موسوى، ميرحسين (نخستوزير) جناب آقاى موسوى، نخستوزير محترم نامه استعفاى شما باعث تعجب شد. حق اين بود که اگر تصميم بدين کار داشتيد، لااقل من و يا مسئولين رده بالاى نظام را در جريان مى گذاشتيد. در زمانى که مردم حزباللّه براى يارى اسلام فرزندان خود را به قربانگاه مى برند چه وقت گله و استعفا است. شما در سنگر نخستوزيرى، در چهارچوب اسلام و قانون اساسى، به خدمت خود ادامه دهيد.(1) در صورتى که نسبت به بعضى از وزرا به توافق نمى رسيد، چون گذشته عمل مى شود. اين حق قانونى مجلس است که به هر وزيرى که مايل بود راى دهد. تعزيرات از اين پس در اختيار مجمع تشخيص مصلحت است، که اگر صلاح بداند به هر ميزان که مايل باشد در اختيار دولت قرار خواهد داد. همه بايد به خدا پناه بريم، و در مواقع عصبانيت دست به کارهايى نزنيم که دشمنان اسلام از آن سوء استفاده کنند. مردم ما ازاينگونه مسائل در طول انقلاب زياد ديده اند، اين حرکات هيچ تاثيرى در خطوط اصيل و اساسى انقلاب اسلامى ايران نخواهد داشت. از آنجا که من به شما علاقه مندم، انشاءاللّه عندالملاقات مسائلى است که گوشزد مى نمايم. والسلام. 15/6/67 1- آقاى ميرحسين موسوى که يکى از کارگزاران امين و مورد علاقه و حمايت امام خمينى در روح اللّه الموسوى الخمينى طول دوران تصدى پست نخستوزيرى در حساسترين و دشوارترين مراحل تاريخ بعد از پيروزى انقلاب اسلامى بود، پس از دريافت نظر امام خمينى طى نامه اى استعفاى خويش را پس گرفت. متن نامه ايشان بدين قرار است: بسم اللّه الرحمن الرحيممحضر مبارک مقام رهبرى، حضرت امام خمينى - مدظله العالى - ضمن تقديم سلام و تحيات، پيام پدرانه و هشدار دهنده حضرتعالى را به گوش جان شنيدم. اينجانب عزت و مصلحت را در تبعيت از مقام معظم رهبرى مى دانم و استعفاى خود را که با انگيزه دلسوزى براى اسلام و انقلاب و مصلحت کشور تقديم نموده بودم، پس مى گيرم. مسائل و مواردى که چاره جويى آنها را به مصلحت کشور مى دانم، حضورا عرض مى کنم و در هر حال مطيع امر رهبرى به عنوان يک مريد و مقلد بوده و هستم. ميرحسين
لطفا منتظر باشید ...
