لطفا منتظر باشید ...
پيام
زمان:
12 فروردين 1361 / 6 جمادى الثانى 1402مکان:
تهران، جمارانموضوع: تجليل از رزمندگان اسلام - تذکراتى به ملت، دولت و قواى مسلح کشور
مناسبت:
چهارمين سال تاسيس نظام جمهورى اسلامى ايران (12 فروردين) بسم اللّه الرحمن الرحيممخاطب:
ملت ايران و نيروهاى مسلح در آغاز چهارمين سال رسميت جمهورى اسلامى حمد و ثناى بى پايان خداوند متعال را که با نصرت خود و جنود غيبى ، رزمندگان سلحشور و متعهد ايران را در دو بعد معنوى و ظاهرى پيروز و با سرافرازى هر چه تمامتر به جايى رساند که معجزه عصر به دست مبارک و تواناى آنان به صورتى آشکار، تحقق پيدا کرد و لشکرهاى مجهز به جهازهاى مدرن قدرتهاى شيطانى در فاصله اى اندک شکست مفتضحانه خورده يا تسليم شدند و يا فرار نمودند و يا کشته شدند. دوازده فروردين سال 61 درخشندگى ديگرى در تاريخ ايران دارد. درخشندگى پرتو نور خدا، درخشندگى حمايت و عنايت خاص پروردگار جهان بر ملت ستمديده و غارتزده ايران. کسى که اين حمايت و اعجاز را نبيند خفاشى است که نور خورشيد جهانافروز را نتواند ديد. با تمام اسباب اطمينان و سکون خاطر در دشمن و تمام اسباب وحشت و خوف در رزمندگان ايران، کدام سبب، اطمينان و سکينه را در اينان ايجاد و رعب و وحشت را در آنان متحقق کرد? آنها برخوردار از پشتيبانى ابرقدرتها بويژه شيطان بزرگ، امريکا بودند و مى باشند. اکثر قدرتمندان منطقه به آنها انواع سلاح را از اطراف جهان مى رساندند و ميلياردها دلار در اختيار آنها مى گذاشتند و به پشتيبانى از آنان از فرستادن ارتش هم دريغ نداشتند. و تمام رسانه هاى گروهى مؤثر در خدمتشان بود و هست و ما در محاصره اقتصادى و در حال انقلاب و در هم ريختگى و مواجه با توطئه هاى جانفرساى داخلى و خارجى. آنها غافلگيرانه به ما هجوم آوردند و از دريا و زمين و هوا به ما حمله کردند و مقدار زيادى از کشور ما را تصرف نمودند و به خرابى و قتل و غارت شهرهاى ما و ملت مظلوم ما پرداختند که اين نيز از اسباب بزرگ براى رعب و وحشت ما و آرامش و سکون براى مهاجمين به کشور ما بود. آيا آنچه خداوند تعالى مى فرمايد: وقذف فى قلوبهم الرعب فريقا تقتلون و تاسرون فريقا(1)، مصداق ظاهرش در فتح مبين متحقق نيست? آيا آيه هوالذى انزل السکينة فى قلوب المؤمنين(2) مصداق ظاهرش رزمندگان اين جبهه نيست? مگر آنچه در صدر اسلام واقع شد و موجب فتح لشکر اسلام گرديد جز اينها بود? آيا در ظرف يک هفته آنچه تاکنون شمارش شده است بيش از پانزده هزار اسير و هزاران مقتول و هزاران مجروح و آنهمه غنايم جنگى امرى عادى است? آيا فوج فوج تسليم در مقابل عده اى غير معادل با خصم امرى عادى و طبيعى است? بارالها! جوانان رزمنده ايران فتح را از تو مى دانند و به قدرت خويش مغرور نيستند. و اگر غرور و سرافرازى هست براى آن است که مورد عنايت و حمايت ذات مقدس تو هستند. تو، طمانينه و سکينه (3) را در دل آنان نازل فرمودى و رعب و وحشت را در قلوب دشمنان آنان که دشمنان اسلامند انداختى. خداوندا! هر چه هست از توست، و اميد آن داريم که اين عنايت و حمايت را ادامه دهى تا پيروزى نهايى ، و پس از آن نيز تا آنگاه که دشمنان تو و اسلام در نبرد با جنوداللّه و حزباللّه هستند و تا استقرار حکومتاللّه. اينک بعضى تذکرات که ملت و دولت و ارتش و سپاه و بسيج و ديگر قواى مسلح به آنها توجه دارند عرض مى کنم: 1- همه بايد بدانيم که تمام امور و از آن جمله فتح و نصر به دست خداوند متعال است. و ما النصر الا من عنداللّه العزيز الحکيم.