ولایت فقیه نسخه متنی

‌صفحه‌ى 150

ابن رسول اللَّه» تحت نظر نگه مى‏دارد! كه مبادا روزى قيام كند و اساس سلطنت را در هم بريزد. چون پسر پيغمبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) است و در حق او وصيت شده و نمى‏شود او را در مدينه آزاد گذاشت. حكام جائر، سلطنت مى‏خواستند و همه چيز را فداى سلطنت و امارت مى‏كردند نه اين كه دشمنى خصوصى با كسى داشته باشند. چنانكه اگر امام (عليه السلام) نعوذ باللَّه دربارى مى‏شد كمال عزت و احترام را به او مى‏گذاشتند و دستش را هم مى‏بوسيدند. بر حسب روايت، وقتى كه امام (عليه السلام) بر. هارون. وارد شد دستور داد حضرت را تا نزديك مسند سواره بياورند و كمال احترام را به ايشان نمود. بعد كه موقع تقسيم سهميه بيت المال شد و نوبت به بنى هاشم رسيد مبلغ بسيار اندكى مقرر داشت. مامون كه حاضر بود از آن تجليل و اين طرز توزيع درآمد تعجب كرد. هارون. به او گفت: عقل تو نمى‏رسد. بنى هاشم را بايد همين طور نگه داشت اينها بايد فقير باشند، حبس باشند، تبعيد باشند، رنجور باشند، مسموم شوند، كشته شوند، و گر نه قيام خواهند كرد و زندگى را بر ما تلخ خواهند ساخت. ائمه (عليهم السلام) نه فقط خود با دستگاههاى ظالم و دولتهاى جائر و دربارهاى فاسد مبارزه كرده‏اند بلكه مسلمانان را به جهاد بر ضد آنها دعوت نموده‏اند. بيش از پنجاه روايت در. وسائل الشيعه و مستدرك و ديگر كتب هست كه از سلاطين و دستگاه ظلمه كناره گيرى كنيد، به دهان مداح آنها خاك بريزيد، هر كس يك مداد به آنها بدهد يا آب در دواتشان بريزد چنين و چنان مى‏شود. خلاصه دستور داده‏اند كه با آنها به هيچ وجه هم‏كارى نشود