جوانان و بينش‌هاي ناب نسخه متنی

3- وظيفة جوانان نسبت به قرآن

1. شناسايي حقيقت قرآن و انس با آن

قرائت، تلاوت، حفظ، عمل و انس با قرآن مراحل مختلف آشنايي با حقيقت قرآن است. در قرائت، سخنان خداوند را به گونه‎اي مي‎خوانيم كه با اداي حروف و بيان صحيح واژه‎ها ارتباطي ظاهري با الفاظ برقرار كنيم، اما در تلاوت، همراه و همپاي مفاهيم آيات شده، شعاع روشني بخشي از مفاهيم آيات را در آينة دل مي‎نشانيم. در حفظ، به دنبال جذب الفاظ در ذهن خود هستيم ولي در عمل در پي ايجاد مفاهيم، به صورت عملي و مجسم در زندگي خواهيم بود، تا بدانجا كه به قلة قداست و سعادت انس با آيات الهي دست يابيم.

در اين حالت به مقامي مي‎توان دست يافت كه امام سجاد ـ عليه السّلام ـ اينچنين بدان اشاره كرده، فرمود:

«اگر همة مردمي كه بين مشرق و مغرب عالم وجود دارند، از بين بروند و كسي روي زمين نباشد و من تنها باشم، چنانچه قرآن با من باشد هرگز احساس وحشت نمي‎كنم.»[1]

رهبر فقيد انقلاب با اشاره به اين وظيفه، جوانان هوشمند و فرزانه را به چنين شناختي دعوت كرده، فرموده است:

«مجاهدات و كوشش‎هاي خستگي‎ناپذير شما جوانان روشن ضمير مسلمان، در راه درك صحيح اسلام و شناسايي حقيقت قرآن كريم، موجب اميدواري و خرسندي مسلمانان بيدار است. بر شما جوانان مسلمانان لازم است كه در تحقيق و بررسي حقايق اسلام، در زمينه‎هاي سياسي، اقتصادي اجتماعي، و غيره، اصالت‎هاي اسلامي را در نظر گرفته و امتيازاتي كه اسلام را از همة مكاتب ديگر جدا مي‎سازد، فراموش نكنيد، مبادا قرآن مقدس و آيين نجات بخش اسلام را مكتب‎هاي غلط و منحرف كننده‎اي كه از فكر بشر تراوش كرده است خلط نماييد.»[2]

در كتاب گرانسنگ «آداب الصلوة» نيز با استناد به سخن امام صادق ـ عليه السّلام ـ درباره قرائت قرآن، توسط جوان و آثار جاودان آن در او، مي‎فرمايد:

«در حديث است كه «كسي كه قرآن را در جواني بخواند، قرآن با گوشت و خونش مختلط شود»[3] و نكتة آن، آن است كه در جواني اشتغال قلب و كدورت آن كمتر است، از اين جهت قلب از آن بيشتر و زودتر متأثر شود و اثر آن نيز بيشتر باقي ماند.»[4]

2. آشنايي با منطق شيوا و بينش قرآن

امام امير مؤمنان علي ـ عليه السّلام ـ شيوايي و روشنايي سخن خداوند را در قرآن اينگونه ترسيم مي‎فرمايد:

«با كتاب خداوند توان ديدن حقايق هستي مي‎يابيد و قدرت گفت و شنيدن سخن با آن را پيدا مي‎كنيد، بعضي از قرآن از بعضي ديگر سخن مي‎گويد و برخي گواه برخي ديگر است».[5]

امام خميني نيز همگان را به اين شيوة ارزشمند فرا خوانده، در سخن پر بار اينگونه مي‎گويد:

«آنگاه كه منطق قرآن آن است كه ما از خداييم و به سوي او مي‎رويم و مسير اسلام بر شهادت در راه هدف است و اولياي خدا ـ عليهم السّلام ـ شهادت را يكي از ديگران به ارث مي‎بردند و جوانان متعهد ما براي نيل شهادت در راه خدا، درخواست دعا مي‎كرده و مي‎كنند، بدخواهان ما از همه جا وامانده، دست به ترور وحشيانه مي‎زنند، ما را از چه مي‎ترسانند؟[6]

