصر بد هري طبيعي ا ست كه منكر مبدء ا ست. ا لذ ين خسر و ا ا نفسهم خسر انز يان ا ست ا نسان د ر ا ين د نيا تا جر ا ست و سر ما يه تجا ر تش عمر ا ست و كا ر مند ان تجا ر تخا نه اش ا عضاء و جو ا رح ا ست و بيع و شر ا ئش ا عما ل و ا فعا ل ا ست و نفع آ نها بهشت و خسر ان آن جهنم, عمل صا لح و فا سد فهم لا يؤ منون ز ير ا ا گر ا يمان با شد عا قبتش سعا دت و بهشت و سو د و نفع ا ست فقط غير مؤ من خا سر ا ست.

/ 6486