(4) بايد توجه داشته باشيم که در اين فتح مبين و ساير فتوحات، غرور به قدرت خويش پيدا نکنيم و شيطان نفس بر ما غلبه نکند، که غرور موجب سردى و سستى مى شود. و در جنگ لازم است قواى مسلح تا آخرين نقطه و تا پيروزى نهايى داراى آمادگى لازم بوده و از نيرنگ و خطر دشمن در هيچ حال غافل نباشند، بويژه دشمنى که تمام قدرتهاى شيطانى براى حفظ او کوشش دارند و خود، خوب مى داند که شکست براى او نابودى است. رزمندگان معظم در مرزها، سنگرها و پايگاهها خود را محکم کنند و لحظه اى از هجوم دشمن غفلت نورزند که لحظات پيروزى بسيار حساس است. با ياد خداوند منان و دلبستگى به نصرت او آماده و مجهز باشيد و دشمن را حقير و بيچاره نشمريد. خدايتان نصرت نهايى را عنايت فرمايد. 2- از اينکه بوقهاى تبليغاتى دروغپرداز و شايعه ساز که در خدمت ابرجنايتکارانند از پيروزيهاى رزمندگان شجاع ما نامى نمى برند و در سکوت مرگبار فرو رفته اند، و گاهى از پيشرويهاى صداميان شکست خورده و ناتوان در شوش و دزفول سخن مى گويند، ناراحت نباشيد. بحمداللّه تعالى نخواهند توانست بر اين پيروزيها که چون خورشيد عالمتاب مى درخشد سرپوش نهند، چنانچه اخيرا که رسوايى سکوت به حد اعلى رسيد مجبور شدند خبرها را با حالتى متزلزل بيان کنند. شما رزمندگان عزيز و شجاع که با ذکر خداوند متعال و نداى اللّه اکبر به پيش مى رويد و به دشمن مى تازيد از بوقهاى قدرتهاى سيلىخورده چشمداشت انعکاس صحيح پيروزيهاى خدا داده را نداريد و نبايد داشته باشيد. شما چون ماه نورافشانى کنيد و آنان بوق مخالف بزنند. شما براى عقيده ، جهاد و دفاع مى کنيد و از خداوند چشمداشت رحمت داريد، و بگذاريد تا تبليغات استعمارى از آنان از خدا بيخبر که براى دنيا و شيطان به جنگ با اسلام برخاسته اند پشتيبانى نمايند. پيروز باشيد و سرافراز و به خداى قادر اعتماد کنيد و به پيش برويد. والعاقبة للمتقين.(5) 3- هر چند جنگ و دفاع از حق و ميهن، زحمتها و خسارتها دارد و جوانان پرارزش را از ما گرفت و جنگزدگان مظلومى را آواره و بى خانمان کرد. لکن به خواست خداى منان محتواى پرعظمت و شکوهمندى داشت. اين جنگ تحميلى، شکوه و عظمت ايمان و اسلام را در پهناور جهان منتشر نمود، و ايران بزرگ که مى رفت با خيانتهاى خاندان پهلوى و بستگان آنان يک کشور وابسته و مصرفى و يک ملت مرده و سر به زير براى ضربه خوردن و ستم پذيرفتن معرفى شود، ناگهان با يک جهش بى سابقه و يک انقلاب الهى در جنگ غافلگيرانه با توطئه جهانخواران ستمپيشه و مزدوران بى فرهنگ و پشتيبانى آشکار و نهان ابرقدرتها آنچنان پيروزمندانه و شجاعانه بر پيکر پليد صداميان و امريکائيان منطقه تاخت، و آنچنان اسطوره هاى شيطانى را يکى پس از ديگرى در هم شکست که گويى دست مبارک على بن ابيطالب - سلام اللّه عليه - در روز خندق از آستين پرعظمت لشکريان ما بيرون آمده است و در مبارزه تمامى اسلام در مقابل تمامى کفر ظفرمندانه و سرافراز با قامتى به بلندى ابديت استوار ايستاده است. امروز ايران در جهان پيش دوست و دشمن به نام يک کشور مکتبى مقاوم در مقابل قدرتهاى بزرگ مطرح است، حتى آنان که از روى جهل و نادانى و يا حسد و عقده هاى درونى با اين جمهورى و اين جوانان پرتوان به دشمنى برخاسته اند در باطن و سير ذاتشان با اعجاب و بزرگى به آن مى نگرند و از پيروزيهاى آن خون دل مى خورند. 