احکام حکومتی از دیدگاه امام خمینی (ره) نسخه متنی

... عن علي (ع) انه قال:لا اقُيمُ علي رجلٍ حدا بارض العدو حتي يخرج منها مخافة ان تحمله الحميّة فيلحق بالعدو.

و قال علي (ع): لا يقام علي احد حَدٌّ بارضِ العدو (وسائل، 18/317 - 318).

در روايت اول امام صريحا مي‏فرمايد من در سرزمين دشمن يا دارالحرب، اقامه حدود نمي‏كنم. سپس امام علت و مصلحتي را كه سبب تعطيل موقت حدوداست، بيان مي‏كند: تشخيص و اختيار عدم اجراي حد بر عهده حاكم اسلامي است؛ ثانيا اين حكم ولايي به خاطر مصلحتي، بر حكم اوليه، (وجوب اجرا فوري حدّ) تقدم دارد.

2. بنابر روايت وارده در فروع كافي، رسول خدا (ص) حكم كردند، كه كسي از مردم مدينه، اضافي آب و چراگاه خويش را از ديگران دريغ ندارد(5/294).

در اين باب شهيد صدر پس از نقل اين روايت، اظهار كرده كه: با توجه به اينكه جمهور فقيهان معتقدند انسان مي‏تواند زايد بر ملك خويش را از ديگران دريغ دارد به اين نتيجه مي‏رسيم كه اين فرمان از پيامبر(ص)به عنوان وليّ امر صادر شده است (اقتصادما، 2/333).

3. بنا بر روايات وارده (وسائل،5/377) پيامبر شركت در نماز جماعت را در مدتي از دوران حكومتشان واجب نمودند و اعلام كردند هر كس در نماز جماعت شركت نكرد خانه‏اش را آتش بزنند(وسائل، 5/377). بدون شك شركت در نماز جماعت بر همسايگان مسجد و ديگر مردم واجب نيست و مجازاتي هم بر عدم شركت مترتب نمي‏باشد. اما پيامبر (ص) به خاطر مصالحي از جمله حضور مردم در صحنه و شكستن توطئه منافقين اين عمل مستحب را واجب كرده براي ترك آن نيز مجازاتي به عنوان تعزير حكومتي تعيين نمودند. اين حكم نيز مصداق بارزي از احكام حكومتي است كه از جانب پيامبر (ص) صادر گرديداست.

4. استاد مطهري آورده است: