آيه در لغت علامت و نشان آشكار است. چنانكه اين شاعر گفته است:
و فى كل شى له آيه تدل على انه واحد
تدل على انه واحد تدل على انه واحد
در هر چه كه بنگرى نشانه آشكار وجود خداوند و دليل روشن يكتائى او است.معجزات انبيا از آن رو آيت نام گرفته كه نشان درستى آنان، و دليلى بر قدرت الهى است. همو كه ايشان را توان آوردن چنان معجزاتى مانند عصاى موسى و ناقه صالح بخشيده و در آيات (67) سوره شعرا و (73) سوره اعراف بدان اشارت فرموده است.قرآن كريم، همچنين انواع عذاب ها را كه خداوند بر امت هاى كافر نازل فرموده، آيت ناميده است. چنانكه در سوره شعراء درباره قوم نوح مىفرمايد:ثم اعرفنا الباقين * ان فى ذلك لايه...سپس برجاى ماندگان را عرق كرديم. راستى را كه در آن آيت و نشانه اى است. شعراء / 120 - 121و درباره قوم هود مىفرمايد:فكذبوه فاهلكناهم ان فى ذلك لايهآنان پيامبرشان هود را تكذيب كردند، ما هم نابودشان كرديم. راستى را كه در آن آيت و نشانه اى است. هود / 139و درباره قوم فرعون در سوره اعراف فرموده:فارسلنا عليهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم آيات مفصلاتپس، طوفان و ملخ و آفت گياهى و قورباغه و خون را - كه آيات و نشانه هاى جدا جدا بودند - بر آنان فرستاديم. اعراف / 133
لطفا منتظر باشید ...
