35- عبد اللّه اشعرى:
(1) ابو موسى عبد اللّه بن قيس بن سليم بن حضار بن حرب بن عامر بن عنز بن بكر بن عامر بن عذر بن وائل بن ناجيه بن جماهر بن اشعر بن ادد بن زيد بن يشجب اشعرى، متوفى به سال (49 50 52 53 هجرى) از ياران شجاع پيامبر و از واليان و فاتحان و يكى از دو «حكم» بود كه على (عليه السلام) و معاويه پس از جنگ صفين بدانها رضا دادند. پس از اسلام آوردن به حبشه هجرت كرد.آن گاه پيامبر او را بر «زبيد» و «عدن» گماشت و عمر در سال 17 هجرى او را به ولايت بصره برگزيد و او اهواز و اصفهان را گشود. آن گاه به كوفه منتقل شد و على (عليه السلام) او را ابقاء نمود.سپس جنگ جمل در گرفت و على از مردم كوفه يارى خواست ولى ابو موسى مردم را از يارى باز داشت. على (عليه السلام) او را معزول نمود. در آنجا ماند تا مسئله «حكميت» به ميان آمد و عمرو بن عاص او را فريب داد. ابو موسى آن گاه به كوفه بازگشت و در همان جا درگذشت.36- عبيد اللّه بن ابى رافع:
(2) عبيد اللّه بن ابى رافع، از ياران على (عليه السلام) و دبير و پشتيبان او بود. «كتاب قضايا امير المؤمنين» و: «كتاب من شهد مع امير المؤمنين (عليه السلام) الجمل و صفين و النهروان من الصحابه» از اوست. از شيعيان برگزيده بود. در جنگهاى على هميشه با او بود. و بيت المال امام را در كوفه بر عهده داشت.37- عبيد اللّه بن عباس:
(3) ابو محمد عبيد اللّه بن عباس بن عبد المطلب بن هاشم قرشى هاشمى، متوفى به سال (87 يا 58 هجرى)، يا در عهد يزيد بن معاويه. وى پسر عموى پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بود. پيامبر را ديده و از او(1). نهج البلاغه، 3: 121 و 136.(2). نهج البلاغه، 3: 109.(3). نهج البلاغه، 3: 18 و 20.