هدایتگران راه نور نسخه متنی

را بكشند و خون او را به گردن همه‏قبايل عرب اندازند و بدينوسيله آن را پايمال كنند.

در اين صورت بنى‏هاشم هم نمى‏توانست تنها يك قبيله را مسئول قتل پيامبر بشناسد و دست‏به انتقام گشايد.

كفار از هر قبيله فردى انتخاب كردند.

آنان خانه پيامبر را در محاصره‏خود گرفتند.

امّا وحى بر پيامبر فرود آمد، و آن‏حضرت را از طرحهاوبرنامه‏هاى قريش آگاه كرد و به او فرمود تا شبانه شترى اختيار كند و به‏سوى مدينه هجرت نمايد.

پيامبر، حضرت على عليه السلام را در بستر خويش خواباند تا كفار گمان برندكه آن‏حضرت در خانه آرميده و چون سرگرم نگهبانى از آن‏حضرت‏شدند، وى از راهى ديگر بگريزد.

امام على عليه السلام در بستر پيامبر آرميدوچشم به راه سرنوشت دوخت.

درهمين حال پيامبر در تاريكى شب به‏سوى غار "ثور" حركت كرد و چند روز در آنجا به سر برد و سپس ازبيراهه به سوى مدينه روانه شد تا مبادا قريش يا مزدورانشان كه به طمع‏گرفتن جايزه براى دستگيرى محمد به تعقيب آن‏حضرت پرداخته بودند،وى را دستگير كنند.

هجرت.

آغاز حياتى نوين‏ وقتى پيامبر به مدينه رسيد، جشن باشكوهى از سوى مردم آن شهر به‏افتخار حضرت برپا شد.

كاروانهاى سرور و شادى به راه افتاد و نغمه‏هاى‏شادمانه به آسمان رفت.

هجرت پيامبر بدينسان پايان يافت و خود آغازگر حيات نوينى براى‏مسلمانان شد.

حياتى عزّتمند و گرامى براى مسلمانان، حيات دفاع ازحقوقشان و جهاد با دشمنانشان، حيات گسترش و پويايى در سرتاسرجهان.

در واقع هجرت پيامبر، آغاز شكل‏گيرى امّت يكتاپرست اسلامى‏بود.

به اين دليل است كه مسلمانان هجرت پيامبر را مبدأ تاريخى - دينى‏خود قرار دادند، چرا كه هجرت درنظر آنان يكى از مهم‏ترين رويدادها به‏شمار مى‏رفت.

در مكّه هنوز گروهى از مسلمانان باقى مانده بودند كه آنان نيز پس ازپشت‏سر گذاردن دشواريهاى بسيار، به رهبرى حضرت على عليه السلام به سوى‏مدينه هجرت كردند.

قريش كه از طرحها و توطئه‏هاى پيشين خود سودى‏نبرده بود، براى از بين بردن اسلام و مسلمانان دست به طرح نقشه‏هاى‏ديگر زد.

توطئه‏هاى قريش‏ نقشه‏هاى جديد آنها در دو برنامه خلاصه مى‏شد كه قريش آنها رايكى پس از ديگرى دنبال مى‏كرد.

برنامه اوّل: آنها نامه‏هايى به مردم مدينه نوشته و با اندكى تشويق‏وتهديد خواستار تسليم پيامبر صلى الله عليه وآله به آنها شدند امّا مسلمانان اين نقشه رابه ريشخند وطراحان آن را به باد مسخره گرفتند و قصيده‏اى هجوآميز به‏قريش نوشتند، وپس از آنكه حقيقت پيامبر و نيز انگيزه‏هاى دشمنى‏قريش را تشريح كردند، با بيانى روشن پاسخ آنها را گفتند.

برنامه دوم: از آنجا كه قريش امور تجارت سرزمينهاى عربى را دردست داشت؛ مدينه را در محاصره اقتصادى قرار داد.

قريش كه ايمنى‏راههاى تجارى را باهم‏پيمانى با قبايل صحرانشين كه در راه شام و راه يمن‏مسكن داشتند، تأمين مى‏كرد بيانيه‏اى به همه اين قبايل صادر كرد، و آنان‏را از فروش مواد غذايى به مردم مدينه منع كرد.

همچنين در اين بيانيه‏هشدار داده شده بود، كه به كاروانهاى بازرگانى كه قصد بردن مواد غذايى‏به مدينه را دارند، اجازه رفت و آمد ندهند.