ولایت فقیه نسخه متنی

‌صفحه‌ى 63

عقلايى، را ملتفت باشد، رواياتى را كه در هنگام «تقيه» وارد شده از غير آن تميز بدهد، و موازينى را كه براى آن تعيين كرده‏اند بداند. محدثينى كه به مرتبه اجتهاد نرسيده‏اند و فقط نقل حديث مى‏كنند اين امور را نمى‏دانند، و سنت واقعى رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را نمى‏توانند تشخيص دهند. و اين از نظر رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) بى‏ارزش است. مسلم است كه آن حضرت نمى‏خواسته‏اند فقط «قال رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم)» و عن رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) گر چه دروغ باشد و از آن حضرت نباشد در بين مردم رواج پيدا كند. بلكه منظورشان اين بوده كه سنت واقعى نشر شود، و احكام حقيقى اسلام بين مردم گسترش يابد. روايت مَنْ حَفِظَ عَلى أُمَّتى أرْبَعينَ حَديثاً، حَشَرهُ اللَّهُ فَقيهاً و ديگر رواياتى كه در تمجيد از نشر احاديث وارد شده، مربوط به محدثينى نيست كه اصلًا نمى‏فهمند حديث يعنى چه؟ اينها راجع به اشخاصى است كه بتوانند حديث رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را مطابق حكم واقعى اسلام تشخيص دهند. و اين ممكن نيست مگر مجتهد و فقيه باشند، كه تمام جوانب و قضاياى احكام را بسنجند، و روى موازينى كه در دست دارند، و نيز موازينى كه اسلام و ائمه (عليهم السلام) معين كرده‏اند، احكام واقعى اسلام را به دست آورند. اينان خليفه رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) هستند كه احكام الهى را گسترش مى‏دهند و علوم اسلامى را به مردم تعليم مى‏كنند، و حضرت در حق آنان دعا كرده است: اللَّهمّ ارحم خلفائى.

بنا بر اين، جاى ترديد نيست كه روايت اللَّهمّ ارحم خلفائى شامل راويان حديثى كه حكم كاتب را دارند نمى‏شود و يك كاتب و نويسنده نمى‏تواند خليفه رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) باشد. منظور از «خلفا»، فقهاى اسلام‏اند. نشر و بسط احكام و تعليم و تربيت مردم با فقهايى است كه عادلند زيرا اگر عادل نباشند، مثل قضاتى هستند كه روايت بر ضد اسلام جعل كردند