مجموعه قانون براى اصلاح جامعه كافى نيست. براى اين كه قانون مايه اصلاح و سعادت بشر شود، به قوه اجرائيه و مجرى احتياج دارد. به همين جهت، خداوند متعال در كنار فرستادن يك مجموعه قانون، يعنى احكام شرع، يك حكومت و دستگاه اجرا و اداره مستقر كرده است. رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) در رأس تشكيلات اجرايى و ادارى جامعه مسلمانان قرار داشت. علاوه بر ابلاغ وحى و بيان و تفسير عقايد و احكام و نظامات اسلام، به اجراى احكام و برقرارى نظامات اسلام همت گماشته بود تا دولت اسلام را به وجود آورد. در آن زمان، مثلًا به بيان قانون جزا اكتفا نمىكرد، بلكه در ضمن به اجراى آن مىپرداخت: دست مىبريد، حد مىزد و رجم مىكرد. پس از رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) خليفه همين وظيفه و مقام را دارد. رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه خليفه تعيين كرد فقط براى بيان عقايد و احكام نبود بلكه هم چنين براى اجراى احكام و تنفيذ قوانين بود. وظيفه اجراى احكام و برقرارى نظامات اسلام بود كه تعيين خليفه را تا حدى مهم گردانيده بود كه بدون آن پيغمبر اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) ما بلغ رسالته رسالت خويش را به اتمام نمىرسانيد. زيرا مسلمانان پس از رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) نيز به كسى احتياج داشتند كه اجراى قوانين كند نظامات اسلام را در جامعه برقرار گرداند تا سعادت دنيا و آخرتشان تأمين شود.اصولًا قانون و نظامات اجتماعى مجرى لازم دارد. در همه كشورهاى عالم و هميشه اين طور است كه قانونگذارى به تنهايى فايده ندارد.
لطفا منتظر باشید ...
