لطفا منتظر باشید ...
فصل اوّل
معناى حكمت
قرآن
«به هر كس كه خواهد ، حكمت دهد و هر كه حكمت يابد ، خيرى فراوان يافته است و جز خردمندان پند نگيرند» . «و به لقمان حكمت داديم كه شكر خدا به جاى آور و هر كه شكر كند ، براى خود شكر كرده و هر كه ناسپاسى كند ، خداوند بىنيازِ ستوده است» . «اين (رهنمودها) از جمله حكمتهايى است كه پروردگارت به تو وحى كرده است» .حديث
272 . امام صادق عليهالسلام ـ در بيان سپاهيان خرد و نابخردى ـ : حكمت (از سپاهيان خرد است) و هوس ضد آن .273 . پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ درباره گفتار خداى متعال : «و هر كه حكمت يابد ، خيرى فراوان يافته است» ـ مىفرمايد : منظور قرآن است .
