نقد و بررسی کتاب «نقد قرآن» نسخه متنی

«کتاب نقد قرآن» ص 618 - در فصل سیزدهم (فصل سیاست در قرآن) ص 618 - می‌نویسد:
سکوت نسبی قرآن و سنت، در مورد سیاست:
قرآن و سنت در مورد سیاست، ساکتند
پاسخ ما: اینکه مولف «کتاب نقد قرآن»، چون «شیعه» نبوده و از عقاید شیعه و پیروان عترت هم، آگاهی نداشته است،
1- خیال کرده «قرآن» و «سنّت»، درباره سیاست و سیاستمداران و رهبران سیاسی جامعه، سکوت کرده است و تکلیف «رهبری نظام سیاسی جامعه مسلمانان» را تعیین نکرده است آنطور که در فصل سیزدهم ادعا کرده است
2- و یا اینکه خیال کرده، «قرآن»، عدالت را تنها برای مومنین به اسلام، لازم می‌داند آنطور که در «فصل یازدهم» ادعا کرده است؛
3- همچنانکه خیال کرده که قرآن و اسلام، غارت اموال غیر مسلمان را و ظلم به غیر مسلمانان را جایز می‌داند آنطور که در «فصل دوازدهم و چهاردهم و پانزدهم»، ادعا کرده است
نقد ما: در حالیکه قرآن در آیاتی صفات و شرائط رهبری نظام مسلمانان را در قرآن تعیین کرده است که اجمالاً و لا اقل مراجعه به این آیه 124 سوره بقره که می‌فرماید {لا ینال عهدی الظالمین} - می‌فرماید که «رهبری و امامت به ستمگر نمی‌رسد» بطلان این ادعاهای مولف