لطفا منتظر باشید ...
پيام
زمان:
22 خرداد 1367 / 27 شوال 1408(1)مکان:
تهران، جمارانموضوع:مضرات خروج از وظايف و اختيارات قانونى
بسم اللّهالرحمن الرحيممخاطب:
موسوى، مير حسين (نخست وزير) - اعضاى هيات دولت جناب آقاى نخست وزير، آقايان وزرا - ايدهم اللّه تعالى مسئله اى را که لازم ديدم تذکر دهم اين است که قوام نظام اسلامى ايران بر اتحاد در روش و حرکت در کليت سياست مورد قبول اسلام است. همگى بايد سعى کنيم هر حرکتى، اعم از سياسى، نظامى ، اقتصادى و اجتماعى، که انجام مى دهيم به آن کليت صدمه نزند. ترسيم کليت متخذ از اصول اساسى قوانين اسلامى است که هدايت فرد و جامعه را بر عهده دارد. هر مسئولى و هر متعهد به نظامى بايد سعى کند براى پيشبرد نظام در چهارچوب محدوده وظايفش عمل کند، که در غير اين صورت، احتمال پاشيدگى نظام جدى است. لذا اگر هر وزيرى دخالت در کار وزير ديگر نمايد، که حتى دخالت او باعث رشد کار گردد، مورد قبول نيست، چرا که خروج از چهارچوب اختيارات ضررش بسيار بيشتر از رشد کار در نقطه اى ديگر است. روشن است که مشورت و هماهنگى و همکارى مورد بحث نيست. اينجانب گاهى به موضعگيريهاى وزرا و نمايندگان در خارج از محدوده وظايفشان برخورد مى کنم که متعجب مى شوم. از باب مثال سياست خارجى کشور بر عهده وزير امور خارجه است. اگر آقايان اعتراضى دارند، بايد برادرانه در هيات دولت مطرح کنند. اگر به اعتراض جواب قانع کننده اى داده شد، که چه بهتر، والا وزير امور خارجه است که در چهارچوب سياست ترسيمى از رهبرى نظام و يا مجلس، تصميمگيرنده است. اين شيوه پسنديده اى نيست که هر وزير و يا نماينده اى هر چه دلش خواست در مجامع عمومى بگويد. آقايان وزرا، من به شما و به نمايندگان محترم نصيحت مى کنم که سياستهاى يکديگر را تضعيف و يا تخريب نکنيد، که اگر وحدت روش و حرکت در نظام نوپاى اسلامى صدمه ببيند، نتايجى که دنياى استکبار از اين برخوردها مى گيرد بسيار شکننده است. کارى نکنيم که دنيا فکر کند نظام اسلامى ايران با اين اختلاف سليقه ها و با اين ابراز اختلافها هيچ گاه راه ثبات را نخواهد پيمود. خداوند به تمامى شما توفيق خدمت به بندگان خوب خدا را ارزانى دهد. والسلام. 22 / خرداد / 671- در صحيفه نور (دوره 22 جلدى) ج 20، ص 220، ذيل تاريخ 23/3/67 درج شده است که به
