- باز مولف «کتاب نقد قرآن»، در واقع، به مطالب مورد نظر «قرآن»، نقدی نکرده زیرا مقصود و مطالب قرآن را (آنطور که بعداً میآید) درست نفهمیده و برداشتهای غلطی کرده که در واقع، «اشکالاتاش» به همان «برداشتهای غلط خودش» است نه مطالب قرآن و متوجه نشده که مقصود مولف و متکلم یک کتاب، تنها از یک «جمله» فهمیده نمیشود و باید «یک جمله در کلام متکلم» را با توجه به «همه جملاتاش»، معنی کرد و متکلم در «مجموعه کلاماش و کتاباش»، مقصودش را به خوانندگان میفهماند و تنها استناد، به «یک جمله بریده شده از سایر کلام و کتاباش»، چه بسا، خواننده را به درک معنی غلطی که مقصود متکلم نیست به اندازد.
البته بعضی از عبارات «آیات قرآن»، مبهم است و قرآن نیز به مبهم بودن و حتی متشابه بودن بعضی از آیات، تصریح میکند در مقابل بعضی دیگر از «آیات» که «معنای واضح و روشن و صریح دارند»، قرآن به پیروی از آنها، دستور میدهد و قرآن درباره «آیات متشابهی» که امکان دارد خواننده را به اشتباه باندازد فرموده که به «آیات محکمات»، توجه کنید و نه به «آیات مبهم و متشابه»، و در سوره نحل میفرماید تفسیر قرآن در موارد اختلافی، با رسول خدا است
سوره نحل - آیه 4 {و انزلنا الیک الذکر لِتُبَیِّنَ للناس ما نُزِّلَ الیهم}
ترجمه: ما نازل کردیم به تو، قرآن را تا اینکه تو روشن و بیان کنی