مقدمه:

از آنجا که نویسنده‌ای با اسم مستعار آنطور که خودش در اول کتاب‌اش به آن اعتراف می‌کند نقدی به فکر خودش بر «کتابی زده که آن کتاب یعنی قرآن، مدعی است تا قیامت کسی نمی‌تواند مثل آنرا بیاورد و مخالفین آنهم، ساکت ننشستند بلکه دانشمندان و فیلسوفانی از جاهلیت و پس از ظهور اسلام، در ردّ و نقض این ادعا، کوشیدند و مکرر همه این‌ها، کتاب قرآن را آنطورکه در تاریخ آمده، مطالعه کردند اما در پایان از آوردن مثل آن کتاب، اظهار ناامیدی کردند»؛
اما در قرن حاضر، که «قرن پیشرفت علوم تجربی بشر» است «بعضاً آنرا در کشورشان بخاطر تبلیغات سوءای که علیه آن قرآن و اسلام شده، آنرا سوزاندند» و «بعضاً همچون «مولف کتاب نقد قرآن» به نقد و رد آن، پرداختند» البته سوزاندن کتاب، رفتاری جاهلی است «اما نقد اگر بطور 1- معقول و 2- تفسیر صحیح و 3- با مستندات معتبر همراه باشد مناسب پاسخ است یعنی مناسبت نقد و بررسی است اما آیا این کتاب، واقعاً «نقد قرآن» است و یا آنکه توهم «نقد» است و محتوایش، ارزش علمی و عقلی ندارد. این سؤال باعث شد که من به نقد و بررسی این کتابی که به «نقد قرآن تالیف دکتر سُها»، شناخته شده بپردازم، امیدوارم نقد و بررسی من، نقد و بررسی بیطرفانه باشد و دقیقاً جنبه روشنگری و علمی داشته باشد.