جوانان عزيزم كه چشم اميد من به شماست! با يك دست قرآن را و با دست ديگر سلاح را برگيريد و چنان از حيثيت و شرافت خود دفاع كنيد كه قدرت تفكر توطئه عليه خود را از آن سلب نماييد. و چنان با دوستانتان رحيم باشيد كه از ايثار، هر چه داريد نسبت به آنان كوتاهي ننماييد. آگاه باشيد كه جهان امروز دنيا مستضعفين است و دير يا زود پيروزي از آنان است و آنان وارث زمين و حكومت كننده خدايي‎اند.»[7]

3. هوشياري در برابر قرآن شناسان و اسلام شناسان دروغين

«اسلام شناس»، «روشنفكر»، «انديشمند»، «اهل نظر در روايات و نهج البلاغه» عناوين زيبا و پر جاذبه‎اي است كه برخي افراد، خود را بدانها زراندود مي‎كنند كه شخصيتي چشمگير در جامعه به دست آورند، حال آنكه جوهر وجودشان، آهني زنگ آلود بيش نيست! از آنجا كه نيروي ملكوتي معارف اسلام و هدايت‎گري آموزه‎هاي قرآن، پرتوي ماندگار و فراگير براي تمامي افراد داشته و قدرت ستم ستيزي و سازش ناپذيري چشمگيري به انسان مي‎بخشد، برخي از قدرت‎هاي استكباري و افراد زشت سيرت، مهره‎هاي پيش ساخته و افراد دست‎آموز خود را بدين نام و صفت مي‎آرايند تا مسير پويايي، شور آفريني و خردورزي دين باوران را دگرگون كرده، آنان را به پرتگاه گمراهي سوق دهند.

امام راحل، كه افزون بر دانسته‎هاي تاريخي، تجربيات بسياري، از نقشه‎هاي از پيش طراحي شده استعمارگران كسب كرده بود، به گونه‎اي شفاف پرده از چنين توطئه‎اي برداشته، مي‎فرمود:

«جوانان عزيز دبيرستاني و دانشگاهي توجه كنند كه سران و سردمداران گروهها كه مي‎خواهند با اسم اسلام پايه‎هاي آن را سست كنند و جوانان را به دام اندازند، هيچ اطلاعي از اسلام و اهداف قوانين آن ندارند و با خواندن چند آيه از قرآن و چند جمله از نهج البلاغه و تفسيرهاي جاهلانه و غلط نمي‎شود اسلام شناس شد.

اينان با تفسير انحرافي چند جمله و چند آيه، آيات و جملات صريح را كه مخالفت واضح، با مرام انحرافي و التفاطي آنان دارد انكار مي‎نمايند و در حقيقت تمسك به قرآن و نهج البلاغه، براي كوبيدن اسلام و قرآن است، تا راه را براي رهبران غربي و شرقي خود باز كنند و شما جوانان عزيز و سرمايه‎هاي كشور را بر ضد مصالح كشور خودتان بسيج نمايند. اي جوانان عزيز! هوشيار باشيد كه با تفكر و تفحص، فعاليت اين منافقين بلندگوي غرب و منحرفين بلندگوي شرق را بررسي نماييد ... اينان از اول تاكنون، اسلام را وسيلة اهداف شوم خود كرده و قرآن و نهج البلاغه را به بازي گرفته و جوانان پاكدل را به دام خود انداخته بودند تا جواني‎شان را در راه اهداف استعماري آنان به تباهي كشند.

از خداوند متعال بيداري و هوشياري هر چه بيشتر نسل جوان را خواستار و رشد و تعالي علمي و اخلاقي آنان را خواهانم»[8]

آشنايي با گفتار قرآن، شيوايي با بينش قرآن و هوشياري در برابر دشمنان قرآن در جوانان عزيز ما روز افزون باد.

[1] . اصول كافي. ج 2، ص 602، بحارالانوار، ج 46، ص 107.

[2] . صحيفة نور، ج 1. ص 158.

[3] . اصول كافي، ج 4، ص 405، (قال الصادق ـ عليه السّلام ـ: من قرء القرآن و هو شابٌ مومن، اختلط القرآن بلحمه و دمه).

[4] . آداب الصلوه، ص 19.

[5] . نهج البلاغه، خطبه 133، فراز 7 و 8.

[6] . صحيفة نور، ج 11. ص 39.

[7] . همان، ج 12، ص 19.

[8] . پيام حضرت امام به مناسبت آغاز سال تحصيلي سال 1360 شمسي؛ صحيفة نور، ج 15، ص 162 و 161.