سوره‌ انعام‌ ; آيه 39 - تفسیر اطیب البیان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر اطیب البیان - نسخه متنی

سید عبد الحسین طیب اصفهانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره‌ انعام‌ ; آيه 39

متن عربي

والذين كذبوا باياتنا صم وبكم في الظلمات من يش الله يضلله ومن يشا يجعله على صراطٍ مستقيمٍ

ترجمه فارسي

آنها كه آيات ما را تكذيب كردند، كرها و لالهايى هستند كه در تاريكيها قرار دارند. هر كس را خدا بخواهد (و مستحق باشد،) گمراه مى‏كند; و هر كس را بخواهد (و شايسته بداند،) بر راه راست قرار خواهد داد. (39)

ترجمه انگليسي / English Translation

Those who reject our sings are deaf and dumb,- in the midst of darkness profound: whom God willeth, He leaveth to wander: whom He willeth, He placeth on the way that is straight.

تفسير 1

(39)(و الذين كذبوا باياتنا صم و بكم في الظلمات من يشا الله يضلله ومن يشا يجعله علي صراط مستقيم ):(و كساني كه آيات ما را تكذيب نمودند،كران و كوراني در ظلمت هستند و هر كس را خدا بخواهد گمراه مي كند و هركس را بخواهد بر راه مستقيم قرار مي دهد)،يعني از تكذيب كنندگان آيات الهي ،كرها جاهلان مقلدي هستند كه مانند كران از خودشان رأيي ندارند و صرفاپيروي مي كنند و گنگها، علماء پيروي شونده اي هستند كه از اظهار حق عاجزندو آن را كتمان مي كنند و هر دوي اينها در تاريكيهايي قرار دارند كه مانع از ديدن حقيقت توسط آنهاست و لذا حق را از باطل تشخيص نمي دهند، پس اين كري ولالي و كوري آنها از جانب خداست و به كيفر تكذيب آيات الهي دچار آن شده اند، به اين علت كه خداي سبحان گمراه كردن چنين شخصي را به خودنسبت داده است ، نظير آيه (وما يضل به الا الفاسقين )(21)،(و با آن گمراه نمي كند جزبدكاران را)، مراد از اضلال در اين جا،كر و گنگ كردن و در ظلمت انداختن آنان است و ازجانب ديگر هر كس را كه استحقاق داشته باشد گوشي مي دهد كه دعوت خدا را بشنود و بپذيرد و چشمي مي دهد كه حق را ببيند و اجابت كند واين همان صراط مستقيم است و چنين شخصي مي تواند دعوت خدا و رسول راكه او را بسوي آنچه باعث حيات اوست دعوت مي كنند بشنود و اجابت كند.

تفسير 2

و كسا نيكه تكذ يب كر د ند ب آ يات ما كر و لا ل هستند و د ر تا ر يكيها هر كه ر ا خد ا بخو ا هد گمر اه ميكند ا و ر ا و هر كه ر ا بخو ا هد قر ا ر ميد هد ا و ر ا بر اه ر ا ست. ا گر مر ا د از آ يات د ر و ا لذ ين كذ بو ا ب آ يا تنا ا نبياء با شند تكذ يب آ نها آ نست كه آ نها ر ا كذ اب و مفتري و مجنون و سا حر گفتند و ا گر مر ا د معجز ات صا د ره از آ نها با شد حمل بسحر كر د ند و لكن جمع مضاف ا فا ده عموم ميكند جميع آ يات ر ا شا مل ميشو د حتي كسا نيكه تكذ يب ا ئمه ا طها ر عليهم ا لسلام نمو د ند شا مل ميشو دز ير ا همه ا نبياء و ا و صياء آ نها و معجز ات صا د ره از آ نها آ يات ا لهيه هستند حتي ميتو ان گفت كه علماء ا علام هم از آ يات ا لهيه بلكه جميع مخلو قات آ يات حق هستند و في كل شيء له آ يت تد ل علي ا نه و ا حد و مر ا د تكذ يب جميع آ يات نيست بلكه تكذ يب يك آ يت كا فيست بلكه منا سبت حكم و مو ضوع صم و بكم في ا لظلمات ا فا ده عموم ميكند و مر ا د صم و بكم قلب و ر وح ا ست كه حرف حق د ر قلوب آ نها تا ثير نميكند و ا عتر اف بحق نمينما يند بلكه نو ر قلب از آ نها ر فته د لها سياه شده ظلمت كفر و معا صي و رذ ا ئل ا خلا قي قلب آ نها ر ا فر ا گر فته حقا يق ر ا مشا هده نميكنند. من يشا ا لله يضلله گذ شت كه هيچ فعلي حتي ا فعا ل ا ختيا ر يه عبا د د ر عا لم و ا قع نميشو د تا مشيت حق تعلق نگير د و معناي ا مر بين ا مر ين جبر و تفو يض همين ا ست لذ ا ا ستنا د فعل بعبد د ا ده ميشو د چون بحسن ا ختيا ر و بسوء ا ختيا ر خو د عمل ميكند و هم بخد ا چون تحت مشيئت حق ا ست و مشيئت حق هم تعلق نميگير د مگر آ نكه بد ا ند كه ا ين قا بل هد ا يت نيست چون قلب سياه شده و صم و بكم شده و ا ضلا ل خد ا ا و ر ا بخو د و ا گذ ا ر دن ا ست چنا نچه ميفر ما يد و نذ ر هم في طغيا نهم يعمهون ا نعام آ يه110 و يذ ر هم في طغيا نهم يعمهون ا عر اف آ يه185 و نذ ر ا لذ ين لا ير جون لقا ئنا في طغيا نهم يعمهون يو نس آ يه11 و يمد هم في طغيا نهم يعمهون بقره آ يه14 و غير ا ينها و معناي خذ لان همين ا ست. و من يشا يجعله علي صر ا ط مستقيم تو فيق و ا عا نت ميفر ما يد كسا ني ر ا كه قا بليت ا يمان و ليا قت هد ا يت ر ا د ا ر ند كه بر صر ا ط مستقيم كه د ين مقدس ا سلام با شد از تصد يق بجنان و عمل با ر كان و ا قر ا ر بلسان بر قر ا ر با شند.

/ 6486