نگاهی کوتاه به زندگانی حضرت زینب (سلام الله علیها) نسخه متنی

مُقَطَّعُ الأَعْضاءِ وَبنِاتُكَ سَبايا. اِلى اللّهِ الْمُشْتَكي وإلى مُحَمَّدٍ المُصْطَفي وَاِلي عَلِيٍّ الْمُرْتَضي وَاِلي فاطِمَةَ الْبَتُولَ وَاِلي حَمْزَةَ سَيِّدِ الشُّهَداءِ.

ييا مُحمَّداهُ! هِذا حُسَيْنٌ بِالْعراءِ تُسفي عَلَيْهِ الصَّبا قتيل اَوْلادِ الْبَغايا.

واكرُباه! اَلْيَوْمُ ماتَ جَدِّى رَسُولُ اللّه يا اَصْحابَ مُحَمَّداهُ! هِؤلاءِ ذُرّيَّةِ الْمُصْطَفي يُساقُونَ سَوْقَ الْسَّبايا(1); كه اى محمد درود فرستند بر تو فرشتگان آسمان اين حسين است كه به خون آغشته و اعضاى بدنش از هم جدا و دخترانت اسير شده. شكوه ما به درگاه خداست و به پيشگاه محمد مصطفى و على مرتضى و فاطمه زهرا وحمزه سيد الشهدا!

اى محمد اين حسين است كه در اين دشت روى زمين افتاده و باد صبا بر پيكر او گرد و غبار مى افشاند; و كشته اولاد زناست!

اى دريغا و افسوس! كه امروز (به راستى) جدم رسول خدا كشته شد. اى اصحاب و ياران محمد! آخر اينان فرزندان حضرت مصطفى هستند كه همچون اسيران آنان را مى برند!)

* * * خواننده محترم با دقت و تأمل در همين چند جمله كوتاه كه بانوى شجاع و قهرمان كربلا در آن صحنه پر از رعب و وحشت و پيش روى سربازان رذل و پست عمربن سعد و سرلشكران مغرور و سرمست به صورت شكوه و مرثيه ذكر مى كند به خوبى مى تواند درك كند كه دختر اميرالمؤمنين (ع) با چه شجاعت و شهامتى جنايات آنها را به رخشان مى كشد و چگونه اعمال وحشيانه آنان را محكوم مى كند و چه بذرى براى انقلابهاى آينده در دل آنها و ديگران كه آن سخنان به گوششان مى رسيد مى پاشد و چگونه ضد اسلام بودن حكومت و عمال جنايتكار او را به گوش لشكريانى كه هر گروه آن از شهر و ديارى جداگانه بود مى رساند! تا آن جا كه مى فرمايد: (امروز جدم رسول خدا كشته شد!)

گويا مى خواهد بگويد: امروز با كشتن حسين در حقيقت پيغمبر را كشتيد! قرآن و احكام و شريعت مقدس او را كشتيد! زحمات و رنجهاى چندين ساله او را كشتيد! و…. زيرا حسين (ع) در اين قيام و نهضت هدفى جز احياى احكام اسلام و شريعت مقدس جدش نداشت و حسين (ع) براى جلوگيرى و دفاع از حريم اسلام كشته شد….

به دنبال آن اصحاب پيغمبر را مخاطب ساخته مى فرمايد:

(اى اصحاب محمد!…)

با اين كه معلوم نيست حتى يكى از اصحاب و ياران پيغمبر در كربلا حضور داشته و شاهد آن ماجرا و مخاطب سخنان زينب باشد اما زينب (س) مى داند كه اين سخنان او در آن جا يادداشت و ضبط مى شود و به گوش مردم مى رسد و آنها كه در آن جا حضور دارند و هر گروه و دسته اى از شهر و ديارى به آن جا آمده اند ـ هر كدام به صورت نوارهاى ضبط صوتى هستند كه اين جملات را به خاطر مى سپارند و احياناً به عنوان خبرنگار آنها را