ابن ابى الحديد مى گويد - هویت تشیع نسخه متنی

ابن ابى الحديد مى گويد

«اين اخبار را محدثانى نقل كرده اند كه هيچ كس آنها را به رفض و تشيع متهم نكرده است و حتى قائل به افضليت و تقدم على (ع) بر ديگران نبوده اند».

پيشگامان شيعه

در زمان رسول اكرم (ص)، عده اى از اصحاب پيامبر به شيعه على معروف بودند. سيد على خان شيرازى در «الدرجات الرفيعه فى طبقات الشيعه»، بخشى را به صحابيان شيعى اختصاص داده است. ابتدا بنى هاشم را ذكر كرده و بعد ساير صحابيان شيعه را در باب اول مربوط به صحابيان شيعه از بنى هاشم است، چنين آورده:

«ابو طالب، عباس بن عبدالمطلب، عبدالله بن عباس، قثم بن عباس، عبدالرحمن بن عباس، تمام بن عباس، عقيل بن ابيطالب، ابو سفيان بن الحارث بن عبدالمطلب، نوفل بن الحارث بن عبدالمطلب، عبدالله بن الزبير بن عبدالمطلب، عبدالله بن جعفر، عون بن جعفر، محمد بن جعفر، ربيعة بن حارث بن عبدالمطلب، الطفيل ابن حارث بن عبدالمطلب مغيره بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب، عباس بن عتبة بن ابى لهب، عبدالمطلب بن ربيعة بن حارث بن عبدالمطلب، جعفر بن ابى سفيان بن حارث بن عبدالمطلب.»
سيد على خان در باب دوم (صحابيان شيعى غير بنى هاشم» آورده است:

«عمر بن ابى سلمة، سلمان فارسى، مقداد بن اسود، ابوذر غفارى، عمار بن ياسر، حذيفة بن يمان، خزيمة بن ثابت، ابو ايوب انصارى، ابو الهيثم مالك بن يتّهان، ابى بن كعب، سعد بن عباده، قيس بن سعد، سعد بن سعد بن عباده، ابو قتاده انصارى، عدى بن حاتم، عبادة بن صامت، بلال بن رباح، ابوالحمراء، ابو رافع، هاشم بن عتبة بن ابى وقاص، عثمان بن حنيف، سهل بن حنيف، حكيم بن جبلة العدوى، خالد بن سعيد بن عاص، وليد بن جابر بن طليم الطائى، سعدبن مالك بن نسان، براء بن مالك انصارى، ابنحصيب اسلمى، كعب بن عمرو انصارى، رفاعة بن رافع انصارى، مالك بن ربيعه ساعدى، عقبه بن عمر بن ثعلبه انصارى، هند بن ابى هاله تميمى، جعده بن هبيره، ابو عمره انصارى، مسعودبن اوس، نضلة بن عبيد، ابو برزه اسلمى، مرداس بن مالك اسلمى، مسور بن شداد فهرى، عبدالله بن بديل الخزاعى، حجر بن عدى الكندى، عمرو بن الحمق الخزاعى، اسامة بن زيد، ابو ليلى انصارى، زيد بن ارقم و براء بن عازب اوسى.»
مؤلف رجال برقى نيز شيعيان و ياران على (ع) را از اصحاب پيامبر (ص) در بخشى از كتابش چنين ذكر كرده است:

«سلمان، مقداد، ابوذر و عمار و بعد از اين چهارتن ابو ليلى، شبير، ابو عمرة انصارى، ابو نسان انصارى و بعد از اين چهر نفر جابر بن عبدالله انصارى، ابو سعيد انصارى كه اسمش سعد بن مالك خزاعى كه اسمش نضلة بن عبيدالله است، زيد بن ارقم انصارى، بريدة بن حصيب اسلمى، عبدالرحمن بن قيس كه لقبش سفينه راكب اسد است، عبدالله بن سلام، عباس بن عبدالمطلب، عبدالله بن عباس، عبدالله بن جعفر، مغيرة بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب،، خديفه اليمان كه از انصار به شمار مى آيد، اسامة بن زيد، انس بن مالك، ابو الحمراة، بواء بن عازب انصارى و عرفه ازدى.» عده اى از عالمان و رجاليان شيعه عقيده دارند كه شيعيان صحابى بيش از اين تعداد بودند ؛ چنان كه شيخ مفيد تمام صحابيانى را كه با آن جناب در مدينه بيعت كرده اند، به ويژه صحابيانى را كه در جنگ ها همراه آن حضرت بودند، از جمله شيعيان و معتقدان به امامت على (ع) مى داند. در جنگ جمل هزار و پانصد نفر از صحابه حضور داشتند.

در رجال كشى آمده است

«از جمله نخستين صحابيانى كه به طريق حق برگشتند و به امامت اميرالمؤمنين على (ع) قائل شدند، عبارتند از: ابوالهيثم بن تيّهان، ابو ايوب، خزيمة بن ثابت، جابر بن عبدالله، زيد بن ارقم، ابو سعيد سهل بن حنيف، براء بن مالك، عثمان بن حنيف، عبادة بن صامت». بعد از اينها قيس بن سعد، عدى بن حاتم، عمرو بن حمق، عمران بن حصين، بريدة اسلمى و عده ديگرى كه از آنها تعبير به «بشرٌ كثيرٌ) مى كند.

مرحوم مير داماد در تعليقه رجال كشى در شرح و توضيح بشر كثير مى گويد:

« يعنى مردم بسيارى از بزرگان صحابه و برگزيدگان تابعين».