1- ديباچه
ورزش و بازي، ابزاري حركتساز، شور آفرين، لذّت بخش و پرورش دهنده است كه زمينههاي موفقيت و تدبير هر يك از ما را، در عرصههاي مختلف فراهم ميسازد. شور و نشاط آن، پاسخگوي جاذبههاي دروني بوده و شكست و پيروزي در آن، پديد آورندة گامهاي موفقيت در مراحل بعدي زندگي خواهد بود.طراوت، سرزندگي، اميد و شادماني در لحظههاي ورزش موج ميزند و آرمانطلبي و سختكوشي براي دستيابي به قلة پيروزي و عبور از سنگلاخهاي دشوار، فراز و فرود حوادث را در آيندة انسان، عادي و طبيعي ميسازد.بازي، پاسخي به نياز عميق وجود است كه در پس پردة «الگويابي و الگوخواهي» جوانان در جلوههاي «قهرمان پروري، قهرمان سازي و قهرمان پرستي» نمايان ميشود و فرونشاندة عطش عاطفي و احساس اين دوره سرنوشت ساز خواهد بود.در پرتو سالم سازي جسم، شكوفايي جان حاصل ميشود و به بركت ورزش، بسياري از ناهنجاريهاي اجتماعي، رواني و حتي اقتصادي برطرف ميگردد. نسل نو و پر توان با پيروي از فطرت خداجوي و غريزة الهي خود، بيش از ديگران به حضور جدّي، پر تحرّك و كوشا در جامعه رو كرده و به دور از خمودي، رخوت، سستي، بي حالي و گوشهگيري نادرست، خود را در عرصههاي مختلف هم دوش مسئولان ساخته، رازها و نيازهاي دروني را به گونهاي شايسته جواب ميدهد، كه:
زنيرو بـود مـرد را راسـتي
زسستي كژي آيد و كاستي
زسستي كژي آيد و كاستي
زسستي كژي آيد و كاستي
[1] . پوشه؛ نك: چكيده انديشهها، ج 1، ص 297.[2] . ر.ك: شيوههاي جذب جوانان در تبليغ (آشنايي با بسترها و بايستههاي تبليغي در بين جوانان) احمد لقماني، سلسله آثار اولين اجلاس حوزه و تبليغ، ص 19 تا 25.