اصوليان و فقيهان ، سنت را قول ، فعل ، تقرير پيامبر (6)يا امام (7)دانستهاند . گروهي اين سه را مقيد به غير عادي کردهاند ؛ يعني سخنان و کارهاي معمولي معصوم سنت نام نميگيرد .شماري از علماي اهل سنت ، سنت را به گفتهها و کارهاي خلفاء راشدين نيز ، سريان دادهاند و گروهي ، پا فراتر نهاده و آن را به گفتهها و کارهاي تمام صحابه گسترش دادهاند ، مانند : کرخي ، قاضي ابوزيد ، سرخسي ، فخرالاسلام ، ابن نجيم (8)و از علماي معاصر خضري در کتاب اصول الفقه . (9)اهل سنت ، در عمل نيز به اين عقيده پايبندند ؛ زيرا گفتهها و کارهاي صحابه را در کتابهاي روايي و سنن خويش نقل کرده و به آنها استناد جستهاند . اما از ديدگاه علماي شيعه ، سنت تنها گفته ، کار و امضاي پيامبر و امام معصوم را در بر ميگيرد . بر اساس تعريفي که از سنت ارائه شد آن را به سه قسم تقسيم کردهاند :1-سنت قولي .2-سنت فعلي و عملي .3-سنت تقريري.سنت فعلي در واقع همان سيره عملي است و بازگشت بخش عمده سنت تقريري نيز به سيره و عملي است که معصوم آن را پذيرفته است . آنچه از سنت حکايت ميکند حديث يا خبر ناميده ميشود . بنابراين ، سيره ، سنت عملي پيامبر و امام و تقريرات عملي آنان را در بر ميگيرد .