يارب از كيد اجانب حفظ كن اسلام را
كـيـسـت ايـن نـجـم فـروزانـى كـه از بـدو طـلوع
كـيـسـت آن پـيك همايونى كه از كرب و بلا
كيست اين خواهر كه چون نعش برادر ديد گفت :
كـيـسـت آن دخـتـر كه مانند پدر گويد سخن
كـيـسـت ايـن بانو كه از دشمن چو بيند ناسزا
سر چو از محمل برون آورد و خواند آن خطبه را
قهرمان كربلاام المصائب زينب است
آنكه با تلخى صبرش كرده شيرين كام را (80)
دور كن از ديده ما پرده ابهام را
كـرده حـيـران بـا تحمل در سما اجرام را؟!
مى برد سوى مدينه از حسين پيغام را؟!
بارالها خير فرما از كرم فرجام را؟!
مى گذارد بر زمين مانند مادر گام را؟!
مى كند مقهور منطق ، صاحب دشنام را؟!
كوفه را لرزاند و برهم زد اساس شام را
آنكه با تلخى صبرش كرده شيرين كام را (80)
آنكه با تلخى صبرش كرده شيرين كام را (80)
راهى شدن كاروان به سوى مدينه
بـعد از برپايى مراسم اربعين حسين عليه السّلام در كربلا، كاروان پيام خون شهيدان ، راهـى ((مدينه ))شد. پس از طى طريق ، سرانجام كاروان به نزديك مدينه رسيد. حضرت سـجـاد عـليـه السـّلام دسـتـور داد كـاروانـيـان در بـيـرون شـهـر، رحـل اقـامـت انـدازنـد و چـادرهـا را بـرپـا كـنـنـد و تـمـامـى