4- گرچه مى دانم مکتبى بودن و تعهد به اسلام راستين اقتضا مى کند تا رزمندگان اسلام با اسراى جنگى و پناهندگان با عطوفت و فتوت، به گونه اى اسلامى رفتار کنند که بحمداللّه مى کنند، هر چند صدام و صداميان برخلاف اينان رفتارشان غيرانسانى و سبعانه باشد، لکن تذکر و تاکيد سودمند است. بايد جوانان ما و کسانى که عهده دار نگهدارى اسيران و پناهندگان هستند طعم شيرين رحمت و بزرگوارى اسلام را به آنان بچشانند و با آنان آنگونه رفتار کنند که مولاى آنها و پيشواى عظيمالشانشان با بدترين خلق خدا و جنايتکارترين انسانها - ابن ملجم(6) - لعنةاللّه عليه - رفتار فرمود، تا اسيران که ضربه روحى خورده اند احساس آرامش و جبران در حکومت اسلامى نمايند، و پس از آزادى در سلک مبلغين اسلام و احيانا فداکاران آن درآيند که اين خود خدمت پرارزشى به اسلام و جمهورى اسلامى است. و چه بسا که اين اسيران و پناهندگان با اجبار و تهديد به مرگ خود و خانواده هايشان به جبهه ها فرستاده شده باشند، چنانچه بعضى از آنها اين ادعا را دارند. و گمان نکنيد آن خوى جنايتکارى و سبعيتى که در امثال صدام است، در اينان باشد. و چه نيکوست که جوانان عزيز و نگهبانان اين بازيخوردگان از يک موجود صدامى يا در خدمت جنايت، يک انسان اسلامى و در خدمت مکتب مقدس قرآن بسازند، و بدانند که من احيا نفسا فکانما احيا الناس جميعا(7) و هدايت از بزرگترين مظاهر احيا است. 5- امروز دنيا، حتى کوردلان هم، مى دانند که ايران از موضع قدرت - که موهبت الهى است - صحبت مى کند. امروز ايران به آن حرفى که از روز اول گفته است پايبند است. ما با هيچ کشورى، چه اسلامى و چه غير اسلامى سرجنگ نداريم و طالب صلح و صفا براى همه هستيم، و تا کنون نيز به دفاع که براى هرکس فريضه اى است الهى و حقى است انسانى، برخاسته ايم، و هرگز قصد تجاوز به کشورهاى ديگر را نداريم. و مى خواهيم کشورهاى اسلامى در کنار هم با تعهد اسلامى به دفاع از حقوق مسلمين و کشورهاى اسلامى در مقابل متجاوزان و متجاسران مانند اسرائيل تجاوزگر بايستند. و اگر اين آرزوى ديرينه ملت و دولت ايران جامه عمل بپوشد هيچ قدرتى هر چند هم بزرگ نمى تواند به کشورهاى اسلامى يا يکى از آنها تجاوز کند يا اعمال قدرت و زور نمايد. و ما صلاح تمام کشورها بويژه کشورهاى مجاور و منطقه را در آن مى دانيم که براى ارضاى شهوت بلندپروازى و ماجراجويى صدام و منفعتطلبى و سلطه جويى قدرتهايى که او را به دام و مهلکه انداخته اند خود را به تباهى و هلاکت دنيوى و عذاب اليم اخروى مبتلا نکنند، و با کشورى که با همه مسلمانان جهان مى خواهد دست برادرى دهد و اخوتى که خداوند عطا فرموده است به رسميت بشناسد و جامه عمل پوشد به طور مسالمتآميز رفتار نمايند، و از حرکت جنونآميز صدام عفلقى و عاقبت امر آن عبرت بگيرند و بدانند که اگر خداى نخواسته قدرت به دست صدام جاه طلب بيفتد، با آنان کمتر از اسرائيل عمل نخواهد کرد و آن روز پشيمان خواهند شد که گرفتار اسرائيل دوم يا بدتر از او شوند. پس سزاوار است که اين نصيحت اسلامى را بپذيرند و با آتش، بازى نکنند. و سزاوارتر آنکه با ملت بپاخاسته مظلوم در اراضى اشغالى فلسطين همصدا شده و از تظاهرات و قيام آنان در مقابل ستمهاى اسرائيل پشتيبانى عملى کنند تا همانگونه که ايران با تظاهرات و انقلاب اسلامى رژيم ستمشاهى را ساقط نمود آنان نيز بر اين ديو آدمخوار و غاصب ملحد غلبه کنند. و اميد است که مظلومان مراکز اشغالى به تظاهرات و اعمال ضد صهيونيستى خويش ادامه دهند تا پيروزى را به دست آورند. از خداوند متعال، تعالى اسلام و هواداران آن را خواستار و سرنگونى پرچمهاى شيطانى را اميدوارم.1- سوره احزاب، آيه 26. 2- بخشى از آيه 4 سوره فتح: و اوست که در دلهاى مؤمنين، آرامش فرستاد. 3- آرامش، اطمينان. 4- سوره آل عمران، آيه 126. 5- بخشى ازآيه 83 سوره قصص: فرجام نيک از آن پرهيزکاران است. 6- ابن ملجم مرادى، مردى از خوارج که حضرت على (ع) را در محراب عبادت و در مسجد کوفه به شهادت رسانيد. 7- برگرفته از آيه 32 سوره مائده : آن کس که يک نفر را زنده کند، گويى که جامعه اى را زنده
