جوانان و بينش‌هاي ناب نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جوانان و بينش‌هاي ناب - نسخه متنی

احمد لقماني

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


4- گرية معصومان ـ عليهم السّلام ـ پيش از شهادت امام حسين ـ عليه السّلام ـ




  • روزي كه گل آدم و حوا بــسرشتند
    فرمود نــبي در صـفت گـريه كنانش
    الــبته كـه آن طـايفه از اهـل بهشتند



  • بر نام حسين بن علي ع گريه نوشتند
    الــبته كـه آن طـايفه از اهـل بهشتند
    الــبته كـه آن طـايفه از اهـل بهشتند



اكنون به فرازي برجسته و معرفت آفرين در اين نوشتار مي‎رسيم كه آموزه‎هاي آسماني آن، در دل و ديدة ما، رواق‎هاي روشني بخش از دانايي، بينايي و هوشياري فكري فرهنگي و سياسي مي‎آفريند.

با نگاهي به گسترة تاريخ اشك براي سيّد شهيدان ـ عليه السّلام ـ به خوبي در مي‎يابيم كه بسياري از انبياء و امامان ـ عليهم السّلام ـ پيش از ميلاد امام حسين ـ عليه السّلام ـ در سوگ و ماتم آن عزيز الهي، اشك ريخته‎اند!! اين حقيقت، نشانگر آن است كه گريه براي امام حسين ـ عليه السّلام ـ، پويايي فكر و انديشه، استمرار بخش آرمان تمامي انبياء، موجب ارتباط روحي و معنوي با هدف آفرينش يعني عبوديت و دست‎يابي به ابديت و جاودانگي خواهد بود.

از اين رو حضرت آدم[1]، حضرت زكريا[2]، حضرت نوح[3]، حضرت ابراهيم[4]، حضرت اسماعيل[5]، حضرت سليمان[6]، حضرت موسي[7] و حضرت عيسي[8] ـ عليهم السّلام ـ بر مصائب ابا عبدالله ـ عليه السّلام ـ اندوهگين شده‎اند و رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ[9]، امير مؤمنان ـ عليه السّلام ـ[10]، فاطمة زهرا ـ عليهما السّلام ـ[11]، و امام مجتبي ـ عليه السّلام ـ و امام سجاد ـ عليه السّلام ـ[12] نيز دربارة چگونگي شهادت امام حسين ـ عليه السّلام ـ اشك اندوه از چشمان پاك خود ريخته‎اند.

اگر رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ، رو به حسين عزيز كرده مي‎فرمايد:

«حسينٌ مني و اَنَا من حسين»[13]؛

بي‎ترديد زنده نگاه داشتن مكتب، رسالت و امامت با زنده بودن عاشورا و حوادث كربلاست و بهترين نماد اين هدف، گريه است.

بدين خاطر رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ خود مي‎فرمود:

«كسي كه گريه كند و 50 نفر يا 30 نفر، يا 20 نفر يا 10 نفر و حتي يك نفر را بگرياند و اگر نمي‎تواند گريه كند خود را به شكل گريه كنندگان درآورد، بهشت از آن او خواهد بود.»[14]

و امام علي ـ عليه السّلام ـ گاه به حسين خود نگاه مي‎كرد و مي‎فرمود:

«اي ماية گرية هر مؤمن.»[15]


[1] . بحارالانوار، ج 44، ص 242 و 245.

[2] . نفس المهموم، ص 20؛ بحارالانوار، ج 44، ص 223.

[3] . بحارالانوار، ج 44، ص 230 و 243.

[4] . همان، ص 225 و 243.

[5] . همان، ص 227 و 243.

[6] . الدّر المنضود، ص 151؛ بحارالانوار، ج 44، ص 244.

[7] . محن الابرار، ص 49؛ بحارالانوار، ج 44، ص 244.

[8] . نفس المهموم، ص 20؛ بحارالانوار، ج 44، ص 244.

[9] . لهوف سيد بن طاووس.

[10] . ينابيع الموده، ص 320؛ احقاق الحق، ج 8، ص 147.

[11] . بحارالانوار، ج 44، ص 242 - 270.

[12] . منتخب طريحي، ص 227.

[13] . بحارالانوار، ج 44، ص 240 - 250.

[14] . ر.ك: مدينة المعاجز، ص 238؛ احقاق الحق، ج 11، ص 480؛ اعلام الوري طبرسي، ص 219.

[15] . بحارالانوار، ج 44، ص 242 - 255؛ كامل الزيارات، بحث گريه براي امام حسين ـ عليه السّلام ـ.


/ 56