2- قرآن در آينة انديشة امام
«اگر قرآن نبود، باب معرفة الله بسته بود الي الابد. قرآن كتاب انسان سازي است، هر چه در راه خدا بدهيم و هر چه در راه قرآن بدهيم فخر ماست، افتخار ماست، راه حق است. قرآن كريم پناه همه ماست. قرآن، كتاب انسان سازي است، كتاب انسان متحرك است، كتاب آدم است و كتابي است كه آدمي از اينجا تا آخر دنيا و تا آخر مراتب حركت بكند راه ميبرد. قرآن كريم كه به همه ما و به همه بشر حق دارد. سزاوار است كه ما در راه او فداكاري كنيم.اين كتاب و اين سفره گسترده در شرق و غرب و از زمان وحي تا قيامت و كتابي است كه تمام بشر: عامي، عالم، فيلسوف، عارف، فقيه، همه از او استفاده ميكنند. مشكل بزرگ مسلمين اين است كه، قرآن كريم را كنار گذاشتهاند و تحت لواي ديگران در آمدهاند. هر مقداري كه شما عمل كرديد، به قرآن زير پرچمش رفتيد. پرچم قرآن اين نيست كه پرچمهاي ديگران هستند. پرچم قرآن عمل به قرآن است. هيچ مكتبي بالاتر از قرآن نيست. آنچه مهم است اين است كه مسلمين به اسلام و قرآن عمل كنند. اسلام همه مسائلي را كه مربوط به زندگي بشر در دنيا و آخرت است، و آنچه را مربوط به رشد و تربيت انسان و ارزش انسان است، داراست.اين قرآن است كه هدايت ميكند ما را به مقاصد عاليهاي كه در باطن ذاتمان توجه به او هست و خودمان نميدانيم. قرآن بايد در تمامي شئون زندگي ما حاضر باشد»[1]
رمز پيروزي و راه رهايي از نگاه امام
قرآن كريم، دايرة المعارف عظيمي است كه «براي مؤمنان مايه درمان و شفا و زمينهساز رحمت الهي است»[2] و مايه پنديذيري افراد «در به كارگيري آموزههاي آن و دستيابي به پيروزي» خواهد بود.[3] كتابي كه شايستگان را به بلنداي هدايت رهنمون ساخته و روشني سعادت و نيكبختي، براي آنان فراهم ميسازد.[4] واژههاي قرآن و آيات الهي آن، درمان دردهاي نهفته در سينههاست. رهنمود رهايي از مشكلات و رحمت ربوبي براي مؤمنان خواهد بود.[5] انديشه و خردورزي در معارف قرآن، گشايش و گشودگي دل و ديده را به دنبال دارد[6] و رايحه ياد خدا در آيات، فروتني وجود و نرمي قلوب به همراه خواهد داشت[7] تا ظلمتها زدوده و روشنيها ديده و پيروزي سربلندي نصيب خداجويان شود.امام خميني (ره) كه افزون بر فقاهت و فلسفه، در قرآن پژوهي و ژرفنگري در معارف والاي اين كتاب هدايت، سرآمد ديگران شمرده ميشد، در هنگامههاي مختلف تمامي نعمتها و بركات انقلاب و پيروزيهاي چشمگير گذشته و آينده را پرتو هدايت و نورانيت قرآن معرفي كرده ميفرمود:«من با تاييد خداوند متعال و تمسك به مكتب پر افتخار قرآن، به شما فرزندان عزيز اسلام مژده پيروزي نهايي ميدهم، به شرط اينكه نهضت بزرگ اسلامي و ملي ادامه يابد و پيوند بين شما جوانان برومند اسلام ناگسستني باشد.[8] رمز پيروزي ما اين است كه اتكال به خداي تبارك تعالي داشتيم ... رمز پيروزي، اتكال به قرآن و اين شيوه مقدس كه شهادت را استقبال ميكردند، بود. اين رمز را حفظ كنيد، اين رمز پيروزي را تا حفظ كنيد، پيروز هستيد.[9] شما جوانها، شما جوانهاي محصل، ساير جوانها اميد من هستيد، نويد من هستيد، من اميد آن را دارم كه شماها با علم و عمل، با علم و تهذيب نفس، با علم و عمل صالح بر مشكلاتتان غلبه كنيد ... با اتكال به ايمان و اعتقاد به اسلام و قرآن كريم دست خائنين را قطع كرديم و اگر تتمهاي باشد قطع ميكنيم ان شاء الله»[10][1] . كلمات قصار حضرت امام (قدس سره)، ص 43 و 44.[2] . و ننزل من القرآن ما هو شفاهٌ و رحمهٌ للمومنين و لا يزيد الظالمين الاٌ خسارا؛اسراء/82:ر.ك:اسراء/106و109،الحجر/87.[3] . «لقد يسرنا القرآن للذكر فهل من مدكر» القمر / 17. ر.ك: فصلت / 44؛ البقره / 121، آل عمران / 7؛ ص / 29.[4] . «ذلك هدي الله يهدي به من يشاء و من يضلل الله فماله من هاد» الزمر / 23.[5] . «يا ايها الناس قد جاءكم موعظه من ربكم و شفاء لما في الصدور و هدي و رحمه للمومنين» يونس / 57.[6] . «افلا يتدبرون القرآن ام علي قلوب اقفالها» محمد / 24.[7] . «الم يأن للذين آمنوا ان تخشع قلوبهم لذكر الله» احزاب / 16.[8] . صحيفة نور، ج 2، ص 112 (با گزينش).[9] . همان، ج 6، ص 17 (با گزينش).[10] . همان، ص 48، (با گزينش).