اين كار هر آينه نه بازيست زرست به نام هر خليفه بي نام رضا هميشه بي نام با نفس تنى كه راست باشد بر دين خدا و شرع احمد چون او بود از رسول نايب اى مامون كرده با تو پيوند اى پيوندت گسسته پيوند از بهر تو شكل شير مسند آنرا كه ز پيش تخت مامون يا درد جحود منكرش را از معتبران اهل قبله كس نيست كه نيست از تو راضى اندر پدرت وصى احمد تضمين كنم اندرين قصيده اى كين تو كفر و مهرت ايمان در دامن مهر تو زدم دست اندر ملك امان على راست اى سنايى ز آستان نتوان شدن بر آسمانهر كه چون نمرود با صندوق و با كركس رود هر كه چون نمرود با صندوق و با كركس رود
اين خور بچه گل كنند پنهان سيمست به ضرب خان و خاقان بي شان رضا هميشه بي شان چون خور كه بتابد از گريبان بر جمله ز كافر و مسلمان چون او سزد از خداى احسان وى ايزد بسته با تو پيمان و آن پيمانت گرفته دامان درنده شده به چنگ و دندان برهان تو خوانده بود بهتان اقرار دو شير ساخت درمان وز معتمدان دين ديان كس نيست كه هست بر تو غضبان بيتيست مرا به حسب امكان كين بيت فرو گذاشت نتوان پيدا به تو كافر از مسلمان تا كفر نگيردم گريبان دل در غم غربت تو بريان زان كه روحانى رود بر آسمان از آستانخيره باز آيد نگون نمرودوار از آسمان خيره باز آيد نگون نمرودوار از آسمان
لطفا منتظر باشید ...
